متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
جناب آقای احمد شهید
گزارشگر ویژه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در امور ایران
با عرض سلام
ما امضا کنندگان این نامه، زندانیان سیاسی پیشین در ایران، از طیف های گوناگون، مصرانه توجه سازمان ملل متحد را به نقض گسترده حقوق بشر در ایران جلب می کنیم. ما بخصوص از شما می خواهیم به دقت بدرفتاری با زندانیان سیاسی در سرتاسر ایران را مورد توجه قرار دهید، چون در نبود هر نوع قانون در ارتباط با جرم سیاسی، با زندانیان سیاسی رفتاری غیر انسانی صورت میگیرد.زیرپا نهادن غیر قانونی حق زندانی و شرایط رقت برانگیز زندانها در سراسر ایران بویژه از سال 1388 و به دنبال انتخابات ریاست جمهوری به سطح هشدار دهنده ای رسیده است. ایران از امضا کنندگان اعلامیه جهانی حقوق بشر است، با وجود این مقامهای ایرانی در جریان بازجوئی و محاکمه زندانیان سیاسی، بطور مداوم به اصول این اعلامیه و نیز قانون اساسی این کشور بی توجهی نشان می دهند. اغلب زندانیان ایران را فعالان سیاسی صلح طلبی تشکیل می دهند که به اتهامات نفرت برانگیزی چون تروریسم و جاسوسی به زندان افتاده اند. فعالان جامعه مدنی، روزنامه نگاران و شهروندان عادی به اتهام به خطر انداختن امنیت ملی زندانی می شوند. حریم خصوصی زندگی این افراد مورد هجمه قرار گرفته و برای اعتراف های اجباری علیه خود و دیگر افراد و گروهها مورد شکنجه روانی و بدنی قرار می گیرند. از جمله شکنجه های رایج در زندانهای ایران کتک زدن، حبس طولانی مدت در سلول انفرادی، تهدید اعضای خانواده های زندانی و تهدید به اعدام را می توان نام برد. زندانیان از حق داشتن وکیل در زمان بلند بازجوئی محرومند. حتی وکلای مدافع زندانیان سیاسی تنها به خاطر انجام وظیفه تهدید و زندانی می شوند. دادن مرخصی و نیز آزادی زندانی در دست بازجو - شکنجه گر - است. به بعضی از زندانیان اجازه ملاقات با خانواده شان داده نمی شود چون با شکنجه گرشان همکاری نکرده اند. ما گواهی می دهیم که در خیلی از موارد بازجو متن رای محکومیت را به قاضی دیکته می کرد. این نظام قضائی مبتنی بر بازجوئی موجب تضعیف دستگاه قضائی ایران شده و به فلاکت و رنج بسیاری از قربانیان بی گناه منجر شده است.شرایط سرکوب در زندانهاموجب شده است تا شماری از زندانیان دست به اعتصاب غذا بزنند و بدین وسیله اعتراض خود به بی عدالتی را نشان دهند. اما حتی همین اقدام که نشانه سرخوردگی کامل زندانی است کارگر نیفتاده و حس انسان دوستی را در میان مقامهای قضائی ایران برنیانگیخته است. در مواردی زندانی به دلیل اعتصاب در بدترین وضعیت سلامت جسمی قرار می گیرد اما مقامات، از ارائه مجوز درمان و جلوگیری از فاجعه امتناع می ورزند. همان طور که می دانید در ماه ژوئن رضا هدی صابر در اعتراض به کشته شدن هاله سحابی در مراسم تشییع جنازه پدرش دست به اعتصاب غذا زد و تازه ترین زندانی سیاسی بود که قربانی بی عدالتی حکومت ایران شد. 64 زندانی گواهی داده اند که هدی صابر در همان روزی که درگذشت از سوی ماموران امنیتی مورد حمله قرار گرفت. او به خاطر وخیم شدن وضعیت سلامتش برای درمان به درمانگاه زندان مراجعه کرده بود.
جناب آقای شهید
ما قربانیان بی عدالتی در ایران، تصمیم سازمان ملل در تعیین گزارشگر ویژه حقوق بشر برای ایران را به فال نیک می گیریم و از شما موکداً می خواهیم موارد زیر پا نهاده شدن حقوق بشر در ایران را بی درنگ و بصورت پیگیر و بی وقفه بررسی کنید تا از بروز چنین ضایعه های اندوهناک انسانی پیشگیری شود.ما امضا کنندگان این نامه آماده ایم در هر دادگاه درباره تجربه خود از زندان گواهی و مشاهدات و تجربیات خود را در اختیار شما قرار دهیم .
با احترام
رضا اشرف پور- مرتضی اصلاحچی - علی افشاری - احمد باطبی - مازیار بهاری – آرش بهمنی - سعید پورحیدر- سپیده پور آقایی - پویا جهاندار - فرزاد حمیدی - عباس حکیم زاده - عباس خرسندی - مصطفی خسروی – فریبا داوودی مهاجر - ایمان رضایی - حسن زارع زاده اردشیر - محسن سازگارا - کیانوش سنجری - سلمان سیما - تارا سپهری فر- کاوه شیرزاد - محمد صادقی - کوروش صحتی - بیژن صف سری - حمید رضا ظریفی نیا - ماشاالله عباس زاده - حمید علیزاده - روزبه فراهانی پور - سعید قاسمی نژاد - کاوه کرمانشاهی - سعید کلانکی - مهرداد ماجدی - رضا مبین - احمد مدادی - پویان محمودیان - منوچهر محمدی - سیمین محمدی - بهزاد مهرانی - صباح نصری - مجید نیکنام - رضا ولی زاده
