جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی با انتشار بیانیه ای که به مناسبت فرا رسیدن موسم حج صادر شده است نسبت به مداخله دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی و حتی قضایی در امور خصوصی و خانوادگی زندانیان سیاسی و تهدیدهای صورت گرفته توسط نیروهای امنیتی اعتراض کرده اند.خانواده های زندانیان سیاسی در این بیانیه از مردم درخواست کرده اند تا اجازه ندهند موضوع زندانیان سیاسی فراموش شود. در بخشی از این بیانیه آمده است: “از این پس به طور منظم طی بیانیه ها و اطلاعیه ها خطاب به مردم و نامه های سرگشاده به مراکز و نهادهای مسئول، اطلاع رسانی لازم را خواهیم کرد و این روند اگر دچار خدشه و توقف و تأنی شد بدانید که مشکلاتمان را افزون کرده اند و آن گاه از مردم مسلمان و غیور و آزادگان ایران انتظار می رود که خواب به چشمانشان نرود تا علت خاموشی ما را بدانند چاره اندیشی کنند تا اوضاع از این که هست خراب تر نشود.”
متن کامل این بیانیه بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
موسم حج که فرا می رسد، دل های ما نیز چون دیگر مسلمانان هوایی می شود و آرزوی طواف خانه دوست در قلب هایمان زنده می شود اما نیک می دانیم که رب کریم از رگ گردن به ما نزدیک تر است و حالا که مستطیع نیستیم برای گذاردن حج به دلیل حصر و بند عزیزانمان و آزار و شکنجه روحی خانواده هایشان که متأسفانه روز به روزهم افزایش می یابد، معشوق را همین جا طواف می کنیم و صفا و مروه و کعبه را در قلبمان مهیا می کنیم و همه مناسک را گام به گام با هاجر و ابراهیم انجام می دهیم به امید قبول آن از سوی حضرت دوست که هرچه داریم و خواهیم از اوست.موسم حج فرا می رسد و چون هر سال دل های ما روانه کعبه می شود و انبوه شکوِه هایمان را در شب و روز عرفه و قربان و غدیر به نزد پروردگار ذوالجلال می بریم از ظالمانی که خود را مالک الرقاب بندگان خدا می دانند و آنان را به ستم می آزارند. شکوِه از مدعی العموم و دادستان و دادیار و بازپرس و بازجو و قاضی القضات و قاضی که بهترین فرزندان این کشور را با احکام ناعادلانه به بند ستم اسیر کرده اند و بی هیچ وجه شرعی و قانونی به قول مرجع عالیقدر شیعیان آیة الله وحید خراسانی از زندگی اجتماعی منفک کرده و سخت تر از آن از زندگی خانوادگی بریده اند. کانون های گرم خانواده ها را به سردی کشانده اند و زندگی عادی و طبیعی و امنیت و آرامش را از خانواده های زندانیان سیاسی ربوده اند. و این همه را تنها و تنها برای اثبات خاموشی ندای اعتراض عمومی مردمی که گناهشان پرسش از رأیشان بود، کرده اند. اما کیست که نداند در نظام اسلامی نقد حاکم وظیفه شهروندی است و موجب بقای حکومت و حبس نقاد تخطی از تکلیف ومسئولیت حاکم است و به نوعی مروج براندازی!
باری عزیزان ما نزدیک دو سال و نیم است که در زندان های تهران و شهرستان ها روزگار می گذرانند به بهانه تبلیع علیه نظام در حالی که بدترین تبلیغ علیه نظام نفس وجود زندان و داغ و درفش و شکنجه و شلاق برای مخالفین سیاسی است. همان اعمالی که نقض حقوق بشر محسوب می شود و گزارش هایی را علیه نظام قضایی کشورمان موجب می گردد. تبلیغ علیه نظام، بی قانونی هایی است که توسط مجریان قانون از ضابط و آمر و عامل و قاضی و زندان بان انجام می شود. آن چه در زندان رجایی شهر بر سر زندانیان سیاسی می رود و هر روز حضورشان در کنار زندانیان و مجرمین خطرناک، جانشان را در معرض آسیب جدی قرار می دهد، خلاف قانون است و بی اعتنایی به وضعیت سلامت آنان و دیگر زندانیان سیاسی در دیگر زندان های دیگر شهرها.یک روز نگرانی از آب آشامیدنی هراس به جان ما خانواده ها می اندازد و روز دیگر هراس از بیماری های شایع وعمومی که به موقع پیشگیری نشده اند، بند دلمان را پاره می کند و هر روز بی خبری به دلیل قطع غیرقانونی تلفن های روزانه خوره روحمان می شود. حبس در سلول انفرادی و قرنطینه و تبعید در زمان اجرای حکم بی قانونی هایی است که کسی خود را موظف به پاسخ گویی نسبت به آن نمی داند. و این همه در حالی است که کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی سخن از ایده آل بودن وضعیت زندان ها می گوید! اما گزارش گزارشگر حقوق بشر آهنگ دیگری دارد!
ما دوست داریم نمایندگان مجلس که سخت در تکاپوی نامزدی دوره بعدی هستند، به داد ما برسند و دردهایمان را مرهم بگذارند و آنان نیز ظاهرا در این زمینه اعلام آمادگی کرده اند. اما نمی دانیم چرا رئیس محترم مجلس درخواست های مکرر ما را برای ملاقات با ایشان یا کمیسیون های مرتبط مورد بی اعتنایی قرار می دهد و دیگر نمایندگان نیز تمایلی برای شنیدن سخنان مظلومان ندارند.
در این شرایط سخت و ناگوار انتظار ما از مردم عزیز و همیشه همراهمان این است که اجازه ندهند موضوع زندانیان سیاسی فراموش شود. عادی سازی همه فجایع پس از انتخابات از جمله بازداشت های فله ای و محاکمه های غیرعادلانه و احکام منتج از آن و بدرفتاری ها با زندانیان سیاسی و خانواده هایشان برای ما که بیشترین فشارها را برای حق خواهی ها و عدالت جویی هایمان متحمل شده ایم، غیرقابل باور است. ما باز هم صبوری می کنیم و فشارها را تاب می آوریم اما اجازه نمی دهیم بیش از این دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی و حتی قضایی در امور خصوصی و خانوادگی ما مداخله کرده و در خفا ما را تهدید کنند. ما روشنگری در این زمینه را به محضر مراجع بزرگوار و مردم که ولی نعمت دولتمردان بوده و هستند، و امین و پشتیبان همیشگی ما می باشند، وظیفه خود می دانیم.و از این پس به طور منظم طی بیانیه ها و اطلاعیه ها خطاب به مردم و نامه های سرگشاده به مراکز و نهادهای مسئول، اطلاع رسانی لازم را خواهیم کرد و این روند اگر دچار خدشه و توقف و تأنی شد بدانید که مشکلاتمان را افزون کرده اند و آن گاه از مردم مسلمان و غیور و آزادگان ایران انتظار می رود که خواب به چشمانشان نرود تا علت خاموشی ما را بدانند و چاره اندیشی کنند تا اوضاع از این که هست خراب تر نشود.
و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون
جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی
گزارش تحول سبز
متن کامل این بیانیه بدین شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم
موسم حج که فرا می رسد، دل های ما نیز چون دیگر مسلمانان هوایی می شود و آرزوی طواف خانه دوست در قلب هایمان زنده می شود اما نیک می دانیم که رب کریم از رگ گردن به ما نزدیک تر است و حالا که مستطیع نیستیم برای گذاردن حج به دلیل حصر و بند عزیزانمان و آزار و شکنجه روحی خانواده هایشان که متأسفانه روز به روزهم افزایش می یابد، معشوق را همین جا طواف می کنیم و صفا و مروه و کعبه را در قلبمان مهیا می کنیم و همه مناسک را گام به گام با هاجر و ابراهیم انجام می دهیم به امید قبول آن از سوی حضرت دوست که هرچه داریم و خواهیم از اوست.موسم حج فرا می رسد و چون هر سال دل های ما روانه کعبه می شود و انبوه شکوِه هایمان را در شب و روز عرفه و قربان و غدیر به نزد پروردگار ذوالجلال می بریم از ظالمانی که خود را مالک الرقاب بندگان خدا می دانند و آنان را به ستم می آزارند. شکوِه از مدعی العموم و دادستان و دادیار و بازپرس و بازجو و قاضی القضات و قاضی که بهترین فرزندان این کشور را با احکام ناعادلانه به بند ستم اسیر کرده اند و بی هیچ وجه شرعی و قانونی به قول مرجع عالیقدر شیعیان آیة الله وحید خراسانی از زندگی اجتماعی منفک کرده و سخت تر از آن از زندگی خانوادگی بریده اند. کانون های گرم خانواده ها را به سردی کشانده اند و زندگی عادی و طبیعی و امنیت و آرامش را از خانواده های زندانیان سیاسی ربوده اند. و این همه را تنها و تنها برای اثبات خاموشی ندای اعتراض عمومی مردمی که گناهشان پرسش از رأیشان بود، کرده اند. اما کیست که نداند در نظام اسلامی نقد حاکم وظیفه شهروندی است و موجب بقای حکومت و حبس نقاد تخطی از تکلیف ومسئولیت حاکم است و به نوعی مروج براندازی!
باری عزیزان ما نزدیک دو سال و نیم است که در زندان های تهران و شهرستان ها روزگار می گذرانند به بهانه تبلیع علیه نظام در حالی که بدترین تبلیغ علیه نظام نفس وجود زندان و داغ و درفش و شکنجه و شلاق برای مخالفین سیاسی است. همان اعمالی که نقض حقوق بشر محسوب می شود و گزارش هایی را علیه نظام قضایی کشورمان موجب می گردد. تبلیغ علیه نظام، بی قانونی هایی است که توسط مجریان قانون از ضابط و آمر و عامل و قاضی و زندان بان انجام می شود. آن چه در زندان رجایی شهر بر سر زندانیان سیاسی می رود و هر روز حضورشان در کنار زندانیان و مجرمین خطرناک، جانشان را در معرض آسیب جدی قرار می دهد، خلاف قانون است و بی اعتنایی به وضعیت سلامت آنان و دیگر زندانیان سیاسی در دیگر زندان های دیگر شهرها.یک روز نگرانی از آب آشامیدنی هراس به جان ما خانواده ها می اندازد و روز دیگر هراس از بیماری های شایع وعمومی که به موقع پیشگیری نشده اند، بند دلمان را پاره می کند و هر روز بی خبری به دلیل قطع غیرقانونی تلفن های روزانه خوره روحمان می شود. حبس در سلول انفرادی و قرنطینه و تبعید در زمان اجرای حکم بی قانونی هایی است که کسی خود را موظف به پاسخ گویی نسبت به آن نمی داند. و این همه در حالی است که کمیسیون امنیت ملی مجلس شورای اسلامی سخن از ایده آل بودن وضعیت زندان ها می گوید! اما گزارش گزارشگر حقوق بشر آهنگ دیگری دارد!
ما دوست داریم نمایندگان مجلس که سخت در تکاپوی نامزدی دوره بعدی هستند، به داد ما برسند و دردهایمان را مرهم بگذارند و آنان نیز ظاهرا در این زمینه اعلام آمادگی کرده اند. اما نمی دانیم چرا رئیس محترم مجلس درخواست های مکرر ما را برای ملاقات با ایشان یا کمیسیون های مرتبط مورد بی اعتنایی قرار می دهد و دیگر نمایندگان نیز تمایلی برای شنیدن سخنان مظلومان ندارند.
در این شرایط سخت و ناگوار انتظار ما از مردم عزیز و همیشه همراهمان این است که اجازه ندهند موضوع زندانیان سیاسی فراموش شود. عادی سازی همه فجایع پس از انتخابات از جمله بازداشت های فله ای و محاکمه های غیرعادلانه و احکام منتج از آن و بدرفتاری ها با زندانیان سیاسی و خانواده هایشان برای ما که بیشترین فشارها را برای حق خواهی ها و عدالت جویی هایمان متحمل شده ایم، غیرقابل باور است. ما باز هم صبوری می کنیم و فشارها را تاب می آوریم اما اجازه نمی دهیم بیش از این دستگاههای اطلاعاتی و امنیتی و حتی قضایی در امور خصوصی و خانوادگی ما مداخله کرده و در خفا ما را تهدید کنند. ما روشنگری در این زمینه را به محضر مراجع بزرگوار و مردم که ولی نعمت دولتمردان بوده و هستند، و امین و پشتیبان همیشگی ما می باشند، وظیفه خود می دانیم.و از این پس به طور منظم طی بیانیه ها و اطلاعیه ها خطاب به مردم و نامه های سرگشاده به مراکز و نهادهای مسئول، اطلاع رسانی لازم را خواهیم کرد و این روند اگر دچار خدشه و توقف و تأنی شد بدانید که مشکلاتمان را افزون کرده اند و آن گاه از مردم مسلمان و غیور و آزادگان ایران انتظار می رود که خواب به چشمانشان نرود تا علت خاموشی ما را بدانند و چاره اندیشی کنند تا اوضاع از این که هست خراب تر نشود.
و سیعلم الذین ظلموا ای منقلب ینقلبون
جمعی از خانواده های زندانیان سیاسی
گزارش تحول سبز