آریا آرام‌نژاد، در سلول انفرادی، ممنوع الملاقات و ممنوع از تلفن

با گذشت شش روز از بازداشت آریا آرام‌نژاد، خواننده و فعال جنبش سبز، وی طی تماس تلفنی کوتاه با خانواده‌اش از سلامت خود خبر داد و اعلام کرد که در سلول انفرادی اداره اطلاعات شهرستان ساری و ممنوع‌الملاقات و ممنوع از تلفن است. همسر آرام‌نژاد با انتشار این مطلب در فیس‌بوک شخصی‌اش، همچنین نوشت: او اکنون در بازجویی به سر می‌برد و موارد اتهامیش، آهنگ‌های ساخته شده است اما قادر به دادن توضیح بیشتر در مورد روند پرونده‌اش نبود.عادله ضیایی، وضعیت جسمی همسرش را “خوب” توصیف کرد و نوشت که وی از عدم اجازه‌ی دریافت کتاب و لباس شکایت دارد.او روز گذشته نیز از پی‌گیری‌ مداوم برای ملاقات با همسرش خبر داده بود که هیچ کدام به نتیجه نرسیده و با “واکنش گنگ ومنفی اداره اطلاعات شهرستان” مواجه شده بود.


تحول سبز

ربایش و بازداشت حسین نجفی، فعال دانشجویی عضو ستاد میرحسین موسوی

حسین نجفی، فعال سیاسی و دانشجوی دانشگاه تبریز روز پنج شنبه در مقابل دانشگاه نیریز فارس دستگیر و به بازداشتگاه شیراز منتقل شد.حسین نجفی چهارشنبه ۱۸ آبان ۱۳۹۰ برای بار دوم بازداشت شد.بر اساس این گزارش، ماموران اداره اطلاعات استان فارس روز چهارشنبه صبح در حالی که حسین در نیریز بوده، به خانه وی هجوم برده، اقدام به بازرسی منزل وی کردند و وسایل شخصی او را با خود بردند.بازداشت وی در حالی رخ داد که ابتدا به خانواده وی گفته شده بود که او باید شنبه ۲۱ آبان خود را به اداره اطلاعات معرفی کند و پس از چند ساعت در تماس تلفنی به مادرش گفته بودند که مشکل حل شده و نیازی به معرفی نیست، که همزمان گزارش رسید حسین نجفی از جلوی دانشگاه نیریز بازداشت کردند.بر اساس گزارش ها، تا شامگاه شنبه پیگیری‌های خانواده حسین نجفی نتیجه‌ای نداشته و پس از پی‌گیری‌های زیاد خانواده از بازداشت وی در بازداشت‌گاه نیریز و سپس انتقال وی به بازداشت‌گاه اداره‌ اطلاعات شیراز (پلاک ۱۰۰) خبر داده‌اند.این بار دوم است که حسین نجفی بازداشت می‌شود. پیش از این در خرداد ۸۸ حسین به مدت ده روز در بازداشت به سر برد. وی از اعضای فعال شاخه جوانان جبهه مشارکت فارس و ستاد میر حسین موسوی در استان فارس بود. گفتنی است وی در گذشته به دو سال حبس تعلیقی محکوم شده بود که هنوز ۲ ماه از آن باقی مانده است.



گزارش جرس  

احضار مجدد یک زوج بهائی به اداره اطلاعات در استان خوزستان

نسرین شاعرزاده و شکرالله عزیزی، شهروندان بهائی ساکن استان خوزستان برای دومین بار توسط اداره اطلاعات به دادگستری شهرستان احضار و تفهیم اتهام شدند.  در پی تفتیش منزل شکرالله عزیزی، شهروند بهائی ساکن امیدیه، استان خوزستان، در تاریخ ۲۵ مهرماه ۹۰، روز سه شنبه ۱۰ آبان ماه اداره اطلاعات امیدیه، استان خوزستان، برای بار دوم شکرالله عزیزی و همسر ایشان را احضار نمودند و مورد بازجویی ۴ ساعته قرار دادند.روز شنبه ۱۴ آبان مجددا طی تماسی تلفنی از اداره اطلاعات به دادگستری امیدیه احضار شدند که ابتدا ساعت ملاقات هشت و نیم صبح اعلام شده بود و پس از نیم ساعت به ساعت یک و نیم بعد از ظهر تغییر داده شد.در دادگستری دادستان به آنها تفهیم اتهام نمود و در حالی که ماموری از اداره اطلاعات در آنجا حضور داشت برای آنها به جرم “تبلیغ دیانت بهائی”، “داشتن ماهواره” و “توهین به اسلام و ائمه” قرار وثیقه به میزان ۶۰۰ میلیون ریال صادر شد.اعلام این حکم در حالی بود که ساعت از ۲ بعد از ظهر گذشته و وقت اداری تمام شده بود و امکان تهیه وثیقه به علت اتمام وقت اداری وجود نداشت به همین علت نسرین شاعرزاده به زندان زنان اهواز و شکرالله عزیزی را به زندان ماهشهر منتقل کردند که فردای آن روز با تلاش دوستان و فرزندان آنان وثیقه و این دو با سپردن وثیقه فعلا آزاد هستند.



خانه حقوق بشر ایران

بی اطلاعی از وضعیت و سرنوشت هومن فخار، فعال مدنی بازداشتی

در حالی که یک ماه از بازداشت هومن فخار از فعالین حقوق کودکان و از اعضای کمپین یک میلیون امضا می‌گذرد، همچنان از وی اطلاعی در دست نیست.به گزارش «خانه حقوق بشر ایران» هومن فخار فعال حقوق کودک و زنان در تاریخ ۲۳ مهر ماه گذشته توسط مأموران لباس شخصی که حکمی مبنی بر بازداشت وی همراه نداشتند، با رفتاری بسیار توهین‌آمیز و همراه با خشونت بازداشت شده بود.بر اساس این گزارش، با گذشت یک ماه از بازداشت این فعال حقوق کودک هنوز اطلاعی از وضعیت وی در دست نیست. وی در طی این مدت تنها یک تماس کوتاه تلفنی با نزدیکان خود داشته و در آن تنها از سلامتی خود خبر داده است.مراجعه یکی از نزدیکان وی به زندان اوین نیز خبری در پی نداشته است و در زندان اوین اعلام کرده‌اند که نام هومن فخار در لیست زندانیان نیست.هومن فخار پیش‌تر در تاریخ ۲۹ بهمن ماه سال گذشته بازداشت و به قید وثیقه و به طور موقت آزاد بود. وی ۳۲ ساله، مهندس برق (از هلند) و ساکن تهران و از فعالین حقوق بشری و دبیر انجمن اروپایی آموزش در زندان است.


تحول سبز

سیامک قادری، درخواست مقامات برای طلب عفو را نپذیرفت

سیامک قادری، وبلاگ نویس و روزنامه نگار زندانی محبوس در بند ۳۵۰ زندان اوین، طی یک سال و نیم گذشته حتی یک روز هم از مرخصی استفاده نکرده است.این روزنامه نگار منتقد حکومت، که مرداد‌ماه سال ۸۹ بازداشت و به اتهام تبلیغ علیه نظام، تشویش اذهان عمومی و نشر اکاذیب توسط شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به چهار سال حبس تعزیری محکوم شد، نویسنده و صاحب وبلاگ” ایرنای ما “بوده، که او در آن به برخی عملکردها و اقدامات مسوولان خبرگزاری دولتی ایرنا انتقاد کرده و همچنین درباره جنبش سبز و رهبرانش مطالبی را در این وبلاگ نوشته بود.به گزارش کلمه، فرزانه میرزاوند، همسر سیامک قادری، در شرح آخرین وضعیت همسر زندانیش و مشکلات خود به عنوان همسر یک زندانی سیاسی و تنها فرزندش، تاکید می کند که همسرش در مدت بازجویی در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات بارها توسط بازجویانش شکنجه شده است، اما مسوولان هرگز به شکایت او و همسرش در این باره توجهی نشان ندادند.وی در گفتگو با کلمه، همچنین از اخراج رسمی همسرش از خبرگزاری جمهوری اسلامی بعد از ۱۸ سال سابقه کار خبر داده و شاکی پرونده همسرش را نیز، علی اکبر جوانفکر مشاور محمود احمدی نژاد اعلام کرد.همسر سیامک قادری خاطرنشان کرد که حدود دو هفته پیش حکم دادگاه تجدید نظر به وی ابلاغ شد و چهار سال حبس تعزیری وی مورد تایید واقع شده است که البته ایشان همان جا تقاضای اعاده دادرسی کرد، “هر چند نتیجه از همین الان مشخص است.خانم میرزاوند با بیان اینکه مسوولان از همسرش خواسته اند برای آزادی زودتر از موعد، درخواست عفو بنویسد، ولی وی این کار را نکرده”، افزود: “زمانی که حکم قطعی همسرم را به او ابلاغ کردند از او خواسته اند که درخواست عفوی را برای درج در پرونده اش بنویسد، اما او معتقد است جرمی مرتکب نشده که به خاطرش طلب بخشش کند. جدای از این، بخشش در دین ما عملی پسندیده و زیباست اما در کدامیک از این متون اسلامی آمده که برای بخشیدن نیاز به درخواست کتبی است؟ مگر اینکه فرض کنیم که عمل بخشودگی برای تبلیغات باشد و نه جلب رضایت پروردگار.



تحول سبز

نامه زندانیان سیاسی زندان تبریز به گزارشگر ویژۀ حقوق بشر سازمان ملل

 ایران، گوشه ای از وضعیت بغرنج زندان تبریز را برشمرده، و همزمان از بازجویی زندانیان پس از صدور و ارائه حکم شکایت کردند.به گزارش ارگان خبری فعالان حقوق بشر در ایران، این زندانیان در نامه خود به احمد شهید، هم چنین به خدمات پزشکی زندان، استفاده بیش از حد از ظرفیت زندان و مسائل بهداشتی زندان نیز به عنوان معضلات جدی زندان مرکزی تبریز اشاره کرده اند.

متن این نامه که به به شرح زیر است:

از: زندانیان سیاسی زندان تبریز
به: آقای احمد شهید و کلیه کسانی که در راه آزادی حقوق انسان می کوشند
موضوع: مختصری از اوضاع و احوالی که در زندان تبریز بر زندانیان سیاسی می گذرد

متن:
 سلامی پر از درد و رنج و اندوه را از پشت دیوارهای زندان تبریز بر تمامی فعالین حقوق بشر جهت احقاق این حق تقدیم می کنیم. باشد این سلام بی پاسخ نماند و صدایمان به گوش جهان برسد.تا ناقوسی هرچند کوچک برای شنیده شدن رنجهایمان بصدا در آمده و تسکینی بر دردهایمان باشد.بزرگوارن از زندان مرکزی تبریز و بندی با عنوان بند ۸ مالی که ما جمعی از زندانیان سیاسی این گیتی در آن محبوسیم برایتان سخن می گوییم. این بند در کل ظرفیتی حدود ۹۰ نفر جمعیت را دارد و این ظرفیت نیز طبق تختهای غیراستاندارد ۳ طبقه عنوان می شود، در حالی که اکنون که این نگاره نگاشته می شود بیش از ۱۸۰ زندانی در این بند محبوسند و در این میان ۴۴ زندانی سیاسی و ۶ زندانی اتباع خارجی که یک نفر بلغارستانی به نام ژیفکو استوانویچ و ۵ پاکستانی نیز حاضرند.این آمار در حالی است که برای این میزان جمعیت امکانات موجود عبارتند از ۳ دستگاه توالت که یکی از آنها همواره خراب است، ۳ دستگاه حمام که از ساعت ۶ صبح تا ۸ صبح آب گرم دارد، تلفنخانه ای با ۴ دستگاه تلفن که یکی از تلفنها معمولا خراب است و یکی از تلفنها تنها کارت تلفن ۵هزاری تومانی را پذیرش می کند، یک آشپزخانه جمعا به مساحت ۸ متر که ۵ اجاق ۳ شعله دارد یعنی کلا ۱۵ شعله اجاق گاز جهت آشپزی و حیاطی بسیار کوچک با مساحتی کمتر از ۶۰ متر مربع.و ای کاش تمام این امکانات اندک سروسامانی داشتند. سروسامان که چه عرض کنیم کمی بهداشت داشتند. آلودگی در تمام محیط بند سر به فلک گذاشته. حشرات مختلف و جانوران موزی از جمله موش و شپش و سوسک به شدت در محیط پراکنده اند و بیماریهای عفونی، ویروسی و میکروبی هر روز بیش از روزهای گذشته شایع می شوند. بدن اکثر زندانیان دچار مشکلات پوستی و جوشهای چرکین و آکنه شده است و تمام این مسایل از عدم وجود بهداشت است و این موضوعات در حالی است که زمانیکه به مسئولین زندان جهت رفع این معضلات چیزی گفته می شود، می خندند و با کمال شقاوت و تحقیر می گویند اینجا زندان است، نه خانه خاله.حال اگر بخواهیم از موضاعات کلی و وضعیت عمومی بند خارج شده و در احوال زندانیان سیاسی این زندان و بخصوص این بند برایتان بگوییم، بهتر است. چرا که زندانیان سیاسی در زندانهای جمهوری اسلامی حتی کمتر از فردی که قتل عمد نموده و یا تجاوز به عنف کرده و… حقارات و ستمهایی که در بسیاری اوقات تهدید و ضربت نیز همراهشان می شود از همان لحظه دستگیری تا لحظه آزادی و به نوعی تا پایان عمر نصیب زندانیان سیاسی می گردد. در زندان تبریز چنین است و در بسیاری موارد بدتر. همانگونه که پیشتر نیز اشاره شد اکنون ۵۰ زندانی سیاسی و اتباع خارجی در بند ۸ مالی زندان تبریز محبوسند و این در حالی است که فضای اختصاص یافته برای این تعداد یک اتاق ۱۲ متری و نمازخانه بند به مساحت حدود ۸ متر است و جمعا ۲۱ تخت برای این تعداد وجود دارد آنهم در اتاق مذکور و این یعنی ۲۹ نفر به همراه ۳ زندانی مالی که در اتاق نمازخانه کنار زندانیان سیاسی هستند مجبورند به صورت کف خواب، شب را به صبح برسانند.اتاق مسجد وضعیت بسیار وحشتناکی دارد، به طوریکه اولا درست روبروی سرویس بهداشتی واقع است و ثانیا در این فصل سرما و با وجود سرمای شبهای تبریز پنجره اتاق فاقد شیشه است و ناچارا برای اینکه حداقل جلوی باد گرفته شود تنها راه این بوده است که با کارتون پوشانده گردد و این راه نیز مانعی بر سرما نشده است از سوی دیگر وسیله گرمایشی یعنی شوفاژ نیز در این اتاق وجود ندارد و هنگامی که اعتراض می شود می گویند همین روزها مسئله را حل می کنیم ولی حتی از نصب شیشه بر پنجره نیز خودداری می نمایند و باز این در حالی است که برای خوابیدن ۱۴ نفر در این نمازخانه ۴*۲ متری که شبها به صورت زیگ زاگ و تودرتو خوابیده می شود تنها ۳۷ پتو وجود دارد و این باعث شده است تمامی این افراد دچار سرماخوردگی شوند و گلو و سینه و سینوس هایشان چرک کند.از رسیدگی پزشکی هم که خبری نیست. در اینجا پزشک هر ماه فقط یکبار هر فرد را معاینه می کند و داروهای جزئی و مختصری ارائه می نمایند، بنابراین طبیعی است که شیوع بیماری های ویروسی از جمله آنفولانزا اتفاق بیفتد و می افتد و شاهد بر عدم رسیدگی پزشکی به این بند و در کل در این زندان، فوت ۲ نفر از زندانیان در داخل بند ۸ مالی طی چند ماه گذشته است. حال بگذریم که هر ماهه چه آماری در کل آمار چنین است. حال اگر از وضعیت مذکور نیز بتوان گذشت از اقدامات غیرقانونی و پایمال شدن حقوق زندانیان که نمی توان گذشت.استفاده از مرخصی و آزادی مشروط که از حقوق زندانیان بشمار می رود در اینجا برای زندانیان سیاسی مفهومی دست نیافتنی یافته است.در سال ۱۳۹۰ تنها یک نفر از زندانیان سیاسی توانسته است به مدت ۱۰ روز از مرخصی استفاده کند و این در حالی است که این مدت مرخصی نیز از طرف زندان برایش صادر نشده بوده و با دوندگی و پیگری خانواده وی از طرف دادستان برایش در نظر گرفته شده است و اکنون نیز ۶ ماه است که از طرف دادستان هم موفق به کسب مرخصی نشده است.آزادی مشروط زندانیان سیاسی و مرخصی پابان حبسشان نیز هر چند در برخی از طرف زندان موافق می شود ولی معمولا در شعبه بدوی رد می شود و بدین صورت زندانیان سیاسی تبریز از حقوق خویش محروم می گردند.مسئولین زندان تبریز به آسانی به خود اجازه می دهند، زندانیان سیاسی و حتی زندانی سیاسی تبعه غیر ایرانی را به بندهای دیگر منتقل نمایند از جمله این انتقالها، انتقال جاوید هوتن کیان به بند متادون و انتقال نیهات تونجر تبعه ترکیه و عضو پ. ک. ک به بند ۱۲ محکومین تبریز است که حتی مغایر با آیین نامه سازمان زندانهای جمهوری اسلامی است.از دیگر اقدامات غیرقانونی و مغایر با حقوق بشر در اینجا بازجویی پس از ابلاغ حکم است. شاید برای بسیاری این موضوع باور کردنی نباشد ولی اتفاق حقیقی و تلخی است که در تبریز رخ می دهد.بدین صورت که پس از دستگیری بیست و نه نفری در اول شهریور ماه و بازجویی اولیه توسط اطلاعات نیروی انتظامی، ۱۵ نفر به زندان منتقل و پس از روند مثلا قضایی که در واقع روند فرمایشی است، توسط شعبه یک دادگاه انقلاب حکم صادر گردیده و پس از صدور حکم توسط اداره کل اطلاعات برای بازجویی از طرف زندان به این اداره منتقل گردیده اند و مدت ۳ روز بازجویی شده اند و در این میان نکته جالبتر اینکه در طی مدت این ۳ روز پرونده برای تجدید نظر ارسال گردیده و عینا حکم ۲۴ ماه حبس به صورت ۴ ماه تعزیری و ۲۰ ماه تعلیقی تایید شده است و این یعنی اینکه حکم تنها حکمی است که صادر شده است و حق تجدید نظر وجود ندارد. حال بگذریم که حدود ۴۵ روز مسئولین زندان، این زندانیان سیاسی را در بند قرنطینه و سه گانه نگاه داشته اند و این موضوع نیز خارج از قوانین و آیین نامه می باشد. شرح مفصلی از آنچه بر این ۲۹ نفر گذشته طی نامه ای که منتشر گردیده است، مشروح شرح شده و نیازی به توضیح مجمل نیست.درد بسیار است و قلم از نگاردن عاجز. و این نامه مختصری از دردهای ما در زندان تبریز بود که نگاشتیم. به امید اینکه مرهمی بر دردهایمان با همت فعالین راه انسان و انسانیت یافته شود.با سپاس از تلاش تمامی آنان که حداقل برای رساندن این نامه هایمان بر گوش دیگر دلسوزان حقوق بشر و مدافعین انسان و انسانیت، هر آنچه در توان دارند به کار می گیرند.

با سپاس
جمعی از زندانیان سیاسی زندان مرکزی تبریز



تحول سبز

مراسم تولد علی جمالی عضو زندانی سازمان ادوار تحکیم‬

مراسم تولد سی و یک سالگی علی جمالی عضو زندانی شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران(ادوار تحکیم وحدت) با حضور اعضای این سازمان ، خانواده های زندانیان سیاسی ، خانواده و دوستان وی ، در منزل شخصی ایشان برگزار شد.به گزارش خبرنگار ادوارنیوز، عبدالله نوری نیز در تماسی تلفنی تولد این عضو دربند سازمان ادوار تحکیم وحدت را به خانواده وی تبریک گفت و آرزوی آزادی وی و تمام زندانیان سیاسی به ویژه بازداشت شده های بعد از انتخابات را کرد.علی جمالی، عضو شورای مرکزی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) ۳۱ مرداد ماه ۱۳۸۹ بازداشت شد. وی در دادگاه بدوی به ۴ سال حبس محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر به ۲ سال کاهش یافت.وی به جرم اجتماع و تبانی به قصد برهم زدن امنیت داخلی،تبلیغ علیه نظام و توهین به رهبری محاکمه شد.

تحول سبز

احضار ‍ژيلا كرم زاده، ليلا سيف‌اللهي و نادر احسنی به اجراي احكام زندان اوين

ژیلا کرم‌زاده مکوندی، نادر احسنی و ليلا سيف اللهي بر طبق احضاري‌‌اي كه در روزهاي گذشته دريافت كرده‌اند، مي‌بايست ظرف مدت 20 روز خود را به دايره اجراي احكام زندان اوين معرفي كنند.این احضاریه در حالی صادر شده که هنوز حکم تجدید نظر دادگاه به نامبردگان ابلاغ نشده بود. پس از پيگيري وكلاي اين سه نفر، مشخص شد كه ژيلا كرم‌زاده و ليلا سيف اللهي در دادگاه تجديدنظر به 2 سال حبس تعزيري و 2 سال حبس تعليقي به مدت 5 سال محكوم شده‌اند.ليلا سیف‌اللهی و ژيلا کرم‌زاده مکوندی روز 19 بهمن سال 1388 در منازلشان دستگیر شده و مدت 34 روز را در بند 209 زندان اوین به سر بردند و سپس با قرار کفالت 50 میلیون توماني آزاد شدند. در بهمن سال 1389 دادگاه بدوی آنها تشکیل و در 20 فروردین 1390 حکم چهار سال تعزیری برای آنها صادر شد.نادر احسنی نیز در سال گذشته حدود یک سال در زندان بود که پس از آزادی پرونده دیگری در رابطه با فعالیت های دانشجویی برای ایشان گشوده شد که دو سال حکم ایشان نیز تایید شده است.همچنين دادگاه منصوره بهکیش نیز قرار است در روز 4 دي ماه در شعبه 15 دادگاه انقلاب به رياست قاضي صلواتي برگزار شود. دادگاه وي قرار بود پيش تر در تاريخ 18 مهرماه برگزار شود كه به دليل عدم حضور نماينده دادستان به تعويق افتاده بود.

منبع : کمیته گزارشگران حقوق بشر

پناهجویان ایران بعد از زلزله: برای خروج از شهر وان هیچ وسیله نقیله ای وجود ندارد، مانده ایم که چه کنیم

علی نظری، فعال دانشجویی و یکی از پناهجویانی که اکنون در شهر وان ترکیه به سر می برد با اظهار اینکه هیچ وسیله نقلیه ای برای خروج از شهر وان برای پناهنده ها وجود ندارد گفت:«هیچ اتوبوسی نیست حتی بلیط هواپیما هم گیر نمی آید. ما پناهنده ها هیچکدام ماشین هم نداریم، همین طور با وسایلمان مانده ایم که چه کنیم. بدتر از همه اینکه هنوز اجازه خروج مان به دست پلیس شهر وان نرسیده است و مجبوریم صبر کنیم تا اجازه نامه خروج را بگیریم.» کمتر از سه هفته پس از وقوع زمین‌لرزه‌ای سهمگین در شهر وان ترکیه، شامگاه سه‌شنبه ۱۷ آبان ماه زمین‌لرزه‌ای به شدت ۵.۷ ریشتر بار دیگر شرق ترکیه را لرزاند. پناهجویان ساکن در شهر وان به دلیل سرمای شدید، نداشتن سرپناه و وسیله نقلیه برای خروج سریع از شهر با شرایط بسیار دشواری روبرو هستند.علی نظری با اشاره به اینکه چند روز پس از زلزله اول شهر وان او به همراه پناهجویان های دیگری شهر را ترک کرده بودند به کمپین گفت:« بعد از آنکه دولت احتمال زلزله بعدی را داد و خواست تا مردم شهر را دو هفته ترک کنند ما هم به جای دیگری رفتیم. تازه برگشته بودیم که دوباره زلزله آمد و حالا وسایلمان را جمع کردیم که دوباره برویم.»این فعال دانشجویی ساکن با اظهار اینکه هیچ نهادی به برای اسکان موقت به پناهنده ها کمک نمی کند، گفت:« هر پناهنده ای که می خواهد شهر را ترک کند به راحتی می تواند ثبت نام کند، برگه خروج را بگیرد و برود به شهری که احیانا دوست و فامیلی آنجا دارد. مشکل خروج وجود ندارد. اما مسئله این است که خیلی از ما آشنایی در ترکیه نداریم و نمی دانیم کجا برویم. خیلی ها اصلا از لحاظ مالی در شرایط مناسب برای جابه جایی نیستند. هیچ نهادی هم به پناهنده ها برای اسکان موقت کمکی نکرده است، حتی سازمان یون. مسئولیت زندگی موقت با خود پناهنده ها است.»علی نظری همچنین گفت که کسی از پناهجویان ایرانی آسیبی ندیده است:« تا حدی که من اطلاع دارم کسی آسیبی ندیده است اما ساختمان های بسیاری اطرافمان خراب شده اند و ساختمان های هم که در زلزله قبلی تخریب شده بودند دیگر چیزی از آنها باقی نمانده است.»



کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران  

بازداشت دو درویش دیگر در کوار

درادامه آزار و اذیت و بازداشت دراویش گنابادی ساکن در کوار صبح امروز دو تن از پیروان این سلسله بازداشت شد .نیروهای امنیتی و لباس شخصی صبح امروز ۱۹ آبان ماه با تفتیش و بازرسی منزل علی جان دهقان و یحیی دهقان از دراویش گنابادی ساکن کوار ٬ ایشان را بدون ارائه حکم قانونی بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کردند .گفتنی است ٬ این ۲ درویش پدر و برادر مهدی دهقان هستند که در روز گذشته توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد .یاد آور می شود تا کنون در طی یکماه گذشته ۴ تن از دراویش گنابادی ساکن در کوار بازداشت شده اند ٬ این بازداشتها و آزار اذیت ها از نیمه شهریور ماه سال جاری آغاز شد که از اوایل آبان ماه شدتی دوباره یافته است .



مجذوبان نور