به نظرم حداد عادل هم می توانست مثل خیلی های دیگر که دیده ایم با دست و پای شکسته در محل کارشان حاضر می شوند اما دیگر پیژامه و دشداشه نمی پوشند عمل کند ولی ظاهرا با لباسی که هیبت او را بیمار و زار نشان می دهد گوشه ی چشمی به روحیه مظلوم پروری و مظلوم دوستیِ مجلسی ها داشت که اینبار کارگر نیافتاد آنچنان که برای رهبر هم کارگر نیافتاد و جز هوادارانش کسی برای قصه و مرثیه ی جسمِ ناقص ایشان گریه نکرد…
حداد عادل هم رای نیاورد قصه ی علی و غلامعلی اینجا به پایان رسید با تاکید بر اینکه هر دو از دیدگاه من واقعا در یک سیستم انتخاباتیِ ناسالم غلامِ یک علی اند.
مسیح علی نژاد
