رزنتال گفته بود: «همه باید حتی در خاورمیانه همواره از آزادی مذهب و عقیده برخوردار باشند. هلند با قدرت از این گروه ها دفاع می کند». اما به نظر «فرباس» این سخنان رزنتال با اعمال «لیرز» وزیر مهاجرت و پناهندگی هلند در تضاد قرار دارد: «این ها که مدام تلاش می کنند پناهجویان مسیحی ایرانی را با وجود حملاتی که در ایران به کلیسا می شود بازپس بفرستند».
تعقیب مسیحیان
«فرباس» این سخنان را در نشریه سراسری «تراو» بیان کرد. ایران در لیست سازمان هلندی «درهای باز» از نظر تعقیب و آزار مسیحیان پس از کره شمالی در رده دوم قرار گرفته است. طبق قانون شریعه مجارات ترک دین مرگ است، سخن از موج دستگیری مسیحیان است و به گفته فرباس در میان کسانی که بطور غیرقانونی اعدام شده اند تعداد بسیاری ترک دین کرده وجود داشت. او می گوید همه این اعمال نشان می دهد بر اساس کنوانسیون پناهندگی ایرانیانی که ترک دین می کنند، پناهنده شناخته می شوند.
کم اهمیت جلوه دادن خطر
فرباس می افزاید: «زمانی که زهرا بهرامی در ایران اعدام شد همه نسبت به رژیم ویرانگر ایران اظهار انزجار کردند. اما وقتی بحث پناهجویان به میان می آید خطراتی که آن ها را تهدید می کند کم اهمیت جلوه داده می شود». او از این مساله ناراحت است که اداره پناهندگی در دادگاه پناهجویان استدلال می کند که مسیحیان در صورتی که بی سر و صدا باشند، می توانند در ایران زندگی کنند.: «می خواهم از وزیر این را بپرسم که منظورش از این جمله چیست. آیا نباید به کلیسا بروی؟ فرزندانت باید در مدرسه دین شان را مخفی کنند؟ باید در نماز جمعه شرکت کنی؟»
«دو رویی» «ژول فوردویند» عضو پارلمان هم در این مورد اظهار نظر کرده است: «این چهره دوگانه کابینه و سیاست فعلی است. اداره پناهندگی از بی سر و صدایی سخن می گوید. رزنتال در باره آزادی مذهب و عقیده حرف های قشنگ می زند، اما وزیر مهاجرت پناهجویانی را که به خاطر اعتقاداتشان در خطر هستند اخراج می کند. دولت ما پس از اعدام زهرا بهرامی رژیم ایران را وحشی خواند اما ما ترک دین کردگان ایرانی را به این رژیم وحشی تحویل می دهیم. این دو با هم همخوانی ندارد».
عصر هلند
