آخرین راه پیمایی در سکوت، بیش از یکصد روز از بازداشت خانگی میر حسین موسوی و مهدی کروبی میگذرد

حاکمیت کودتایی در خیال خودش با بازداشت خانگی رهبران سبز، قصد داشت تا جنبش سبز را از کار بیاندازد. آنها گمان میکردند که جنبش بدون رهبرانش تمام خواهد شد. غافل از آنکه رهبران سبز بارها و بارها اعلام کرده بودند که آنها هم جزئی از موج اعتراض و آزادی طلبی مردم ایران هستند و اگر آنها هم نباشند، جنبش سبز راه خود را پیدا خواهد کرد. با اینحال حاکمیت به سخنان رهبران جنبش توجه نکرد تا به خیال خام خود با حصر موسوی و کروبی، بساط اعتراض را بخواباند.با اینحال سرخوشی شبانه کودتاگران با طلوع دوباره صبح سبز امید آنها را با ناکامی رو به رو کرده است و صحت گفتار یکی، دو سال پیش رهبران سبز هر روز بیشتر از دیروز نمایان می شود و اصول گرایان در قدرت، همان دغدغه هایی را مطرح می کنند که سبزها دو سال پیش مطرح می کردند. آن روز سبزها چون زودتر از دیگران فهمیده بودند بی بصیرت نامیده می شدند تا امروز برسد و معلوم شود که بی بصیرت کیست.در عین حال کودتاگران در طول دو سال گذشته از هیچ بی اخلاقی در سیاست ملی دریغ نکردند. کشتن و زندان و کهریزک و شکنجه که بر ملا شده بود، شهید دزدی، جنازه دزدی و تابوت دزدی هم به آن اضافه شد و همه اینها به نام بسیج صورت گرفت. با فوت مهندس سحابی، دولت و حکومتی که این همه از اقتدار خود حرف می زند، از ترس جمع شدن چهار نفر، آن هم در یک منطقه ییلاقی اطراف پایتخت جنان در ترس و لرز بود که با خشونت خانواده سحابی را مجبور می کرد سریعتر مراسم تشیع یکی از بهترین مردان ایران را زود و سریع برگزار کند و آن قدر بر اعصاب خودش مسلط نبود که شهید دیگری بر شهیدان جنبش سبز اضافه کرد و از خون هاله، دختر مهندس سحابی هم نگذشت.در چنین فضایی از ترس حکومت و امید ملت، شورای هماهنگی راه سبز امید در بیانیه ای از مردم دعوت کرد تا در دومین سالگرد کودتای انتخاباتی در تهران به خیابان ولی عصر بیایند. در نظرسنجی بزرگ اینترنتی هم که توسط صفحه فیس بوکی بیست و پنج بهمن صورت گرفت، مردم نظرشان را برای برگزاری راه پیمایی اعتراضی در شهرستان ها دادند که به عنوان لیست راه پیمایی اعتراضی در شهرستان ها منتشر شده است. ضمن آنکه پاسخ دهندگان همان نظرسنجی هم از حضور در خیابان توسط مردم حمایت کردند.با توجه به نظر مردم بر ادامه اعتراضات خیابانی، فراخوان شورای هماهنگی راه سبز و همچنین اتفاقات یک ماهه اخیر و بی اخلاقی سیاسی حکومت، بیست و دوم خرداد ماه می تواند آغاز دوباره حرکت های اعتراضی مردمی باشد که البته می تواند منحصر به یک روز هم نباشد. سخنگوی شورای هماهنگی راه سبز امید از شبکه های اجتماعی و رسانه های جنبش سبز درخواست کرده بود تا نظرشان را برای ادامه اعتراضات به خصوص تا روز بیست و پنج بهمن ماه اعلام کنند و اتفاقاً یکی از نتایج همین نظرسنجی فیس بوکی، رای مردم به تظاهرات به صورت رالی اعتراض در چند روز پشت سر هم بود که نقطه شروع آن بیست و دوم خرداد ماه است.در عین حال با حمایت فعالان سیاسی و زندانیان دربند که مردم را به حضور در خیابان برای رساندن صدای اعتراض خود دعوت کرده اند، سالگرد کودتای انتخاباتی در بیست و دوم خرداد ماه می تواند دوباره پیام بر جنبش سبز برای حاکمانی باشد که هنوز که هنوز است در خواب خرگوشی فرو رفته اند.اینبار حاکمیت و نیروهای سرکوب آن با رهبرانی آشنا طرف نیست و مردم هم اینبار به درخواست مستقیم رهبرانشان به خیابان ها نمی آیند که نیروهای سرکوب گر با بازداشت و اعمال فشار بر رهبران سبز بتوانند جنبش را خانه نشین کنند. تک تک مردمانی که بیست و دوم خرداد ماه پا به خیابان ها میگذارند میر حسین موسوی و مهدی کروبی هستند، تک تک زنانی که در سالروز کودتای انتخاباتی به خیابان ها می آیند، زهرا رهنورد و فاطمه کروبی هستند.اردشیر امیر ارجمند سخنگوی ارشد میر حسین موسوی در گفتگویی که با شبکه دویچه وله آلمان داشت، بیست و دوم خرداد را آخرین کنش سکوت در خرداد ماه نامید، که اگر باز با سرکوب مواجه شود و باز خواسته هایش نادیده گرفته شوند، دوباره برای رساندن فریاد اعتراضش به گوش حاکمان سکوت را انتخاب نخواهد کرد.این آخرین پیام جنبش سبز به حاکمان است، اگر گوش شنوایی وجود داشته باشد.

ندای سبز آزادی