مرضیه نیک آرا در اعتراض به اتهام موکلش گفت: «مطلب مهم این است که موکل من برای پروژه تحقیقاتی به ارومیه رفته بوده است و ارومیه هم جز خاک ایران است و هیچ محدودیتی برای هیچ تبعه ایرانی برای ورود به هیچ شهری از خاک ایران وجود ندارد. اینکه چطور این برخورد پیش آمده جای سوال است.»نیک آرا در خصوص اینکه آقای سیف زاده در ملاقات کوتاهش با پسرش چه گفته است ، گفت: «پسر ایشان در فضای کاملا امنیتی با ایشان حرف زده است . بازجویش در اتاق حاضر بوده است و نتوانسته اند راحت حرف بزنند و فقط در حد احوالپرسی بوده است اما اما وقتی پسرش بیرون آمد به من گفت که ریش های پدرش بلند شده بوده ، خیلی وزن کم کرده و لحظه ای که برای بغل کردن پسرش بلند می شود ، یکی از پاهایش می لنگیده ، من پرسیدم که آیا نشانه ای در صورت یا دست هایش به علامت آزار جسمی دیده است که گفت چیزی روی صورت و دست هایش نبوده اما یکی از پاهایش می لنگیده است. »نیک آرا با اظهار اینکه همسر آقای سیف زاده فکر می کرده که رای دادگاه همسرش قطعی شده و لابد او را به زندان فرستاده اند که او این همه مدت از او بی خبر است، گفت : «حالا مهم این است که موکل من بیمار است، ناراحتی قلبی دارد و اگر این وضع بخواهد ادامه پیدا کند جان ایشان در خطر است.»
کمپین بین المللی حقوق بشردرایران
