متن این بیانیه به شرح زیر است:
به نام خدایی که انسان را آزاد و مسئول آفرید
ز مهربانی جانان طمع مبر حافظ، که نقش جور و نشان ستم نخواهد ماند
این روزها با کمال ناباوری شاهد موج گسترده ای از بازداشت ها در سطح کشور و احکامی ناروا در دادگاه های فرمایشی هستیم. امید است بر شمردن آنچه در این روزهای حبسِ عزیزان اتفاق می افتد، کمکی باشد به بازنمودن واقعیت ها.در قاموس انسانیت، هر انسانی ارزش و حرمتی دارد که خدا به واسطه خلقت به او بخشیده، پس هیچ انسانی نمی تواند و نباید کرامت انسانی هیچ کسی را خدشه دار کند؛ چه برسد به کرامت انسانی زندانیان سیاسی و خانواده هایشان. زندانیان سیاسی سرافرازی که به جهت ارائه قرائتی آزاداندیشانه از آموزه های انسانی و اسلامی و تلاش برای پایبندی همگان به قانون، عمر خود را صرف این آرمان های پاک کرده اند.این روزها شاهدیم حقوق زندانیان سیاسی و شیوه تعامل و برخورد صحیح با این عزیزان در بند و خانواده هایشان کمترین ارزشی برای مسئولین مربوط ندارد. به بند کشیدن و تبعید برای پاک ترین انسان هایی که عمری با خلوص نیت و صداقت برای برقرای حکومت قانون تلاش نموده اند؛ بی نظمی های پی در پی و برخورد قهرآمیز و کینه ورزانه با خانواده های زندانیان سیاسی در سراسر ایران عزیز، همگی شاهدی است بر این مدّعا.آنچه در زندان متی کلای بابل از اولین ملاقات های کابینی تاکنون، خاطر خانواده ها را در بدو ورود به مجموعه زندان آزرده می کند، زدن مهر بر دست افراد است. کاری که پیش تر فکر می کردیم ردّ آن را تنها در کتاب هایی در مذمّت برده داری و در حال و هوای “عموتم” می توان یافت! به راستی ارج نهادن به حرمت انسانی چقدر دغدغه مسئولین است؟ مهر زدن بر دست خانواده های زندانیان سیاسی چه چیز را به اذهان کینه ورزان متبادر می کند که ادامه این رفتار غیرمتمدنانه را روا می پندارند؟
این عکس سندی است بر علیه آنان که برای یک ملاقات کابینی بر دست ها مهر می زنند؛آن هم لابلای زندانیان بند سارقین و مجرمین خطرناک. امید خانواده هایی که عمری را برای “اصلاح” از هیچ تلاشی فرو گذار نکرده اند ؛ این است که آقایان کمی به کرامت گمشده انسانی بیشتر پایبند بوده و برخوردهایی از این دست نداشته باشند. که امام صادق فرمود: “المومن اعظم حرمه من الکعبه”(احترام مومن از احترام کعبه نیز بالاتر است.)
معهذا، خانواده های زندانیان سیاسی، این مهرهای بر دست و این کینه ورزی ها را نشان افتخار خود می دانند که با این نشانه ها بساط توخالی مخالفین هرچه بیشتر برملا می شود. در طول این مدت شاهد رفتارهای نامناسب از سوی مسئولین و حتی سربازان با خانواده های زندانیان سیاسی بابل بوده ایم. این را می نگاریم تا بدانند که چه کسانی را در بند ظلم خویش دارند. تا بدانند خانواده زندانیان سیاسی در برابر رفتارهای نامناسب، توهین ها، آوردن عزیزانشان با دستبند و پابند و بی نظمی های همیشگی در روند ملاقات ها سکوت نمی کنند.
به امید آزادی بی قید و شرط همه زندانیان سیاسی…
جـــرس
