ایشان که در تاریخ 17 اسفند 1389 با یورش شبانه بیش از 10 تن از پرسنل وزارت اطلاعات به منزل دستگیر شد، بیش از یک ماه را در سلول انفرادی بند 209 گذرانده و همچنان در سلول های چند نفره این بند نگهداری می شود. اتهامات ایشان که در بازجویی های اولیه "ارتباط با عناصر بیگانه" عنوان شده و سپس با توجه به اظهارات بازجویان مبنی بر نبود دلیلی برای اثبات این اتهام ، اتهامات جدید و بی اساس دیگری مانند "بهاییت" عنوان شده است.
شکر الله مسیح پور در تیر ماه 88 نیز به اتهام "شعارهای شبانه روی بام" و توسط پلیس امنیت دستگیر شد و با طرح این موضوع که در کوچه محل سکونت ایشان ساختمان مسکونیشان پیش قدم و لیدر شروع شعارهای شبانه است، به مدت 7 روز در بند 240 دربازداشت بسر برده.
بعلاوه، در سال 1372 نیز دادگاه انقلاب اسلامی دو سال زندان تعلیقی به اتهام "ارتباط با گروههای معاند" برای ایشان صادر کرده است. شکرالله مسیح پور فارغ التحصیل دکترای مدیریت بازرگانی از دانشگاه واشنگتن بوده و از سال 1360 تا 1374 نیز ممنوع الخروج بوده است.
بیان این نکته لازم است که فرزند ایشان، سیامک مسیح پور نیز از زندانیان سیاسی حامی جنبش سبز بوده که به تازگی دوره محکومیتش به اتمام رسیده است و در هنگام دستگیری پدرش در بند سیاسی زندان اوین، بند 350 محبوس بوده است و پس از آزادی نیز هر دوهفته یکبار از طریق ملاقات کابینی با پدرش دیدار کرده است.
جالب توجه است که وزارت اطلاعات رژیم به منظور حذف و محبوس کردن منتقدان ، به هر وسیله ممکن متوسل می شود، تا جایی که شخصی را که دوسال قبل به اتهام شعار روی بام دستگیر کرده است اکنون به اتهام ”ارتباط با بیگانگان" به اسارت گرفته است . چگونه ممکن است شخصی عامل نفوذی یا جاسوس و ... بوده و در عین حال شبها روی پشت بام منزل خود شعار های مخالف بدهد؟!
در حال حاضر شکرالله مسیح پور با 63 سال سن، و مشکلات جسمی حاد از جمله پروستات، در سلول 209 و محروم از هواخوری محبوس است و بازجویان با شگردهای غیر انسانی مانند "تکرار وعده آزادی در چند روز آینده با وثیقه " و عمل نکردن به آن مبادرت به آزار این متهم می نمایند.
پیگیری خانواده ایشان با جوابهای گمراه کننده بازپرس پرونده مواجه شده و پس از 4.5 ماه همچنان سیر روند قضایی پرونده اش نامشخص است.
فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران،نگه داری زندانیان سیاسی در بند مخوف 209 تحت شکنجه های روحی و جسمی و بلاتکلیفی را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر خواستار اعزام گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای ملاقات با زندانیان سیاسی و خانواده های آنها و تهیۀ گزارشی از جنایتهای رژیم ولی فقیه علی خامنه ای و ارائه آن به سازمان ملل جهت گرفتن تصمیمات لازم می باشد.
منبع:فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران
29 تیر 1390 برابر با 20 ژولای 2011
گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:
کمیساریای عالی حقوق بشر
کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا
سازمان عفو بین الملل
