اعتماد، پوریا عالمی: سیدمحمد کریمی، مدیرعامل صندوق مهر رضا، خوشحال خوشحال آمد و روی کاناپه ولو شد و گفت: «باید به آقای احمدینژاد نوبل بدهند.» گفتم: «نوبل؟ همان جایزهیی که ضدنظام و امپریالیست و کاپتالیست و صهیونیست و غرب جنایتکار و باقی ددان و دشمنان و استکبار و جرج سوروس به هرکسی که علیه ما است میدهند؟ همان که به خانم شیرین عبادی دادند؟ تکلیف ما را روشن کنید، جایزههای خارجی خوب است یا نه؟ بگیریم یا نگیریم؟ نکند مثل دست دادن و عکس انداختن با خانمهای خارجی، در دورههای قبل بد بوده و الان قبحش ریخته و خیلی هم خوب است؟»
آقای مذکور گفت: «حالا شما مته به خشخاش نگذار. یک وام تپل برایت جور میکنم، بیخیال شو.»
گفتم: «اول شما بگو به آقای احمدینژاد باید نوبل چی بدهند؟»
گفت: «نوبل اشتغالزایی.»
گفتم: «واقعا چرا؟»
گفت: «چون برای من یک شغل نان و آبدار درست کرده و من الان مدیرعامل صندوق مهر رضا هستم.» گفتم: «خسته نباشی. اگر این طوری بود که باید به دکتر اسماعیلیون نوبل دندانپزشکی میدادند، چون کرمخوردگی دندان من را پر کرد. بعد هم باید به ممدآقا ماستبند سر کوچه نوبل سرشیر بدهند چون رویه ماستهاش یک بندانگشت است... این طوری نمیشود، اصلا بگذار پیشنهاد نوبل بدهم.»
پارس دیلی نیوز
آقای مذکور گفت: «حالا شما مته به خشخاش نگذار. یک وام تپل برایت جور میکنم، بیخیال شو.»
گفتم: «اول شما بگو به آقای احمدینژاد باید نوبل چی بدهند؟»
گفت: «نوبل اشتغالزایی.»
گفتم: «واقعا چرا؟»
گفت: «چون برای من یک شغل نان و آبدار درست کرده و من الان مدیرعامل صندوق مهر رضا هستم.» گفتم: «خسته نباشی. اگر این طوری بود که باید به دکتر اسماعیلیون نوبل دندانپزشکی میدادند، چون کرمخوردگی دندان من را پر کرد. بعد هم باید به ممدآقا ماستبند سر کوچه نوبل سرشیر بدهند چون رویه ماستهاش یک بندانگشت است... این طوری نمیشود، اصلا بگذار پیشنهاد نوبل بدهم.»
پارس دیلی نیوز