۱۳۹۰ بهمن ۱۱, سه‌شنبه

پدر شهید مختاری: اگر محمد زنده بود باز هم به راهپیمایی سبزها می رفت

پدر محمد مختاری در آستانه سالگرد کشته شدن فرزندش در راهپیمایی اعتراضی ۲۵ بهمن می گوید: می خواستند محمد را بسیجی معرفی کنند اما محمد پیش از مرگ خودش را معرفی کرده بود و آنها نمی دانستند اگر محمد را بسیجی معرفی کنند جواب نوشته های فیسبوکی اش را چه بدهند.
مراسم تشییع جنازه محمد مختاری سال گذشته پس از راهپیمایی ۲۵ خرداد در حالی برگزار شده بود که خبرگزاری فارس و تلویزیون جمهوری اسلامی گزارش داده بودند که این جوان توسط آمریکا و اسراییل و منافیق کشته شده است و در این مراسم شعارهایی نظیر “مرگ بر موسوی “، “مرگ بر کروبی” و “مرگ بر منافق” سر می دادند.پس از گذشت یک سال، اسماعیل مختاری پدر محمد مختاری در گفتگو با “سرخ سبز” در توضیح آنچه در روز تشییع جنازه بر آنان گذشته است می گوید، برخی از زنان که برای خانواده ی ایشان هم ناشناس بوده اند با حضور در مراسم تشیع جنازه در مقابل دوربین ها نقش مادر محمد مختاری را بازی کرده و شعارهایی را سر می دادند که در آن شرایط باعث رنجش این خانواده شد.حسین شریعتمداری نماینده رهبر جمهوری اسلامی در روزنامه کیهان، چند روز پس از کشته و دستگیر شدن معترضان راهپیمایی اعتراضی ۲۵ بهمن، در تلویزیون جمهوری اسلامی، صانع ژاله دیگر شهید سبز این راهپیمایی را به عنوان «بسیجی» معرفی کرد که همان زمان با واکنش شدید خانواده صانع ژاله مواجه شد.برادر صانع ژاله آن زمان توضیح داد که طرفداران حاکمیت از طریق پسرخاله صانع توانسته بودند عکسی از صانع را از خانواده تحویل گرفته و برای این دانشجوی معترض کارت بسیج صادر کنند تا او را به عنوان یکی از بسیجان که توسط «منافقان» کشته شده است معرفی کنند.اینک پدر محمد مختاری که به گفته ی خودش هنوز نمی داند به خانواده ی وی اجازه برگزاری مراسم سالگرد را می دهند یا نه، پرده از تلاش هایی که یک سال قبل برای بسیجی معرفی شدن محمد مختاری صورت گرفته بود بر می دارد و می گوید شبی که محمد جان باخت، ساعت دو نیم بعد از نیمه شب به منزل آنان مراجعه کردند و از آنان خواستند تا عکسی از محمد را در اختارشان قرار دهند که او را پیش از روز تشییع جنازه به عنوان بسیجی معرفی کنند.این پدر داغدیده در ادامه می گوید، هر جایی که می بینیم یاد او می افتیم. از طرفی فکر می کنیم چر این یک سال کسی نیامد بپرسد چه شد. این یک سال در ایران یک سکوتی حاکم شده ، صدایی نمی آید. به جز رسانه های خارجی هم کسی هم سراغ ما نیامده.اسماعیل مختاری با بیان اینکه اگر محمد زنده بود بازهم در راهپیمایی سبزها شرکت می کرد گفت، او این اعتقاد را داشت و می رفت و همیشه هم وقتی راهپیمایی می رفت من دلنگران بودم.وی با بیان اینکه از رسیدگی عادلانه به پرونده قتل فرزندش در دستگاه قضایی نا امید است، گفت: به هر حال خودشان می دانند جریان چه بوده و چه اتفاقی افتاده. همه چیز را خودشان آگاه هستند اگر می خواستند بگویند همان روز اول می گفتند نه فقط به ما ، بقیه هم وضعیت شان همین است. کدام یک را تا به حال گفتند؟ تعداد دقیق کشته شدگان را نمی دانم ولی بیش از صد نفر کشته شده است. به جز آنکه در همان روزهای اول اعلام کردند منافقین کشته اند، خب اگر منافقین بودند چرا تا حالا معرفی نمی کنند، شما که می گویید هر جنبنده ای تکان بخورد ما می فهمیم، چطور شد این عده که کشته شدند حتی یک نفر را معرفی نمی کنند ؟ بیاورند در تلویزیون تا ما هم آگاه شویم چه کسی کشت.پدر شهید مختاری اضافه کرد: از طریق گزارشگر ویژه سازمان ملل پیگیر شدند ما هم گزارش دادیم اما نمی دانیم به دست احمد شهید رسیده است یا نه. ما هیچ چیزی نمی خواهیم جز اینکه بگویند به چه دلیل بچه ما را کشتند و قاتلش چه کسی بود.وی در شرح ماجرای کشته شدن فرزندش در تظاهرات مسالمت آمیز جنبش سبز گفت: من آن روز سر کار بودم و وقتی متوجه شدم درگیری هایی در راهپیمایی اعتراضی ۲۵ بهمن رخ داده بوده خیلی ناراحت بودم. توی فکر محمد بودم چون خانه نیامده بود می دانستم محمد بلاخره طرفدار بود به راهپیمایی رفته بود. چندین بار خانه زنگ زدم نبود، ساعت چها رو نیم پنج رسیدم خانه دیدم محمد هنوز نیامده، بعد دوست محمد زنگ زد و گفت سر محمد آجر خورده است و در بیمارستان است. ما نگران شدیم حرکت کردیم به سمت بیمارستان، وقتی رسیدم پسرم سهیل را دیدم که زودتر از من رسیده بود بیمارستان. وقتی مرا دید، اشکش سرازیر شد و گفت که محمد را از دست دادیم…هر کار کردم که وارد شوم تا خودم بتوانم پسرم را ببینم، نیروها آنجا زیاد بودند و نمی گذاشتند…
مختاری ادامه داد: در بیمارستان هم لباس شخصی ها بودند و هم نیروهای انتظامی. پسرم زودتر از من رفته بود و محمد را دیده بود و از او پرسیدم چه شد که برایم گفت من اسم محمد را آوردم و گفتند بروم میان چند نفر که تیر خورده بود پسرم را ببینم ولی من نگاه کردم به زخمی ها و نشناختم. از پرستار سوال کردم محمد کدام است گفت همان که سرش بسته است. رفتم دیدم خودش است. تیر از بالا به سرش شلیک شده بود. ما را خواستند و گفتند رضایت بدهید تا ما عمل کنیم. عمل کردند و در سی سی یو بود به ما هم گفتند بروید و صبح بیایید. ولی من خودم توی راه متوجه شده بودم که با عمل کاری نمی شود کرد چون پاهایش سرد شده بود و معلوم بود تمام کرده بود. ساعت شش صبح که مراجعه کردیم گفتند فوت کرده است.این پدر داغدار با ذکر مشکلاتی که برای تحویل گرفتن جسد محمد فرزندش با آن رویرو شد اظهار داشت: گفتیم جسد را تحویل بدهید گفتند باید تسویه حساب کنید، رفتیم اورژانس و عمل و برای خوابیدن یک شب پولش را بدهیم گفتند باید بروید کلانتری، از یک طرف به ما گفتند باید بروید امنیت ملی. آنجا هم به ما گفتند بروید ما باید تحقیقات مان را انجام بدهیم یک روز طول می کشد. آمدیم خانه دیدیم همسایه ها می گویند محمد چه شد، چون آمده بودند توی محل از همسایه ها تحقیق کرده بودند رفته بودند شاهرود که بچه ام آنجا درس می خواند و چیزی به دست نیاوردند. بلاخره با ناراحتی توی خانه نشسته بودیم. ساعت دو بعد از نیمه شب دیدیم زنگ در خانه ما را زدند. رفتم پایین به من تسلیت گفتند و بعد به ما گفتند اگر می شود یک قطعه عکس از محمد بدهیم که ما او را به عنوان بسیجی معرفی کنیم. من گفتم نه کاری که شده و من نمی خواهم بچه ام را به عنوان بسیجی معرفی کنم. گفتند به نفع شماست و از امتیازات اش استفاده می کنید. من گفتم نه. گفتند حالا شما با خانواده مشورت کنید ما نیم ساعت روی نیمکت توی میدان می نشینیم بیایید به ما جواب بدهید. من رفتم بالا با خانواده ام صحبت کردم و هیچ کس موافقت نکرد. برگشتم پایین و به آنها گفتم هیچ یک از اعضای خانواده ام قبول نمی کنند که محمد را به عنوان بسیجی معرفی کنید.وی افزود: آنها از من پرسیدند چرا قبول نمی کنید؟ من هم پاسخ دادم تا به حال کجا بودید که حالا بچه ام فوت کرد به عنوان بسیجی می خواهید معرفی کنید امتیاز بدهید. گفتم الان اگر قبول نکنم چه خواهد شد؟ گفتند فردا با مشکل تحویل جنازه مواجه خواهید شد. من گفتم نه ما یک خانواده مذهبی هستیم و دوست داریم جسد بچه مان را تحویل بگیریم. آنها رفتند و وقتی صبح برگشتند دیگر صحبتی در مورد اینکه عکس محمد را بدهید نکردند، من فکر می کنم آنها شب رفتند وارد فیسبوک محمد شدند و دیدند محمد در فیسبوک خود چه نوشته بود که نشان می داد محمد کیست و فکر می کنم همین نوشته ها را دیدند و دیگر اصرار نکردند.صبح یک نفر از خانواده ما رفت که جسد را تحویل بگیرد.مردم زیادی آمده بودند و به نظرم آمد که آنها تحویل جسد را طولانی کردند تا مردم پراکنده شوند. برخی از مهمانان پرس و جو می کردند بعضی ها را می گرفتند تا اینکه ساعت دو نیم جسد را آوردند. جسد را به خانه آوردند ما خواستیم در تابوت را باز کنیم اجازه نداند که محمد را ببینیم. دو دقیقه نشد که تابوت را بلند کردند و بردند.آقای مختاری در ادامه اظهار داشت: من آمدم بیرون دیدم عده ای زن آنجا نشسته اند، از صبح هم آنها را دیدم ما هنوز به میدون نرسیدیم که آنها شروع کردند شعار دادن و دوربین هم از آنها فیلم می گرفت، نقش بازی کردند، نقش مادرِ محمد را بازی کردند، رفتند به سمت مسجد ایستادند شعار دادند مرگ بر موسوی، مرگ بر کروبی. من گفتم الان ساعت سه و نیم چهار است، اجازه بدهیم من به مردم بگویم فردا صبح بیایند برای تدفین. آنها گفتند نه با بهشت زهرا هماهنگ شده و همین الان باید برویم.
مختاری با بیان اینکه کسی که در مراسم به عنوان مادرش گریه و زاری می کرد، مادر محمد مختاری افزود: اصلا من و مادرش تازه از در حیاط داشتم می آمدم بیرون که شنیدیم این خانم ها اینکار را کردند و خودم دیدم این خانم ها را که داشتند شعار می دادند و من عصبانی شدم و داد زدم و گفتم چرا شما می گویید آمریکا کشته، فلان کس کشته یا فلانی کشته، چرا این شعارها را می دهید.
وی افزود: ما رسیدیم بهشت زهرا دیدیم همه چی آماده است. پرنده پر نمی زند ولی نیروها ایستاده بودند . رفتند توی مرده شور خانه خودشان شستند و پرده ها را کشیدند اجازه ندادند ما ببینیم. فقط وقتی آوردند دفن کنند صورتش را باز کردند تا فقط خانواده بتوانند برای لحظه ی آخر ببینند. دیگر نزدیک شش عصر بود، زمستان بود و هوا تاریک شده بود.پدر شهید مختاری در پایان گفت: خون این جوان ها نباید پایمال شود. دنبالش باشند ببینند خواسته های این جوانان چه بود. در یک جایی من رفتم برای پیگری به من جواب دادند، جنگ هست و در جنگ حلوا خیر نمی کنند.

نوشته ای از عباس صفائیان 

دیده‌بان حقوق بشر به بازداشت فعالان کارگری در ایران اعتراض کرد


به گزارش بی بی سی ، یک سازمان مدافع حقوق بشر از بازداشت شماری از فعالان کارگری در ایران خبر داده و خواستار آزادی آنان شده است.دیده بان حقوق بشر با صدور بیانیه ای در مورد وضعیت فعالان کارگری در ایران، با ابراز این نظر که "اتحادیه های مستقل کارگری در حمایت از حقوق کارگران در دوره زمامداری محمود احمدی نژاد نقشی حساس ایفا کرده اند" از موج جدید بازداشت این گروه از شهروندان ایرانی خبر داده و این اقدام را به عنوان "نشانه استمرار سنت دیرین و زشت هدف قرار دادن اتحادیه های مستقل کارگری به منظور تحمیل کنترل کامل حکومت بر این تشکل‌ها" محکوم دانسته است.این بیانیه با عنوان "ایران: بازداشت های جدید فعالان کارگری" منتشر شده و در آن آمده است که مقامات ایران باید چندین تن از مدافعان حقوق کارگران و اعضای تشکل های مستقل کارگری را که صرفا به دلیل اظهار نظر مسالمت آمیز در دفاع از منافع کارگران زندانی شده اند، فورا آزاد کند و احکام قضایی و اتهاماتی را که صرفا به دلیل استفاده از آزادی تشکیل اجتماعات علیه بعضی از این افراد صادر شده است، لغو کند.به گفته دیده بان حقوق بشر، اخیرا بازداشت های گسترده فعالان کارگری در تهران، آذربایجان شرقی و کردستان صورت گرفته و از جمله در اواسط ماه ژانویه سال جاری، چهار فعال کارگری برای گذراندن محکومیت به دوره های طولانی حبس که سال گذشته میلادی علیه آنان صادر شده بود احضار شدند و در روز ۲۸ ژانویه، ماموران امنیتی علیرضا اخوان، آموزگار و فعال کارگری را در تهران بازداشت کردند و به محلی نامعلوم انتقال دادند.این اطلاعیه می افزاید که در روز ۱۸ ژانویه، محمد جراحی در خانه خود در تبریز بازداشت شد و سه روز پیش از آن، ماموران اطلاعاتی شاهرخ زمانی، یک آمورگار و فعال کارگری را بازداشت، و دو نفر دیگر را در تبریز احضار کردند.دیده بان حقوق بشر همچنین از دستگیری شیث امانی، از مدافعان سرشناس حقوق بشر و عضو یک اتحادیه کارگری مستقل دز سنندج در روز ۱۶ ژانویه، و پیش از آن، بازداشت مهدی شاندیز و انتقال او به بند ۳۵۰ زندان اوین خبر داده است و افزوده است که تمامی این افراد به دلیل فعالیت در حمایت از حقوق کارگران یا عضویت در اتحادیه های کارگری فاقد مجوز دولتی در ایران بازداشت شده اند.به گفته دیده بان حقوق بشر، شاهرخ زمانی در روز ۷ ژوئن سال ۲۰۱۱ در ارتباط با فعالیت به عنوان عضو سندیکای مستقل کارگران نقاش و عضو هیات رئیسه کمیته پیگیری تاسیس اتحادیه های کارگری مستقل در شعبه ۱ دادگاه انقلاب تبریز محاکمه و به اتهام "مشارکت در سازماندهی گروه غیرقانونی مخالف نظام و اقدام برای اخلال در امنیت ملی از طریق تشویق به اعتصاب کارگری و قیام مسلحانه و تبلیغ علیه نظام اسلامی" به یازده سال زندان محکوم شد.در همین شعبه دادگاه، محمد جراحی که روز ۲۰ ژوئن بازداشت شده بود به اتهام سازماندهی یک گروه "غیرقانونی" به نام جنبش دموکراتیک کارگری به پنج سال زندان، نیما پور یعقوب، به همین اتهام همراه با اتهام اضافی "تبلیغ علیه نظام" به دو دوره پنج ساله زندان و ساسان واهبی وش به شش ماه حبس محکوم شدند.به گزارش رسانه های ایران، آقایان پوریعقوب و واهبی وش دانشجویان رشته مهندسی دانشگاه آزاد اسلامی شعبه تبریز بوده اند.پس از صدور این احکام، این چهار متهم در برابر سپردن وثیقه آزاد شدند اما در ماه نوامبر سال ۲۰۱۱، شعبه ۶ دادگاه تجدید نظر آذربایجان شرقی احکام اولیه را تایید و آنان را برای اجرای حکم احضار کردند.

نگرانی از وضعیت فعالان بازداشتی

به گفته رسانه های خبری ایران، آقای امانی، از مدافعان برجسته حقوق کارگران در سنندج و عضو هیات رئیسه اتحادیه آزاد کارگران هنگامی بازداشت شد که برای کسب اطلاعات در مورد وضعیت دو فعلان زندانی به دفتر دادستانی مراجعه کرده بود.
دیده بان حقوق بشر در اطلاعیه خود نسبت به وضعیت چند تن دیگر از فعالان برجسته حقوق کارگری که زندانی شده و یا با خطر زندانی شدن مواجه هستند ابراز نگرانی کرده و از ابراهیم مددی و رضا شهابی، معاون رئیس و خزانه دار سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه، و علی نجاتی و بهنام ابراهیم زاده از فعالان کارگری در این زمینه نام برده است.
منصور اسانلو، رئیس سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی که چندین بار بین سال های ۲۰۰۵ و ۲۰۰۷ بازداشت شده بود به پنج سال حبس محکوم شده است.دیده بان حقوق بشر گفته است که برخی از زندانیان مدت‌ها را در حبس انفرادی گذرانده و سلامت برخی دیگر در خطر است در حالیکه این افراد غالبا از امکانات درمانی مناسب محروم هستند.این سازمان مدافع حقوق بشر بخشی از بیانیه خود را به تاریخچه اتحادیه آزاد کارگران؛ سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی و اتحادیه کارگران کشت و صنعت نیشکر هفت تپه اختصاص داده و سابقه تاسیس و فعالیت آنها در حمایت از حقوق کارگران را بیان کرده است.دیده بان حقوق بشر می نویسد: "قانون کار ایران حق کارگران در تشکیل اتحادیه های کارگری غیر وابسته به حکومت را به رسمیت نمی شناسد" و افزوده است که از سال ۲۰۰۵، مقامات حکومتی به آزار، احضار، بازداشت و محکومیت کارگران وابسته به اینگونه تشکل ها مبادرت کرده و اعضای خانواده های آنان نیز در معرض فشار قرار گرفته اند.بسیاری از این افراد در جریان مراسم بزرگداشت روز جهانی کارگر و یا شرکت در اعتصابات کارگری در اعتراض به عدم دریافت دستمزد بازداشت شده اند.همچنین، اتحادیه های مستقل کارگری نسبت به تغییراتی که دولت محمود احمدی نژاد در نظر دارد در قانون کار جمهوری اسلامی اعمال کند و شامل آزادی عمل بیشتر کارفرمایان در اخراج و یا کاهش مزایای کارگران است به شدت معترض بوده اند، اما امکان ابراز آزادانه اعتراض خود را ندارند.این بیانیه یادآور شده است که ایران از امضا کنندگان پیمان های بین المللی مربوط به صیانت از حقوق مدنی و همچنین عضو سازمان بین المللی کار است و باید به تعهدات خود در این چارچوب عمل کند.دیده بان حقوق بشر در پایان این بیانیه نوشته است: "فعالان کارگری پیشتاز مبارزه برای آزادی اجتماع و تشکل در ایران بوده و بهایی سنگین برای فعالیت خود پرداخته اند و لازم است قوانین ایران حق تشکیل اتحادیه های مستقل کارگری را به رسمیت بشناسد و فعالان بازداشتی را که به جز نمایندگی کارگران و دفاع از منافع آنان جرم دیگری ندارند هر چه سریعتر آزاد کند.

منبع : بی بی سی

تاریخ نگاری جمهوری اسلامی: خامنه ‌ای علیه رفسنجانی

اکبر هاشمی بهرمانی که سه دهه در ایجاد محدودیت در بسط و نشر اطلاعات از طریق سانسور، فیلترینگ و پارازیت برای شکل گیری و تحکیم قدرت مطلقه نقشی محوری در ایران ایفا می کرد چند گاهی است که پس از دوره‌ی «بهرام که گور می گرفتی همه عمر» به مرحله‌ی «دیدی که چگونه گور بهرام گرفت» وارد شده است.او پس از آن که کاملا از دایره‌ی قدرت حذف شد همانند همه‌ی فعالان سیاسی همسن و سال اش به نوشتن خاطرات و نشر یادداشت‌های سیاسی مشغول شده است. اما در کشوری که محدودیت در جریان اطلاعات ابزار کسب و حفظ قدرت است قدرتمند پیشین نمی تواند با اتکا به نفوذ سابق به حیطه‌ی اهل قلم بدون هیچ محدودیتی وارد شود. نظامی که قدرتمندان برای سانسور و فیلترینگ و پارازیت ساخته‌اند گریبان خود آنها را نیز می گیرد.

کارگروه‌ها و هیات‌ها

دیکتاتورها برای صورت موجه بخشیدن به محدودیت در جریان اطلاعات انواع هیات‌ها (مثل هیات نظارت بر مطبوعات) یا کارگروه‌ها (مثل کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه در فضای مجازی) تشکیل می دهند که همه‌ی اعضای آنها از کاست حکومتی و معتمدان رهبری است و نهادهای مدنی و حرفه‌ای یا مردم کوچه و خیابان هیچ نقشی در آنها ندارند.به عنوان مثال اعضای کارگروه تعیین مصادیق مجرمانه در اینترنت متشکل است از شش وزیر، رییس سازمان تبلیغات اسلامی، رییس سازمان صدا و سیما یا نمایندگان آنان، یک نماینده از شورای عالی انقلاب فرهنگی و دادستان کل کشور. این کارگروه به عنوان نماینده‌ی حکومتی که دارای قوه‌ی قاهره برای فیلترینگ است به سرویس‌دهندگان سایت‌ها اعلام می‌کند که فلان مصادیق مجرمانه در سایت‌شان وجود دارد یا بدون اعلام آنها را می بندد.

رویه‌های دوگانه

این گروه دو رویه‌ی مجزای کار را دنبال می کند. برای غیر خودی‌ها یا «خواص بی بصیرت» صرفا فهرستی تهیه شده و سایت‌های آنان فیلتر می شود. اما برای خودی‌ها یا «خواص کم بصیرت» مراحلی در نظر گرفته شده است: «ابتدا به افراد گفته می‌شود سایت خود را ثبت کنند. اگر مصادیق مجرمانه‌ای در سایت دیده شود، تذکر داده می‌شود. اگر به تذکر توجه شد و مورد را برداشتند که هیچ ولی اگر برداشته نشد بستگی به نوع اقدام مجرمانه تا سه بار تذکر داده می‌شود و بعد از آن سایت فیلتر می‌شود.» (محسنی اژه‌ای، سخنگوی قوه‌ی قضاییه، تابناک، ۱۲ دی ۱۳۹۰)
در برخورد با سایت شخصی رفسنجانی همین رویه‌ی دوم در پیش گرفته شد: «در مهرماه این کارگروه موارد خلاف را بررسی کرد و تذکر داده شد که پنج یا شش مورد مجرمانه‌ای را که وجود دارد، بردارند. این موارد برداشته شد. ضمن اینکه این سایت اصلا به نام محسن هاشمی رفسنجانی است، در حالی که در روزنامه‌ها مطرح شده که سایت متعلق به آقای هاشمی رفسنجانی است… بعد از مدتی مجددا هم موارد قبلی و هم موارد جدیدی روی سایت گذاشته شد و دوباره نسبت به رفع آن تذکر داده شد که در این مورد اقدامی صورت نگرفت تا اینکه این سایت در هفتم دی ماه فیلتر شد و الان هم فیلتر است.» (همانجا)

خاطرات عبور از بحران‌ها

خاطرات اکبر هاشمی رفسنجانی به طور قطع خوشایند علی خامنه‌ای و بیت رهبری نبوده و نیست. این خاطرات به گونه‌ای نوشته‌ می شوند که گویی وی نقش محوری در اداره‌ی امور کشور و تعیین جهت گیری‌ها و سیاست‌های کشور در دهه‌ی اول عمر جمهوری اسلامی و عبور دادن جمهوری اسلامی از بحران‌ها را بر عهده داشته است (نام خاطرات وی «عبور از بحران» است).
خاطرات رفسنجانی به گونه‌ای روایت می شوند که گویی مورخان آینده چاره‌ای بجز ارجاع به اثر وی نخواهد داشت. حتی اگر وی چنین نقشی داشته است (که در همه‌ی موارد این گونه نیست) این موضوع کسی را که پس از خمینی به مقام ولایت فقیه رسیده و مدعای بهترین جایگزین برای خمینی و نیابت امام زمان است و می خواهد در همه جا بازیگر نقش اول باشد خوش نمی آید.
علی خامنه‌ای به عنوان رهبری که پس از انتشار اولین روزنامه‌ی رنگی در ایران (همشهری) به علت آن که عکس خود را هر روز در صفحه‌ی اول آن مشاهده نمی کرد به تغییر کادر سر دبیری آن حکم داد نمی تواند یکه تازی‌های رفسنجانی را در روایت پشت صحنه‌ی حکومت خمینی تحمل کند.رفسنجانی از علی خامنه‌ای به خمینی نزدیک تر بود و در فرایندهای سیاسی (حذف رقبا، ترورها، مهندسی انتخابات، و چینش نیروها)، قانونگذاری و جنگ نقشی بسیار مهم تر از علی خامنه‌ای بر عهده داشت اما یکه تاز میدان نبود.کشور بالاخص در سال‌های پایانی عمر خمینی عمدتا توسط یک گروه پنج نفره (میر حسین موسوی، اکبر هاشمی، علی خامنه‌ای، سید احمد خمینی و عبدالکریم موسوی اردبیلی) اداره می شد. موارد خلافی که محسنی اژه‌ای از آنها در زیر نویس‌ها و حاشیه‌های سایت رفسنجانی به عنوان موارد تخلف ذکر می کند (همانجا) عمدتا به نکاتی از تاریخ دهه‌ی اول جمهوری اسلامی ارجاع دارند که رفسنجانی را در مقام عقل منفصل نظام قرار می دهد و طبعا ذکر آنها خوشایند علی خامنه‌ای نبوده و نیست.

خامنه‌ای در مقابل نمی تواند خود کار رفسنجانی را در این باب بر عهده بگیرد.

او شخصیت قدسی و قدرت مطلقه‌ی خود را در مقامی بالاتر از انتشار خاطرات روزانه تصور می کند یا اگر به نوشتن خاطرات خود مشغول است انتشار آن را به پس از مرگ محول کرده است. خامنه ای در نوشتن خاطرات روزانه با این چالش جدی روبروست که همه‌ی آنچه در چنته دارد موضوعات و تصمیمات امنیتی و نظامی است که حتی پس از مرگ وی نیز در دوران جمهوری اسلامی قابل انتشار نیست.چگونه می توان دستور به تیراندازی مردم در خیابان یا خفه کردن نویسندگان در قسمت عقب ون و رها کردن اجساد آنها در بیابان، افزایش اعدام‌ها یا تعیین میزان زندان و شکنجه‌ی دانشجویان و فعالان سیاسی را برای تاریخ به دست خود ثبت کرد؟

خبر سازی و جدا افتادگی

سایت اینترنتی برای یک سیاستمدار پیشین به کار خبر سازی نیز می آید. به عنوان نمونه، کافی است در مورد یکی از موضوعات روز مثل انتخابات در آن اظهار نظر شود. این اظهار نظر برای رسانه‌ها (چه در داخل و چه در خارج) ارزش خبری دارد و موج ایجاد می کند. علی خامنه‌ای فعلا یک رفسنجانی در حال یخ زدگی و خواب زمستانی می خواهد که به تدریج از این خواب بیدار نیز نشود. سایت اینترنتی مخل چنین سیاستی است. این خواست فراتر از آن است که مثلا خطبه‌ی رفسنجانی در آخرین نماز جمعه اش باز نشر شود یا خیر. بنابر این دلیل اصلی فیلترینگ سایت رفسنجانی برگشت دادن وی به دنیای جدا افتادگی و بی خبری است و نه صرفا یک سر و صدای بسیار خاص و کوچک.

پرهیز از تقسیم مسوولیت تباهکاری‌ها

غیر از دو موضوع حساس فراهم کردن مواد برای تاریخ نویسی و خبر سازی، سیاستمداری که در نظام‌های استبدادی از چرخه خارج می شود به تدریج باید خود را محذوف حساب کند به گونه‌ای اصولا وجود خارجی نداشته است.کتب تاریخ معاصر رسمی در جمهوری اسلامی اصولا به گونه ای نوشته می شوند که شخصیت‌هایی مثل صادق قطب زاده، ابراهیم یزدی، ابوالحسن بنی صدر، مهدی بازرگان، حسینعلی منتظری، کاظم شریعتمداری، مسعود رجوی و نورالدین کیانوری وجود خارجی نداشته‌اند. اکنون زمان اکبر رفسنجانی و محمد خاتمی و یوسف صانعی و محمد موسوی خویینی‌ها رسیده است.سایت و نشریات و کتب این افراد فیلتر و توقیف می شود تا به تدریج نام آنها از تاریخ حذف شود. «وزارت حقیقت اورول»ی در جمهوری اسلامی روزهای پرکاری را بعد از جنبش سبر گذرانده و چهره‌های بسیاری هستند که عکس و اسم و نظرات آنها باید از خاطره‌ی قومی ایرانیان پاک شود تا فقط «برادر بزرگ» دیده شود. علی خامنه‌ای حتی نمی خواهد مسوولیت سیاهکاری‌ها و تباهی‌های جمهوری اسلامی را با دیگران قسمت کند.

رادیو فردا



نوشته ای از Akbar Pourahmadi

وحید اصغری زندانی محکوم به اعدام, وادار به اعتراف تلویزیونی شد

ماموران امنیتی وابسته به سپاه پاسداران روز شنبه وحید اصغری را جهت اخذ اعترافات تلویزیونی از بند خارج کردند.ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، این زندانی بر اساس تهدیدات و فشارهای بازجویان خود وادار به اعترافات تلویزیونی بر علیه خود و دوستان خود شده است. وی پس از انجام اعترافات دیکته شده مجددا به بند ۳۵۰ زندان اوین منتقل شد.وحید اصغری که اخیرا از سوی دادگاه انقلاب به اتهام راه اندازی سایت های پورنوگرافیک به اعدام محکوم شده است در سال ۸۷ همزمان با بازداشت جمعی از فعالین سایبری در یک پروژه امنیتی از سوی اطلاعات سپاه بازداشت شده بود.



 بنا به اطلاع گزارشگران هرانا  
پارس دیلی نیوز

حکم اعدام حسن سی سختی به حبس ابد تقلیل یافت

حسن سی سختی، برنامه نویس و فعال سایبری که در پروژه موسوم به مضلین توسط اطلاعات سپاه در شیراز بازداشت شده بود از سوی دیوان عالی کشور به حبس ابد محکوم شد.این شهروند اهل شیراز در سن ۲۲ سالگی در یکم مرداد ماه سال ۸۷ همزمان با بازداشت برخی از فعالین فضای سایبر در یک پروژه مشترک که توسط سپاه پاسداران به انجام رسیده بود بازداشت شد.وی به مدت یک سال در سلولهای انفرادی بند ۲ الف متعلق به سپاه پاسداران تحمل حبس نموده و تحت بازجویی های شدید و شکنجه های روحی و جسمی قرار داشته است.نامبرده پس از سه سال در یکم مرداد ماه سال ۹۰ در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی محاکمه و به اعدام محکوم شد.ابوالقاسم صلواتی که به قاضی مرگ معروف است طی اظهاراتی در حاشیه جلسه محاکمه وی گفت قصد صدور حکم ۱۰ ساله برای وی داشته اما با اعمال فشار دستگاه اطلاعاتی سپاه مجبور به صدور حکم اعدام شده است.پدر این زندانی در گفتگو با گزارشگر هرانا اعلام داشت اخیرا حکم این زندانی از اعدام به حبس ابد تقلیل یافته است.بر اساس اظهارات حسن سی سختی وی تنها به جرم طراحی یک سایت که بعدها از سوی خریدار آن در یک سایت پورن مورد استفاده قرار گرفته است بازداشت و به اعدام محکوم شده است.بر خلاف اظهارات اطلاعات سپاه بر اساس گواه برخی از زندانیان سیاسی مجبوس در بند ۳۵۰، حسن سی سختی فرد مذهبی با اعتقادات سنتی است، این در حالی است که سایت های حکومتی سه سال پیش اتهامات وی را راه اندازی سایت های ضد دین عنوان کردند.مرکز بررسی جرایم سازمان یافته سپاه پاسداران در یک پروژه تبلیغاتی به نام مضلین در سال ۸۷ اقدام به بازداشت جمعی از شهروندان ایرانی فعال در فضای مجازی کرد که در آن اتهاماتی گسترده ای را متوجه ایشان می نمود، این ارگان امنیتی تازه تاسیس با تبلیغات گسترده در رسانه های حکومتی علاوه بر بزرگنمایی اقدامات خود زمینه محاکمه این افراد را تحت نام محارب و مفسد فی الارض مهیا کرد.اکنون پس از گذشت سه سال از بازداشت این افراد، برخی از آنها با احکام سنگینی چون اعدام مواجه شدند که این امر اعتراض سازمان های حقوق بشری بین المللی و دولتمردان غربی را به دنبال داشته است.

گزارشگران هرانا 

اعمال فشار بر وبلاگ نویس زندانی جهت اعتراف تلوزیونی /بازگشت حسین رونقی به زندان پس از گذشت تنها 2 روز از عمل جراحی

حسین رونقی ملکی، وبلاگ نویس زندانی که شنبه اول بهمن ماه تحت عمل جراحی از ناحیه کلیه قرار گرفت علیرغم تجویز پزشکش برای داشتن مرخصی، دو روز بعد از عمل جراحی(دوشنبه ۳ بهمن ) به زندان برگردانده شد. مادر حسین رونقی به کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران گفت که او چهارمین بار است که در طی بازداشتش به بیمارستان منتقل شده است. زلیخا موسوی با اظهار نگرانی شدید از وضعیت فرزندش به کمپین گفت:« دکترهایش گواهی دادند که او باید مرخصی بگیرد. به خدا راست می گویم هوای زندان برایش خوب نیست. حالا پدرش در تهران مانده است تا دنبال کارهای مرخصی او باشد. دادستان تهران نامه ای برای مرخصی با تعیین قرار وثیقه برای قاضی پیرعباسی نوشته است اما به ما گفته شده که سپاه نمی گذارد که به حسین مرخصی داده شود. حالا دیگر باید ببینیم قاضی پیرعباسی مرخصی می دهد یا نه.»
مادر حسین رونقی ملکی با ابراز نگرانی درخصوص وضعیت پسرش به کمپین گفت:« چرا به یک مریض احترام نمی گذارند. ما گفته ایم که حسین را ببریم خانه، حالش که خوب شد دوباره به زندان بر می گردد ولی آنها اجازه نمی دهند، فکر می کنند که دروغ می گویم. می گویند سپاه اجازه نمی دهد. به خدا رنگ و روی حسین پریده بود. خیلی لاغر شده بود. عصبی بود. خیلی عذاب کشیده داخل زندان. منم مادرم ناراحت می شوم به خدا.»
مادر حسین رونقی ملکی با اشاره به سرمای داخل زندان اوین و بیمار بودن زندانیان به کمپین گفت:« حسین خودش زیاد چیزی نمی گوید اما این بار گفت که مامان من از مهرماه تا به حال از زندان برای هوا خوری و ورزش بیرون نرفته ام. از بس که هوا آنجا سرد است و او هم که کلیه اش درد می کرده است. یک زندانی دیگر هم به ما گفت که در اوین هوا خیلی سرد است. »
زلیخا موسوی با اعتراض به وضعیت فرزندش گفت:« حسین چکار کرده است که با او اینطور رفتار می کنند؟ البته نه فقط پسر من با بقیه زندانیان بیمار هم همین طور. پزشک قانونی بیماری حسین را تایید کرده، آنها به زندان رفته و او را معاینه کرده اند و گفته اند که باید به مرخصی برود. اما اینها اجازه نمی دهند ما گفتیم هر مقدار وثیقه ای که باشد قبول می کنیم. اینها چرا این کار را با مردم می کنند. آخر درست است اینهمه مریض در این هوای سرد در زندان بمانند.»
حسین رونقی ملکی ۲۲ آذر ماه سال ۸۸ بازداشت شد و در دادگاه تجدید نظر به ۱۵ سال حبس قطعی محکوم شد و اکنون در زندان اوین به سر می برد. او که مدت هاست از درد کلیه هایش در رنج است چندین بار به دادستان تهران برای رسیدگی به وضعیتش و انتقالش به بیمارستان نامه نوشته بود که متن نامه ها در وب سایت های خبری منتشر شده است. او در آخرین اقدام خود در تاریخ ۲۲ آذر ماه برای روشن شدن وضعیتش دست به اعتصاب غذا زد مادر این زندانی با اشاره به اعتصاب غذای پسرش گفت:« به حسین گفته بودند اگر اعتصابت را نشکنی به زندان دیگری منتقل می شوی، فکر کنم گفته بودند زندان قزل حصار و همین طور گفته بودند که دیگر اجازه ملاقات با خانواده ات را نخواهی داشت.»
زلیخا موسوی، مادر حسین رونقی ملکی با تاکید بر اینکه فرزندش باید مدت ها پیش به خارج از زندان برای مداوا منتقل می شده است، گفت:« بالاخره هفته گذشته قرار شد که منتقلش کنند. من و پدرش هر دو به تهران رفته بودیم، دو روز هم آنجا بودیم هی به ما گفتند بروید بیمارستان منتظر باشید، او را می آوریم اما نیاوردند. درست روز پنجشنبه ۲۹ بهمن، وقتی پس از ده ساعت سفر به تبریز برگشته بودیم از زندان با ما تماس گرفتند که حسین را به بیمارستان منتقل کرده اند. ما دوباره همه این مسیر را به تهران برگشتیم. روز شنبه حسین عمل شد و دوشنبه هم او را برگرداندند به زندان. »
زلیخا موسوی با اشاره به اینکه او توانسته است در زمان های ملاقات عمومی بیمارستان فرزندش را ببیند، در خصوص چگونگی وضعیت امنیتی او در بیمارستان گفت:« این بار دست و پابند به او نسبته بودند. اما یک مامور و دو سرباز مرتب مراقبش بودند. ما گفته بودیم که نگذارید او در بیمارستان عذاب بکشد، ما نگران بیماریش هستیم و می خواهیم درمان شود و نمی خواهیم او را فرار دهیم . این بار بدون دست و پا بند بود. »
حسین رونقی ملکی باید ۱۵ روز دیگر برای معاینه مجددا به بیمارستان منتقل شود.

اعمال فشار بر حسین رونقی جهت اعتراف تلویزیونی

تنها یک هفته پس از بازگشت به زندان از بیمارستان حسین رونقی جهت مصاحبه تلویزیونی بر علیه خود و همبندیانش از سوی بازجویان پرونده تجت فشار قرار گرفت.احمد رونقی ملکی پدر این زندانی سیاسی در گفتگو با گزارشگر هرانا اعلام کرد پسرم را روز شنبه ( ۰۸ بهمن) جهت انجام مصاحبه تلویزیونی به خارج از بند بردند.پدر ابن زندانی در خصوص تطمیع و تهدید این زندانی به هرانا گفت: "بازجویان پرونده به پسرم گفته اند که قصد صدور حکم سنگین برای تو را نداشتیم و برای اینکه آزاد شوی باید تن به این مصاحبه بدهی
وی در ادامه افزود: "حسین درخواست بازجویان را نپذیرفته و مجددا به بند ۳۵۰ منتقل شده است.احمد رونقی ملکی ضمن یادآوری بیماری های فرزندش گفت: "من از تمامی مسئولان، رهبر جمهوری اسلامی، مسئولان زندان، دادستان تهران خواستارم که جلوی این بی قانونی را بگیرند و هم اکنون یکی از کلیه های پسرم ۲۰ درصد از کار افتاده و دیگری ۸۰ درصد و مسئول هر اتفاقی بر عهده بازجویان پرونده، سازمان زندانها و دادستانی است.لازم به ذکر است روز شنبه حسین اصغری دیگر زندانی محبوس در بند ۳۵۰ روز شنبه وادار به اعترافات تلویزیونی بر علیه خود و دوستانش شده است.

تمدید قرار بازداشت داوود بهمن آبادی و تداوم بلاتکلیفی

قرار بازداشت موقت داوود بهمن آبادی، وبلاگ نویس محبوس در زندان اوین، بدون طی حداقل تشریفات قانونی منجمله اطلاع متهم از سوی دادسرای مستقر در زندان اوین تمدید شده است.ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، در پی مراجعه‌ی وکیل داوود بهمن آبادی به دادسرای اوین، مسئولان مربوطه ضمن عدم اجازه دسترسی به پرونده این وبلاگ نویس دربند مدعی شدند که قرار بازداشت آقای بهمن آبادی تمدید شده است و ایشان تا زمان دادگاه و صدور حکم ازاد نخواهند شد، این در حالی است که طبق قانون متهم حق دارد از نظر دادسرا مطلع باشد و حتی به آن اعتراض نماید.داود بهمن آبادی وبلاگ نویس دربند بیش از دو ماه است که بصورت بلاتکلیف در بند ۲ الف سپاه پاسداران و در سلول انفرادی به سر می برد، وی در طی این مدت حق ملاقات با خانواده‌ی خود را نداشته، از بیماری آرتروز گردن و پروستات نیز در رنج است و تاکنون از هرگونه خدمات درمانی محروم مانده است.
بررسی موارد حقوقی نقض شده در این گزارش:
اصل ۳۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی: هیچ‌کس را نمی‌توان دستگیر کرد مگر به حکم و ترتیبی که قانون معین می‌کند. در صورت بازداشت، موضوع اتهام باید با ذکر دلایل بلافاصله کتباً به متهم ابلاغ و تفهیم شود و حداکثر ظرف مدت بیست و چهار ساعت پرونده مقدماتی به مراجع صالحه قضایی ارسال و مقدمات محاکمه، در اسرع وقت فراهم گردد.
بند ۳ ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی: هر کس به اتهام جرمی دستگیر یا بازداشت می‌شود باید او را در اسرع وقت در محضر دادرسی یا هر مقام دیگری که به موجب قانون مجاز به اعمال اختیارات قضائی باشد حاضر نمود و باید در مدت معقولی دادرسی یا آزاد شود.
بند ۲ ماده ۹ میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی: هر کس دستگیر می‌شود باید در موقع دستگیر شدن از علل آن مطلع شود و در اسرع وقت اخطاریه‌ای دائر به هر گونه اتهامی که به او نسبت داده می‌شود دریافت دارد.



گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان از هرانا  

ابراز شادی سپاه جنایتکار پاسداران از حکم اعدام سعيد ملک‌پور

سایت حکومتی امنیتی فارس که زیر نظر سپاه جنایتکار و چپاولگر پاسداران اداره می شود نوشت:مرکز بررسي جرائم سازمان‌يافته سپاه، با استقبال از صدور حکم اعدام براي سعيد ملک‌پور ، اعلام کرد که به زودي اطلاعات مهم ديگري از شناسايي و دستگيري چند شبکه گسترده فساد منتشر خواهد شد.در بخشي از بيانيه این جنایتکاران خائن به مال و ناموس و ثروت مردم ایران آمده‌است: بي‌شک مجازات برحق نامبرده، باعث شادي تمام آناني مي‌شود که براي حفاظت از حريم دين و فرهنگ اين مرز و بوم، دغدغه دارند و اميد است بيش از پيش، موجب سرخوردگي کساني شود که تلاش مي‌کنند تا با پيگيري سياست اندلسي، جوانان اين مرز و بوم را به امور پست حيواني و غيرالهي مشغول سازند. اين بيانيه مي‌افزايد: مرکز بررسي جرائم سازمان‌يافته سپاه پاسداران انقلاب اسلامي، بر خود فرض مي‌داند ضمن تشکر از مسئولين و قضات شريف و خدوم قوه قضائيه جهت تاييد حکم اعدام نامبرده، همچنان بر مواضع خود در دفاع همه‌جانبه از حريم جامعه و امنيت خانواده پافشاري کرده و به تمام کساني که با برنامه‌هاي خود، فضاي مجازي را به سمت ناپاکي سوق مي‌دهند، هشدار مي‌دهد که سپاه پاسداران انقلاب اسلامي و متخصصان سايبري مرکز بررسي جرائم سازمان‌يافته، تمام قد در برابر مروجين فساد ايستاده و به حول و قوه الهي دست آلوده آنها را از فضاي مجازي قطع مي‌کند. لازم به يادآوري است، به زودي جزئيات بيشتري از نحوه اقدامات و تلاش‌هاي نامبرده در جهت ترويج فساد و فحشا در جامعه اسلامي، منتشر خواهد شد.سپاه فاسد پاسداران همچنین اعلام کرد :به زودي اطلاعات مهم ديگري از شناسايي و دستگيري چند شبکه گسترده فساد منتشر خواهد شد.

پارس دیلی نیوز

۱۳۹۰ بهمن ۱۰, دوشنبه

در سالگرد سر به دار شدن زهرا بهرامی، در سکوت ما همچنان اعدام فریاد می کشد

گره های طناب های دار را باز کنیم*


گره های ریسمان همگرایی را ببندیم*


ریشه های پوسیده ی اعدام را بدریم*


رشته های استوار اتحاد را بتنیم...


در شرایطی که هنوز رژیم اسلامی به سرکوب و اعدام مخالفان خود مشغول است و سال خورشیدی که پشت سر گذاشته شد و ماه های پایانی آن نیز سپری می شود، جمهوری اسلامی با رکورد وحشتناک 160 اعدام (بدون در نظر گرفتن اعدام های مخفیانه در شهرهایی همچون مشهد و...) به تنهایی در صدر جدول شمار کشورهای دارای مجازات اعدام قرار گرفته است.سال پیش رژیم، آزادی خواهان و کوشندگان زیادی را اعدام کرد؛ از فرزاد کمانگر، شیرین علم هولی، فرهاد وکیلی، علی حیدریان و مهدی اسلامیان (در اردیبهشت ماه) تا جعفر کاظمی، علی صارمی و حسین خضری...
در چنین روزی، رژیم جنایتکار اسلامی، زهرا بهرامی یکی از آزادی خواهان را که در تجمعات پس از انتخابات فرمایشی دستگیر شده بود، به جرم حق خواهی، پس از شکنجه های بسیار و نسبت دادن چندین جرم ناکرده به وی، به بی رحمانه ترین شکل، به دار آویخت.امسال و در این روزها نیز، احکام بیدادگرانه ی اعدام به وسیله ی سران جنایتکار رژیم همچنان صادر می شود؛ از جمله: رژیم قرون وسطایی اسلامی، لقمان و زانیار مرادی، دو جوان کرد را پس از شکنجه ی فراوان 
(که شرح این شکنجه ها از زبان این دو تن موجود است) و اعتراف گیری به جرم ناکرده ی کشتن پسر امام جمعه ی مریوان، به محاربه و اعدام در ملا عام متهم کرده است.
همچنین حکم اعدام سعید ملک پور –وب نگار و مهندس ایرانی- به اتهام مضحک "محاربه از طریق ایجاد سایت های مستهجن و توهین به نظام" که یک بار به خاطر فشارهای بین المللی و کوشش های کوشندگان حقوق بشری، لغو شده بود، دوباره در "دیوان عالی" جمهوری اسلامی تایید شده است.در ارتباط با هیمن پرونده سازی ها، رژیم جنایتکار اسلامی برای مهدی علیزاده از فعالان سایبری و طنز نویس، حکم اعدام صادر کرده و برای برنامه نویس دیگری بنام حسین سی سختی حکم حبس ابد را صادر نموده است.ضمن اینکه کسان دیگری همچون: زینب جلالیان، سکینه آشتیانی، حبیب لطیفی، حبیب گلپری پور، سیامک مهر و دیگران... در خطر اعدام قرار دارد...
یک سال از آن روز که شادروان زهرا بهرامی همچون هزاران انسان آزاده ی دیگر -که در طول این سی و سه سال به دست جانیان حکومت اسلامی کشته شدند- سر به دار شد، می گذرد. زهرا بهرامی، نیز قربانی جنایت پیشگی جمهوری اسلامی، مماشات دولتمردان کشورهای غربی و سیاست های سودجویانه ی مقامات هلندی و سکوت تهوع آور تک تک ما شد.در این اوضاع که بحث اساسی و مهم حقوق بشر در ایران و نقض شدید آن به وسیله ی رژیم اسلامی، از سوی مدعیان حقوق بشر در غرب و حتا برخی ایرانیان به حاشیه رانده شده و همه ی تلاش های غرب و تحریم های بیش از پیش تنها به دلیل مضحک مجبور کردن و فراخوندن دوباره ی رژیم بر سر میز مذاکرات هسته ای است، سکوت تک تک ما ایرانیان، یعنی کمک به برپا شدن یک چوبه ی دار و سر به دار شدن شهروندی دیگر... 
در اینکه به حکم تاریخ یا خواست جهان غرب یا خیزش های مردمی، روزی این رژیم به سرنگونی خود نزدیک می شود و آنکه این روز نزدیک است، تردیدی نیست. اما هرگونه تصمیم گیری مردم پسندانه و رو به پیشرفت که بدون گرفتار شدن به دور باطل تاریخ، منجر به روی کار آمدن یک نظام مردم سالار شود، بستگی به خودنمایی مثبت ایرانیان دارد. اگر می خواهیم از فرضیه ی محتمل برقرای جنگ ناخواسته یا ماندگاری رژیم اسلامی مانع آییم و به شعار "نه جنگ، نه جمهوری اسلامی" جامه ی عمل بپوشیم و دست رژیم را از آغاز دوباره ی سریال زنجیره ای اعدام ها ببندیم، بایستی با همه ی توش و توان، مساله ی اعدام ها و نقض مستمر و پیگیر سی و اندی ساله ی حقوق بشر را در هر جایی که هستیم، فریاد بزنیم.بی گمان، سکوت ما، عربده ی جرثقیل ها و چارپایه های اعدام را فریاد خواهد زد و فریاد ما، این رژیم خونخوار و ددمنش و اعدام های بی رحمانه و گستاخانه اش را به سکوت و خفگی می کشاند.پس باید در هر جا که هستیم، سکوت های خود را بشکنیم و فریاد زندانیان و اعدامی ها باشیم؛ بیاییم گره های طناب های دار را باز کنیم. گره های ریسمان همگرایی را ببندیم. ریشه های پوسیده ی اعدام را بدریم. رشته های استوار اتحاد را ببافیم...

بیاد شادروان زهرا بهرامی در سالروز سر به دار شدنش

و همه ی دلاور زنان سرزمینم ایران که به دست دژخیمان اسلامی کشته شدند:

دلـاور-زنـــان کـــامتــان شــــاد بـــاد

ز نــــام شـمــــا گیتـــی آبــــاد بـــاد

فـزونتـر ز نـــام شمــا، نــــام نیست

فــراتــر ز فــریــادتــان بــانـگ نیست

بــغریـــد چــون شیــر بــر دشمنــان

که شیران ز غرش کنون باک نیست


آه، نازنین کردیه بانو! چه سالی بود پارسال. بعد از آن روزهایی که صدای پرشورت را در مسنجرها و رادیوها می شنیدم و ترس تیپا خورده ام برای ننشستن ها با همه ی خسته شدن ها و نشکستن ها با همه ی ضربه خوردن ها، فروکش می کرد... و وقتی اوج دلاوریت را پس از بازگشت به ایران برای مبارزه به یاد می آوردم، نه تنها نمی ترسیدم، بلکه کمی هم شجاع می شدم، هرچند نه به اندازه ی خودت...
آه چه روزی بود آن یکشنبه، 30 ژانویه 2011 ساعت 9 صبح لعنتی... که خبر سر به دار شدنت رو دیدم، بی اختیار گریه می کردم؛ برای خودم، برای خودمان، نه برای تو...
خواستم در نخستین سالگرد پر کشیدن غریبانه و ناجوانمردانه ات، چیزی بنویسم، از تو، از دو زهرای دیگر همچون تو، از "سه زهرا"یی که قربانیان رژیم اسلامی و مماشات غربی های دروغگو با این رژیم خونخوار شدند (:زهرا کاظمی، زهرا بنی یعقوب و زهرا بهرامی)... 
لعنت بر من و ما اگر ساکت بنشینیم و از خفه شدن گلویی و بند آمدن نفسی، سکوتمان صدا، صدایمان بغض و بغضمان فریاد و کمر شکسته یمان استوار خیزشی نشود.لعنت بر همه ی دولتمردان غربی اهل مماشات با رژیم و حقوق بشری چی های دروغگو؛ لعنت بر همه... .

سروش سکوت

9 بهمن

منبع:پارس دیلی نیوز

مهدی علیزاده وبلاگ نویس به اعدام محکوم شد

مهدی علیزاده طنز نویس و وبلاگ نویس طی روزهای پیش به اعدام محکوم شد و حکم به وکیل و خانواده ایشان ابلاغ شده است.مهدی علیزاده فخر آباد ۳۰ ساله، متاهل و اهل مشهد برای اولین بار در تابستان سال ۸۷ و پیرو پروژه‌ی موسوم به جرائم سایبری بازداشت و مدت ۹ ماه را در بند ۲ الف زندان اوین گذراند و سپس با وثیقه ۱۰۰ میلیونی آزاد شد. وی مجدداً و در تاریخ بیستم فروردین ماه سال ۹۰ در عین ناباوری دستگیر و به بند ۳۵۰ اوین منتقل شد .نامبرده هم‌اکنون در بند ۳۵۰ زندان اوین محبوس است.مهدی علیزاده در دادگاه انقلاب در شعبه ۱۵ به ریاست قاضی صلواتی محاکمه و سپس حکم اعدام برایش صادر شد .مهدی علیزاده قربانی تازه قاضی صلواتی است که در هفته های اخیر حکمهای اعدام را به سرعت صادر میکند .ما از تمام گروها و سازمانهای حقوق بشری خواستار رسیدگی فوری به پرونده اعدام ایشان هستیم و به رژیم بیدادگر سرکوب هشدار میدهیم که احکام اعدام را متوقف کند و آقای علیزاده را بدون هیچ قید و شرطی آزاد کنند.

نوشته :امید دانا

سقوط معیشت و دیکتاتوری خامنه‌ای؛ بازی خطرناک با خشم مردم ( پدرام طنازی )

  سقوط معیشت و دیکتاتوری خامنه‌ای؛ بازی خطرناک با خشم مردم بحران‌های بی‌پایان اقتصادی در جمهوری اسلامی، زندگی مردم را به ویرانه‌ای تبدیل کرد...