از فروردین ماه ۸۹ وضعیت جسمی مهدی محمودیان وخیم گزارش شده بود، و تا این تاریخ چندین بار بیهوش و به عفونت ریوی هم مبتلا شده بود که با بی اعتنایی و بی توجهی مسئولان زندان به بیماری وی رو به رو شد و از آن تاریخ تا به امروز محمودیان از عفونت ریوی رنج می برد و نیمی از ریه اش هم بر اثر عفونت به طور کامل از بین رفته است. علاوه بر بیماری ریوی، محمودیان در زندان و بر اثر شکنجه و فشار به بیماری صرع مبتلا شده است که این بار هم با عدم امکانات درمانی و جلوگیری از معاینه وی در زندان رو به رو شده است.به گزارش ندای سبز آزادی، مادر مهدی محمودیان می گوید: وقتی من به دادستانی و مسئولین از شرایط ناگوار فرزندم می گویم مرا دروغ گو خطاب می کنند و من بارها خواهش کرده ام که مسئولیت درمان فرزندم را به ما بسپارند و بعد از معاینه و درمان باز هم مهدی را به زندان باز گردانند که مسئولین و نهادها با کمال بی توجهی به خواسته های ما حتی از فرستادن پزشک متخصص به داخل زندان صرف نظر می کنند و مهدی را که از بیماری صرع رنج می برد را به دکتر عمومی نشان می دهند که کاری هم از دستشان بر نمی آید. فرزند من بارها به مدت طولانی در زندان بی هوش شده و بر زمین افتاده اما مسئولین بی اعتنایی می کنند. هر بار بی هوشی مهدی دو ساعت و یا دو روز هم طول می کشد.و هم چنین اشاره می کند که دادستان برای صدور حق درمان برای فرزندم از او نامه ای مبنی بر ندامت و نوشتن درخواست عفو خواسته اند که مهدی هم از این کار سرباز زده است و متذکر شده که کار اشتباه انجام نداده که در ازایش درخواست عفو کند.
به گفته ی مادر این روزنامه نگار در طول ملاقات ها و گاها تماس تلفنی مهدی محمودیان روحیه خوبی دارد و تنها از وضعیت جسمی خود رنج می برد.
این روزنامه نگار از جمله افرادی بود که با نوشتن مطالبی درباره بازداشتگاه کهریزک انتقادها و افشاگرایی ها را درباره اعمال روش های غیر انسانی و غیر قانونی با متهمان کهریزک مطرح کرد.
