مادر علیرضا کیا: آیا هیچ فریادرسی نیست صدای مرا بشنود؟

علیرضا کیا شهروند زندانی است که اول اسفند ماه سال گذشته در خیابان بازداشت شده است و از آن زمان تاکنون در زندان اوین به سر می برد. این در حالی است که از نظر جسمانی وضعیت حادی دارد و پیگیری های مادرش برای مرخصی استعلاجی جهت درمان بی پاسخ مانده است.مادر این جوان 19 ساله در خصوص شرایط جسمانی وخیم فرزندش می گوید: "وضعیت جسمانی علیرضا خیلی بد است و بدون اینکه اصلا به من اطلاعی بدهند پسرم را به بیمارستان طالقانی برده اند و در آنجا تحت عمل جراحی آپاندیس قرار داده اند. باورتان می شود سه روز پسرم در بیمارستان بستری بوده و عمل جراحی داشته و به من مادر هیچ اطلاعی ندادند! سه روز بعد از عمل جراحی اش در ملاقات دیدم زیر دستش را گرفتند و علیرضا گفت بیمارستان عمل کرده است. دوشنبه هفته پیش هم که با او ملاقات داشتم حالش بد بود و می گفت کلیه ها و مهره های کمرش به "شدت" درد می کند اما بهداری اوین فقط مسکن می دهد. تازه قبل از اینکه به بیمارستان منتقلش کنند یکروز تمام در بهداری اوین بوده و از درد به خودش می پیچیده اما به او می گفتند دروغ می گویی و تمارض می کنی...بخدا مانده ام چکار کنم! به هر کجا مراجعه می کنم تا بتوانم مرخصی استعلاجی برای پسرم بگیرم تا خودم او را ببرم بیمارستان و ببینم پزشکان متخصص چه می گویند هیچ جوابی نمی دهند. اصلا من مطمئن نیستم که آپاندیسش مشکل داشته شاید درد کلیه اش بوده و آنها آپاندیسش را عمل کردند که حالا درد شدید کلیه دارد. من که از داخل زندان خبر ندارم تماس تلفنی هم که نداریم نمی دانید چه حالی دارم! علیرضا تنها فرزند من است و نوزده سال بیشتر ندارد. آیا هیچ فریادرسی نیست صدای من مادر را بشنود؟وی در خصوص بی نتیجه بودن پیگیرهایش، ادامه می دهد: " ملاقات دادستان که غیرممکن است فقط مسئولین می گویند نامه بنویسید و من به هر کجایی که فکرم می رسیده نامه نوشتم و شرایط حاد جسمانی علیرضا را توضیح دادم و درخواست مرخصی استعلاجی کردم اما دریغ از پاسخ! بخدا مانده ام به هر دری می زنم بسته است. من مادرم نگران فرزندم هستم می ترسم کلیه هایش را هم از دست بدهد من آن موقع چکار کنم نگران سلامتیش هستم. بخدا علیرضا قبل از بازداشتش هیچ مشکل و ناراحتی جسمی نداشت اما الان کلیه درد، کمر درد و چشمهایش هم درست نمی بیند من نمی دانم زندان چه شرایطی دارد که این بچه های ما به این درد و مرض ها گرفتار می شوند؟ تماس تلفنی هم که ممنوع است و من باید همینطور در نگرانی بسر ببرم تا دوشنبه برسد از پشت شیشه و میله فرزندم را ببینم.علیرضا کیا از اول اسفند ماه در مسیر منزل بازداشت شد و از آن زمان تاکنون دادگاهی برای وی برگزار نشده است و در شرایط نامناسب جسمانی در بند 350 در بلاتکلیفی بسر می برد.اول اسفند در تهران و برخی از شهرهای کشور در اعتراض به حصر خانگی رهبران جنبش سبز و گرامیداشت یاد شهیدان صانع ژاله و محمدمختاری تجمعاتی صورت گرفت که با برخورد شدید نیروهای انتظامی و لباس شخصی روبه رو شد.خانم کیا در خصوص پرونده قضایی فرزندش به خبرنگار جرس می گوید: "علیرضا را اول اسفتد ماه در حالیکه با دوستانش در مسیر رفتن به مترو بود ماموران ریختند و بازداشتش کردند و از آن زمان تاکنون هیچ حکمی هم برای او صادر نشده است. روز پنج تیرماه قرار بود دادگاهی برای او برگزار کنند اما گفتند قاضی رفته سمنان و دوباره پسرم را برگردانند و از آن زمان تا الان هیچ خبری نیست و علیرضا در بلاتکلیفی در زندان بسر می برد. وکیلش هم نه به پرونده علیرضا دسترسی دارد و نه موکل خودش را توانسته ببیند.این مادر رنج دیده با ابراز نگرانی شدید از وضعیت سلامتی فرزندش خطاب به مسئولین قضایی سخنان خود را اینگونه پایان می دهد: "من عاجزانه درخواست می کنم یک مرخصی به فرزندم بدهند تا خودم او را بیمارستان ببرم و تحت درمان قرارش بدهم تا خیالم راحت شود. من هیچ چیز دیگری نمی خواهم، فقط نگران سلامتی تنها فرزندم هستم. من هر چه التماس می کنم ومی گویم دو روز و سه روز تحت هر شرایطی که خودتان می گویید بگذارید پسرم از زندان بیاید و خودم بیمارستان ببرم تا خیال من مادر راحت شود هیچ جوابی نمی دهند. الان می گویند آزمایش از کلیه و عکس از کمر گرفته اند اینها خیلی "نگران کننده" است. هیچ اطلاعی هم الان از وضعیتش ندارم تا دوشنبه که ملاقات بروم... مانده ام چکار کنم جز اینکه در این شبهای قدر و ماه مبارک رمضان فقط بخدا متوسل شوم و از او کمک بخواهم وگرنه هیچکس به این وضعیت ترتیب اثری نمی دهد.گفتنی است، طی سالهای گذشته به علت بی توجهی مسئولین و عدم رسیدگی به موقع پزشکی بسیاری از زندانیان جان خود را از دست دادند. از میان آنها می توان به فوت هدی صابر، منوچهر محمدی، امیدرضا میرصیافی، محمد دگمه چی، امیرحسین حشمت ساران و موارد متعددی از مرگ زندانیان در زندان های اوین، رجایی شهر و زندان های دیگر کشور اشاره کرد. هم اکنون بسیاری از زندانیان با مشکلات جسمانی متعددی دست به گریبان‌اند که نه تنها عدم مداوای کامل بیماری‌ها را به مرضی مزمن بدل می‌کند، بلکه بهداشت نامناسب و عدم امکانات زندان عاملی برای بروز بیماری‌ در بین زندانیان می‌شود و به این ترتیب خط هشدار سلامت زندانیان روز به روز "افزایش" می یابد. پیش از این یکی از مادران زندانیان در گفتگویی با جرس پرده از مرگ ده ها نفر از زندانیان بر اثر ابتلا به وبا برداشته بود که مسئولین سعی در کتمان آن دارند.
 
منبع: جرس