سمیرا صدری: با خانواده های زندانیان سیاسی هر گونه که میلشان است برخورد می کنند!

علی جمالی، مسئول کمیته سیاسی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) در شرایطی در حال گذراندن دوران محکومیت خود می باشد که از حق ملاقات حضوری و تلفن محروم است. به گفته همسر جمالی روند مثبتی مبنی بر اینکه بخواهند حقوق اولیه زندانیان سیاسی را رعایت کنند یا شرایط را بهتر کنند، دیده نمی شود.روز دوشنبه در حالیکه خانواده های زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین در انتظار ملاقات با زندانیان خود بودند، دو تن از سربازان حراست سالن یکی از پسران محمدرضا مقیسه روزنامه نگار منتقد و عضو کمیته پیگیری امور بازداشت‌شدگان و آسیب‌دیدگان پس ازانتخابات را مورد ضرب و شتم قرار دادند.سمیرا صدری با ابراز تاسف از برخورد مقامات و ماموران امنیتی نسبت به زندانیان سیاسی و خانواده های آنان به “جرس” می گوید: “متاسفانه دیروز در سالن ملاقات با پسر آقای مقیسه برخورد خیلی بدی داشتند بطوریکه جلوی خانواده های زندانیان سیاسی و بچه های کوچک مامورها به ایشان حمله کردند و این مسئله اعصاب همه خانواده ها را بهم ریخت. صحنه خیلی بد و جو وحشتی در میان خانواده ها حاکم شده بود. بطوریکه بچه های کوچک شروع کردند به جیغ کشیدن و گریه کردن و من مجبور شدم نیکان فرزندم را که گریه می کرد لحظه ای بیرون ببرم تا شاهد این صحنه ها نباشد.خانواده های زندانیان سیاسی در طی سالهای گذشته بارها نسبت به بی قانونی و اعمال فشارها و برخوردهای نامناسب مسئولین قضایی و امنیتی نامه نوشته اند اما هیچگاه پاسخی از سوی مسئولین حکومتی دریافت نکردند. از سوی دیگر زمانیکه برخی از زندانیان سیاسی نسبت به شکنجه ها و اعمال غیرقانونی در زندان ها افشاگری کردند به جای رسیدگی با افزایش فشارها و تهدیدها مواجه شدند و در درون زندان مورد بازجویی قرار گرفتند و بر دوران محکومیت آنها افزوده شد.سمیرا صدری با اشاره به تهیه گزارش از برخورد تند و خشن ماموران امنیتی، می افزاید: “خانواده مقیسه گزارش کاملی را از شرح ماجرا خطاب به دادستان نوشته اند اگرچه می دانیم که به این گزارش و نامه، مثل بقیه نامه ها رسیدگی نخواهد شد… این در حالی است که باید حقوق و احترام خانواده های زندانیان سیاسی از سوی مقامات قضایی حفط شود اما متاسفانه در ایران به این مسائل توجه و رسیدگی نمی شود و با خانواده ها هر گونه که میلشان است برخورد می کنند. جای تاسف دارد که خانواده ها علاوه بر تحمل ظلم مضاعف زندانی بودن غیرقانونی عزیزان خود به نوعی باید تحقیر هم شوند.علی جمالی عضو شورای مرکزی و مسوول کمیته سیاسی سازمان دانش‌آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به چهار اتهام “توهین به رهبری”، “توهین به رییس جمهور”، “تبلیغ علیه نظام” و “تجمع و تبانی برای بر هم زدن امنیت داخلی” به چهار سال حبس تعزیری محکوم شد که در دادگاه تجدید نظر این حکم به دو سال کاهش یافت.سمیرا صدری در خصوص آخرین وضعیت همسرش ادامه می دهد: “همسرم هم اکنون در حال گذراندن دوران محکومیت “غیرقانونی” خود است و به مدت سه ماه است که از ملاقات حضوری هم محروم هستیم. نامه نوشته ام و پیگیری هم کرده ام اما متاسفانه ملاقات حضوری نمی دهند. تلفن ها هم همچنان قطع است. دوشنبه هفته بعد تعطیل است و ما از وضعیت او بی خبر خواهیم ماند تا دو هفته دیگر که به ملاقات بیست دقیقه ای کابینی برویم.چندی پیش سمیرا صدری در دلنوشته ای خطاب به فرزند خردسالش نوشته بود: “نیکان من ۵ ماه بیشتر از تولد تو نگذشته بود که پدر را از ما به اتهامی واهی گرفتند. علی رفت و من ماندم و تو، یک دنیا کابوس تنهایی و بی عدالتی کسانی که خرسند و خشنود بودند از داشتن یک زندانی بیش‌تر با جرم سیاسی! بار فراموش نشدن پدر از ذهن تو بر شانه های من سنگینی می‌کرد ، با تو از چه می‌گفتم از آن خرداد سیاه، از آن روزگار امید و مقاومت!؟ شب ها در خلوت، برایت قصه هایی از پدران مهربان خواندم و تو آرام گوش کردی و به انتظار نشستی تا روزی، پدر در را بگشاید و در آغوشت گیرد. همیشه انتظارش را می‌کشیدی چه، درداستان های من، اثری از یک پدر پشت میله های سرد و پولادین زندان نبود.بار بی‌او بودن را من و تو، هم‌راه هم مفتخرانه به دوش کشیدم و گرچه سخت بود و دشوار اما پوست انداختیم، آموختیم که جنگیدن برای آزادی چه حلاوت پرهزینه ای دارد و هم صدا شدن با مظلومان و هم قسم شدن با یاران، چه‌قدر جان‌فرسا اما امیدبخش است. نیکان عزیزم برای تو می نویسم، هم برای تو و هم برای نیکان‌های دیگر چرا که این قصه نه تنها قصه من که درد دل تمام زنانی‌ست که برای دموکراسی، آزادی بیان و عقیده در این سرزمین کفش آهنی پوشیده اند و هزینه تنهایی را دادند.همسر این فعال سیاسی در پایان می گوید: “حبس آقای جمالی نه تنها مشکلاتی را برای خودش بوجود آورده بلکه خانواده هم با مشکلات گوناگونی دست به گریبان است. در این وضعیت دشوار و نبود همسرم من سعی می کنم فرزند خردسالم جای خالی پدرش و مشکلات را حس نکند. خلاصه تمام تلاشمان این است که روحیه امان را حفظ کنیم تا زمان ملاقات ها به آقای جمالی روحیه دهیم تا تحمل گذراندن این دوران برایش آسان تر شود.گفتنی است، علاوه بر علی جمالی در حال حاضر چند نفر از اعضای بلندپایه سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) از جمله احمد زیدآبادی (دبیرکل)، عبدالله مومنی (سخنگو)، و علی ملیحی (مسئول روابط عمومی) در زندان هستند.



جرس