استقبال جمعی از اساتید و دانشجویان از پیشنهاد تاجزاده : دوشنبه هفتم آذرماه روز ندا آقاسلطان

جمعی از اساتید و دانشجویان دانشگاههای کشور در حمایت از پیشنهاد سید مصطفی تاجزاده برای برگزاری اعتصاب غذا یا روزه سیاسی در اولین دوشنبه هر ماه و نامگذاری آن روز به اسم یک شهید جنبش سبز بیانیه ای صادر کردند.دربخشی از این بیانیه آمده است: “در پاسداشت یاد شهید ندا آقا سلطان که با چشمان نگران و سرشار از امید خود هنوز به مابا اضطراب مینگرد بر آن شدیم تا در تاریخ دوشنبه هفتم آذرماه در کلیه واحدها و مراکز دانشگاهی سراسر کشور اعم از دولتی و یا غیر دولتی اقدام به برگزاری مراسم روزه سیاسی نماییم و صد البته که در هنگامه افطار این روز با فضیلت مراسم پر فیض دعا و مناجات جهت رهایی کشورمان از ظلم . مشکلات و خطر درگیری نظامی . همینطور برای سلامتی رهبران در حصر جنبش وآزادگان در اسارتمان بر گزار خواهد گردید .
متن کامل این بیانیه که نسخه ای از آن در اختیار تحول سبز قرار گرفته است در پی می آید:

وکسانی که گفتند تنها پروردگارما خداوند است ودراین راه استقامت ورزیدند همانارستگارشدند

۱-هم میهنان گرامی اینک که با گذشت نردیک به ۳۰ ماه از انتخابات مهندسی شده ریاست جمهوری دهم که با دخالتهای مستقیم رهبران نظام . نیروهای امنیتی و نظامی وعناصر به اصطلاح خود سر لباس شخصی که کشور را به ورطه نابودی مطلق کشانده و با سرعت هر چه تمام تر به پرتگاه فروپاشی اجتماعی اقتصادی رهنمون می شودو با نگاه به موضع گیری و صحبتهای ناصواب مسوولین سیاسی و امنیتی که کشور را در بزنگاه یک جنگ نابرابر و ناخواسته که پایانی جز خرابی و ویرانی باقی زیر ساختهای به جا مانده از قبل را نیز نداشته و پس ازسالها باعث دخالت مستقیم بیگانگان در سرنوشت کشورمان را نخواهد داشت. قرار می دهند.
۲- باتوجه به حصر و بازداشت غیر قانونی و غیر شرعی رهبران جنبش سبز ملت ایران آقایان مهندس موسوی و مهدی کروبی و همینطور اسارت و گرونگانگیری گروهی از بهترین نخبگان کشوردر حوزه های سیاسی . اقتصادی فرهنگی و اجتماعی ودانشجویان سر فراز جنبش های دانشجویی در زندانهای مخوف و سیاه استبدادی
۳- با نگاه به مفاسد گسترده اقتصادی و متعدد دولت وعدم وجود مجلس توانمند و مستقل در جهت برخورد قاطع با شریانهای فساد. فرافکنی های متعدد مسوولین و گردن کشیهای ناصواب و دروغ های خنده آوراز جمله در بزرگترین پرونده فساد اقتصادی ایران از آغاز تا به اکنون
 ۴-با توجه به عدم توجه و پاسخگویی دولت مستقر به خواست و نیازهای به حق دانشجویان و ایجاد سوانح متعدد در دانشگاه ها . خوابگاه و مراکز دانشگاهی و همینطور ادامه طرح غیر شرعی و انسانی تفکیک جنسیتی دانشجویان که مخالف نص صریح منویات امام راحل عظیم الشان می باشد.در پاسداشت یاد شهید ندا آقا سلطان که با چشمان نگران و سرشار از امید خود هنوز به مابا اضطراب مینگرد بر آن شدیم تا در تاریخ دوشنبه هفتم آذرماه در کلیه واحدها و مراکز دانشگاهی سراسر کشور اعم از دولتی و یا غیر دولتی اقدام به برگزاری مراسم روزه سیاسی نماییم و صد البته که در هنگامه افطار این روز با فضیلت مراسم پر فیض دعا و مناجات جهت رهایی کشورمان از ظلم . مشکلات و خطر درگیری نظامی . همینطور برای سلامتی رهبران در حصر جنبش وآزادگان در اسارتمان بر گزار خواهد گردید .در خاتمه به ملت شریف و هموطنان عزیزمان متذکر می گرددکه کلیه وعده های غذایی این روز در حرکتی نمادین به افراد بی بضاعت و مستمندان کشورمان تقدیم خواهد گردیدکه در این روزها ثانیه به ثانیه برتعدادشان افزون میگردد. در خاتمه خواهشمند است هموطنان و دانشجویان گرامی تمامی تصاویر و یدیو ها و گزارشهای خبری خود را به صفحه مختص خبر رسانی دوشنبه های اعتراض ارسال نموده تا با بازنشر و خبر رسانی مستمر هموطنان مان در پهنه گیتی را مطلع وهمراه نماییم . در پایان متذکر می گردد که برنامه های اعتراضی روز پر شکوه ۱۶ آذر که با ایام سوگواری سالار شهیدان و آزادی خواهان قرین گردیده است متعاقبا اعلام خواهد گردید.
جمعی از اساتید و. فعالین دانشجویی و دانشجویان جنبش راه سبز امید

اعتراض جمعی از فعالان حقوق مدنی و زنان نسبت به حکم سنگین فرشته شیرازی

نزدیک به چهل روز از بازداشت فرشته شیرازی وبلاگ نویس و فعال حقوق زنان در کمپین «یک میلیون امضا برای تغییر قوانین تبعیض آمیز» می‌گذرد. وی در تاریخ ۱۲ شهریور سال جاری پس از احضار به اداره اطلاعات شهر آمل در استان مازندران بازداشت و به بخش زنان زندان این شهر منتقل شده است.به گزارش تغییر برای برابری، بازداشت این فعال حقوق زنان در حالی صورت می‌گیرد که وی پیش از این نیز بار‌ها به اداره اطلاعات احضار و در مورد فعالیت‌ها و نوشته‌های خود مورد بازجویی قرار گرفته بود. طی همین احضار‌ها و بازجویی‌ها، پرونده‌ایی در رابطه با فعالیت‌های کمپینی و وبلاگ نویسی برای وی تشکیل شده بود.او در وبلاگ‌اش به نام «آلاچیق» عموما به مسائل اجتماعی و زنان می‌پرداخت. اما چندی پیش به دلیل فیل‌تر شدن وبلاگش فعالیت‌های نوشتاری خود را متوقف کرده بود.فرشته شیرازی که زنی آشنا و درگیر با مسائل و مشکلات قانونی و عرفی زنان است، پس از ورودش به حوزه فعالیت زنان نسبت به تکمیل و ادامهٔ تحصیل تشویق شد و در عین حال که مسئولیت سرپرستی خانواده را برعهده داشت، توانست با قبولی در رشتهٔ مدیریت وارد دانشگاه شود.فرشته شیرازی از زمان بازداشت در بخش زنان زندان آمل همراه با بیش از ۸۰ زندانی دیگر با اتهامات و جرائم مختلف در یک مکان نامناسب در شرایط سخت به سر می‌برد. وی در این مدت به جز یک ملاقات کوتاه با برادرش، امکان ملاقات با فرزندانش را نداشته است.در اقدامی کم‌سابقه و روندی غیرمعمول دادگاه این وبلاگ نویس در فاصلهٔ کوتاهی از زمان بازداشت بدون آن‌که وکیل متهم امکان حضور در آن را بیابد برگزار شده است. در این دادگاه اتهامات «تبلیغ علیه نظام»، «تشویش اذهان عمومی» و «توهین به مسئولان نظام» علیه وی مطرح گردیده است.هر چند تمامی اتهامات انتسابی از سوی متهم رد شده بود، اما قضات دادگاه‌های انقلاب و عمومی آمل در احکامی غیرمنتظره‌ جمعا حکم سه سال حبس تغزیری و هفت سال ممنوعیت خروج از کشور را برای فرشته شیرازی صادر کرده‌اند.متاسفانه مانند بسیاری از موارد مشابه، روند بازداشت فرشته شیرازی از زمان احضار تلفنی به اداره اطلاعات تا زمانی که بدون حضور وکیل در دادگاه مورد محاکمه قرار گرفته، روندی غیرقانونی را طی کرده و عدم امکان ملاقات با خانواده و تماس تلفنی با وکیل، همچنین محل و وضعیت نامناسب نگهداری شرایط سختی را برای این فعال زن و فرزندانش به وجود آورده است.ما امضا کنندگان این بیانیه اعم از همکاران، همفکران و حامیان فرشته شیرازی ضمن تاکید بر فعالیت‌های مسالمت آمیز وی، همچنین تصریح بر آزادی بیان و حق انتقاد، از مسئولان قضایی و دولتی می‌خواهیم تا نسبت به بهبود شرایط نگهداری زنان زندانی و در نظر گرفتن بیماری این فعال زن، امکان تماس تلفنی و ملاقات حضوری وی را با وکیل و خانواده‌اش فراهم کرده و تا تشکیل دادگاه تجدیدنظر که در صورت رعایت انصاف و استقلال در بررسی پرونده منجر به نقض حکم بدوی خواهد شد، فرشته شیرازی را آزاد کنند.

اسامی:

ابراهیم مهتری – احترام شادفر – احسان بداغی – احمد باطبی – اسماعیل ختائی – اشکان مسیبیان – اشکان منفرد – اعظم خاتم- افروز مغزی – افسانه گودرزی – اکرم دعایی‌زاده – الناز انصاری – الناز بابایی – الهه امانی – الهه فراهانی – امیر کلهر – امید زمانی – امید کوهی – امیر رشیدی – امیر رضایی -امیر شیبانی‌زاده – امیر محسن محمدی – امین احمدیان – امین ریاحی – اندیشه جعفری – اویس اخوان – ایمان رضایی – ایمان صدیقی – آبتین غفاری – آذر محلوجیان – آرش اعلم – آرش دستخوش – آرش نصیری اقبالی – آرمین شریفی – آرنوش رحیمی – آریا حسینی – آریا خسروی – آریا علیزاده فر – آزاد فرخی – آزاد مرادیان – آزاده خرازی – آزاده خسروشاهی – آزاده دواچی – آسیه امینی – آنجلا نوبهار- آیدا ابروفراخ – آیدا سعادت – آیدا قجر – آینده آزاد – بابک اجلالی – بانو صابری – بشیر احسانی – بلال مرادویسی – بنفشه جمالی – بهرام اسماعیل بیگی – بهرام امامی – بهروز ترکی – بهروز علوی – بهروز فدائی – بهزاد مهرانی – بهمن صالح احمدی – بهمن محمدی – بهناز مهرانی – بهنام امینی – بهنام نیک زاد – پانته آ انس – پانته آ پزشکان – پدرام رفعتی – پروانه پرتوی – پروانه زیوایی – پروانه وحیدمنش – پرویز داورپناه – پروین اردلان – پروین بختیارنژاد – پروین ذبیحی – پروین ضرابی – پریسا احمدیان – پریناز قدمی – پوران اسماعیلی – پویا جهاندار – پویا غلامرضایی – پویش عزیزالدین – تارا احمدی – تارا سپهری فر – تارا نجداحمدی – ترانه یلدا – ثریا فلاح – جاوید حاج همتی – جلوه جواهری – جمشید بابایی – جمشید بهرامی – جواد شریفی نوید – حامد ابراهیمی – حامد ابراهیمی‌نژاد – حامد شیرازی – حامد کاووسی – حامد منزه – حامد هنرخواه – حبیب رستمی – حسن جعفری – حسن زارع‌زاده اردشیر – حسن زرهی – حسن نایب هاشم – حسین علوی – حمید ارهنجی‌پور – حمید حمیدی – حمید مافی – حمیدرضا شریفی – حمیدرضا مسیبیان – حمیده نظامی – حنیف کراگری – خاطره کریمی -خداداد خادم – خدیجه مقدم – داریوش دریامجد – داود آزادفر – داوود نوائیان – درسا سبحانی – درنا بندری – دل آرام آکار – دلارام علی – دیلان سعیدی – راحله حسینی – راضیه (پری) نشاط – رحمان جوانمردی – رضا سیاووشی – رضا کاویانی – رضا کریمی – رضا مبین – رضا هیوا – رضوان مقدم – رعنا کریم‌زاده –‌‌ رها عسگری‌زاده – روح الله روزی طلب – روح الله سپندارند – روحی شفیعی – روزبه بیات – روشنک آسترکی – رویا عوضی – ریبین رحمانی – ریحانه اعتمادی – زارا امجدیان – زهره اسدپور – زویا اسکندریان – زینب پیغمبرزاده – ژاکلین هوبرت – ژانت عبدالهی – ژیلا گلعنبر – سارا آریایی – سارا حلم‌زاده – سارا زارع – سارا صحرانورد فرد – ساسان زنجانی – سام عزیززاده – ساناز افتخارزاده – سپیده شوشتری – سپیده فارسی – سپیده یوسف‌زاده – ستاره الیاسی – سحر دیناروند – سحر قلعه شاخانی – سحر نیازی – سحر هامی – سعید حیدری – سعید یعقوبی‌نژاد – سمیرا پوراندخت – سمیرا ساعد – سمیه بهادری – سمیه رشیدی – سهیل پرهیزی – سهیلا سامانی – سوده راد – سوران بهروز – سوسن طهماسبی – سوسن محمدخانی غیاثوند – سولماز ایکدر – سیامک سلطانی – سیاوش آریا – سیاوش بهمن – سیاوش رضائیان – سید داوود موسوی – سید محمود خراسانی – سیروس دستاران – سیروس زارع‌زاده اردشیر – سیما اوستا – سیما حسین‌زاده – سیمین روزگرد – سیمین مرعشی – شایان وحدتی – شبنم شعبانی – شقایق کمالی – شکوفه شادابی – شلیر باپیری – شهاب الدین شیخی – شهرزاد آل داود – شهزاد حسینی – شهلا باور – شهلا شفیق – شورش مرادی – شیدا کاویانی – شیرین دخت نورمنش – شیرین زحمتکش – شیرین فامیلی – شیوا نوجو – صبا واصفی – صبرا رضایی – صبری نجفی – صفورا الیاسی – طلعت تقی نیا – ظریفه نصیری – عالیه مطلب‌زاده – عزیز اکبری – عشا مومنی – عفت ماهباز – علی افشاری – علی بابوئی – علی تارخ – علی تقی‌پور – علی ستاری – علی صمدپور – علی طایفی – علی عفتی – علی فتوتی – علی کلائی – علی ماهباز – علی نظری – علی نیکویی – علیرضا کیانی – فاریا برلاس – فاطمه مسجدی – فخرش شادفر – فرح شیلاندری- فرح طاهری – فرحناز محمدی – فرزانه ایل بیگی – فرزانه جلالی – فرشاد دوستی‌پور – فرشته قادری – فرشته قاضی – فرشید آذرنیوش – فرشید یاسائی – فرناز کمالی – فرهاد طالبیان – فروغ سمیع نیا – فریبا داودی مهاجر – فریبا معتمدی – فرید مصلحیان – فریده خزائی – فهمیه سعیدی امجد – فهیمه رضایی – کاوه رضائی شیراز – کارن صدر – کاروان کوردستانی – کامران افرازه – کاوه کرمانشاهی – کاوه مظفری – کتی پزشکی – کریم پورحمزاوی – کریم حمیدی – کریم شامبیاتی – کلارا مرادیان – کورش سلیمی – کوروش صحتی – کوماس شهبازی – کیانوش دوستی‌پور – گلاله بهرامی – گلرخ جهانگیری – گیتا آذری – گیسو جهانگیری – لار حسینی – لعبت والا – لیلا اسدی – لیلا سعادتی – لیلا صحت – ماریان نصیرپور – ماکان اخوان – ماهور وجدی – مجید نیکنام امینی – محبوبه حسین‌زاده – محبوبه عباسقلی‌زاده – محبوبه فیاض – محبوبه محبی – محسن موسوی – محمد حسن آمری – محمد حسین جعفری – محمد شوراب – محمد عسگری – محمد کیمیایی – محمد یعقوبی – مرسده هاشمی – مرضیه باوندپور – مرضیه بخشی‌زاده – مرضیه شکیبا – مرضیه صالحی – مریم زندی – مریم اکبری – مریم اهری – مریم حکمت شعار – مریم حلم‌زاده – مریم رحمانی – مریم روزبهانی – مریم علوی – مریم مرادی – مزدک عبدی‌پور – مژده علیمردانی – مژگان ثروتی – مژگان میهن دوست – مسعود کرمی – مصزفی عزیزی – معصومه زمانی – ملائیکه علم هولی – منصوره شجاعی – منصوره فتحی – منوچهر فاضل – منیره کاظمی – منیژه مرعشی – مهدی حیدری – مهران براتی – مهران می‌رعبدالباقی – مهرنوش اعتمادی – مه‌رو ملالی – مهسا شکرلو – مهسا صارمی – مهسا نصراللهی – مهسان قاسمی – مهشید راستی – مهین شکرالله‌پور – مونا سیف – میترا نجفی – میترا نقوی – میترا یوسفی – می‌دیا بایزیدپور – میلاد مالک – نازنین جواهری – نازنین قدیریان – نازی ساسانی – نازی عظیما – ناصح فریدی – ناهید جعفری – ناهید کشاورز – ناهید می‌رحاج – نائله عروجی – نجیبه اسدپور – نرگس کرمانشاهی – نرمین حسینی – نریمان رحیمی – نسرین الماسی – نسرین جاهد – نسرین حسینی – نسرین حمیدی – نسیم خسروی – نسیما شریعت – نعیمه کفشدوز – نفیسه آزاد – نگار انسان – نگار رویینیان – نگار سماک‌نژاد – نوشین کشاورزنیا – نوید امانت – نوید محبی – نیره توحیدی – نیکزاد زنگنه – نیلوفر کشمیری – نیلوفر انسان – هایده تابش – هدا امینیان – هژیر شریفی -هماد جمشیدی – همایون نادری فر – هنگامه هویدا – هیرو زبیری – وحید خدایاری – ویدا گلزار – یاشار گرمستانی – یهمن سلطانی – یوسف پریدخت

هرانا

نامه خانواده بهنود رمضانی به احمد شهید

خانواده بهنود رمضانی از جانباختگان اعتراضات سال گذشته ، با ارسال نامه ای به احمد شهید گزارشگر ویژه حقوق بشرسازمان ملل در امور ایران، از این مقام بین المللی خواستند که حقوق پایمال شده آنان را پیگیری کند.به گزارش کمپین بین المللی حقوق بشر در ایران، این خانواده داغدار که پیگیری های آنان در هیچ زمینه ای به نتیجه نرسیده، در این نامه نوشته اند که علیرغم اطلاعات جزیی که درمورد ضاربان مرحوم رمضانی فر وجود دارد هیچ شخص یا ارگانی پرونده ضرب و شتمی که منجر به مرگ وی شده شده را پیگیری نکرده است.بر اساس این گزارش، متن نامه خانواده این جانباختۀ یکی از سه شنبه های اعتراضی اسفند ماه سال گذشته، به شرح زیر است:
حضور محترم نماینده گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران حقوق، جناب آقای احمدشهید
 اینجانبان جعفر قلی رمضانی و حوری گلستانی والدین و پارسا رمضانی برادر شهید بهنود رمضانی می باشیم ، که خواهانیم طی این مکتوب فریاد داد خواهی نوگل مان را به عرض حضرت عالی برسانیم.بهنود عزیز دانشجوی سال اول مهندسی مکانیک دانشگاه نوشیروانی بابل در شب چهارشنبه سوری مورخ ۲۴٫۱۲٫۸۹ در میدان ۲۲ نارمک تهران بدست مزدوران از خدا بی خبر باتوم بدست به طرز فجیع و ناجوانمردانه, بی هیچ گناهی بقتل رسید. طوریکه تمامی مردم آن محل و دوستان پسرم شاهد بودند، ضاربین توسط خودرو سمند سفید رنگ به شماره ” ۲۴۶س۶۱ ایران ۴۴ “عوامل لباس شخصی مزدور بزدلانه پا به فرار گذاشتند.بر طبق نظریه پزشکی قانونی علت مرگ ضربات متعدد جسم سخت عنوان گردید. و این گزارش توسط تمامی خبر گزاریها و شبکه های ماهواره ای منعکس گردید. پرونده شکایت اینجانبان به شماره ۲۸۰۰۷۰-۱۰-۹۰ که در شعبه ۴ دادسرای ویژه قتل حوزه ۲۷ آذری , نزد دادستان عموزاد و طی همین شماره در شعبه ۱۰ آگاهی مرکز ویژه قتل نزد جناب سروان مخلص آبادی مفتوح می باشد .پس از گذشت قریب ۶ ماه هنوزهیچ سر نخی پیدا نشد! نکته عجیبتر اینکه با وجود ثبت شماره خودروی حامل ضاربین از خدا بی خبر در پرونده، هنوز پلیس راهنمایی رانندگی، نیروی انتظامی و آگاهی کشور خودرو مورد نظر را توقیف ننموند و مالکین آن مشخص نشدند!
اخیرا مراتب شکایت و دادخواهی را از رئیس قوه قضاییه جناب آقای صادق لاریجانی طی شماره ۶۴۸۴/۱/۹۰۰۱ و رونوشت شکواییه به کمیسیون اصل ۹۰ مجلس و همینطور طی شماره۳۰۸۸۲/۵۸ به کمیسیون امنیت ملی به اصطلاح کمیسیون حقوق بشر اسلامی به شماره ۲۳۳۳۲ به دفتر فرماندهی کل قوا جناب امیر سرلشگر فیروزآبادی ارسال نمودیم.در طی این مدت هنوز شخص یا ارگانی حتی پیگیری در مورد پرونده ما نکرده اند. حتی در اولین روزهای از دست دادن بهنود عزیزمان و آغاز سال نو که ما در سوگواری دلبندمان بسرمی بردیم, نامردمان مزدور اقدام به جمع آوری پرچم های سیاه و آگهی های تسلیت نمودند. سوال ما از این جمع ظالمان اینست که پسرمان به چه گناهی اینچنین مورد قساوت قرار گرفت؟
از این رو تصمیم گرفتیم مراتب را به پیشگاه خدا و مردم آگاه و غیور ایران و تمامی آزاد اندیشان جهان برسانیم. از حضور ارجمند شما آقای احمد شهید که فردی مسلمان و آزاد اندیش می باشید و در زمانه بی عدالتی و رنج ایران زمین از سوی سازمان ملل متحد نماینده پی گیری حقوق بشر ایران انتخاب شدید، عاجزانه می خواهیم که حقوق پایمال شده مان را پی گیری نموده تا خون به نا حق ریخته بهنود عزیز و سایر جوانان قربانی در این عرصه ظلم و ستم پایمال نگردد.به آرزوی روزی که عدالت و و آزادی در تمام جهان در سایه عدل الهی سایه گستر شود.
و من الله توفیق



تحول سبز

خوشحالم که رژیم همانند یک کفتار تیر خورده دارد به خود میپیچد

خوشحالم که رژیم همانند یک کفتار تیر خورده دارد به خود میپیچد.از هر طرف در محاصره تقریبا کامل، تا خر خره زیر بار مشگلات ، از همه جا رانده،از همه جا مانده ، دارد به آن نسلی جسارت میکند که دیگر برای رژیم و ابهت کاذبش پشیزی ارزش قایل نیست.من در این حمله قدرت نمیبینم ، ضعف کامل میبینم و نشانه بسیار خوبی است.در ثانی، بچه های سبز و شجاع این مرز و بوم همچون عارف و همسرش ، دارند ثابت میکنند که شیر بیشه واقعی بودن یعنی چه، نهراسیدن ، اوج اقتدار بودن ،متمرکز بودن ، شهامت بی اندازه و متانت و پیروزی نهایی ، ارزشهایی هستند که همین بچه ها ،در بهترین وجه ممکن آنرا ثابت کردند.نسل جوان و سبز ایران ، مایه افتخار ماست.


پدرام طنازی

هراس حکومت اسلامی از ۱۳ آبان و ۱۶ آذر

فشار بر دانشگاه در آستانه مناسبت های دانشجویی

با نزدیک شدن به مناسبت های دانشجویی چون 13 آبان و 16 آذر، مسوولان انضباطی دانشگاه‌ها و همچنین مسوولان قضایی فعالیت‌های خود را افزایش داده‌اند. در همین راستا در دو هفته گذشته حداقل 3 فعال دانشجویی بازداشت و چندین دانشجو از ورود به دانشگاه منع شده اند.امید رضایی و پیمان عارف، دو فعال دانشجویی محروم از تحصیل، از جمله بازداشت شدگان این مدت هستند که هنوز علت بازداشت آنها اعلام نشده است.سحر موسوی، از فعالان سابق دانشجویی دانشگاه آزاد و دانشجوی محروم از تحصیل نیز پیش از این بدون ارائه هرگونه توضیحی، توسط ماموران امنیتی بازداشت شده بود. بازداشت وی در پی احضار به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات رخ داد.امید رضایی، دانشجوی دانشگاه گیلان دیگر بازداشتی روزهای اخیر بوده است. رضایی که بیش از دو هفته از زمان بازداشتش می‌گذرد، در این مدت تنها تماسی کوتاه با خانواده خود داشته و از بازداشتش خبر داده است.هنوز از علت بازداشت و اتهامات رضایی اطلاعی در دست نیست، اما یک فعال دانشجویی در دانشگاه گیلان به "روز" گفت که در روزهای گذشته، تعدادی از فعالان این دانشگاه به اداره اطلاعات احضار و ضمن هشدار نسبت به فعالیت‌هایشان، به آن‌ها اعلام شده که در صورت هر گونه تجمع اعتراضی در روزهای 13 آبان یا 16 آذر بازداشت خواهند شد. 

محرومیت از تحصیل در پی اعتراضات صنفی 

با گذشت حدود یک هفته از اعتراضات صنفی دانشجویان دانشگاه مازندران، برخی گزارش‌ها حکایت از آن دارد که فشارها بر دانشجویان این دانشگاه مجددا افزایش یافته است. یکی از فعالان دانشجویی این دانشگاه به "روز" گفت: "در سال‌های گذشته دانشجویان دانشگاه مازندران در عرصه دفاع از حقوق ملت بسیار فعال بودند. بعد از کودتای 22 خرداد نیز این دانشگاه شاهد تجمعات گسترده دانشجویان بود؛ اعتراضاتی که باعث تعجب و خشم مقامات امنیتی این استان هم شد. آن‌ها به همین دلیل در دو سال گذشته تمام تلاش خود را کردند تا با بازداشت، اخراج، محرومیت از تحصیل، تهدید و ایجاد جو امنیتی در دانشگاه، این جو را از بین ببرند. در واقع آن‌ها هزینه هرگونه حرکت اعتراضی را تا حد ممکن بالا بردند؛ ضمن آنکه ماموران امنیتی نیز به کرات در دانشگاه حاضر می‌شدند. اما اعتراضات هفته گذشته، باعث شده که آنان تمام رشته‌های خود را پنبه شده ببینند". دانشجویان دانشگاه مازندران پیش از این در پی مشکلات صنفی، نامه‌ای با بیش از هزار امضا به مسوولان تحویل داده و خواستار رفع مشکلات خود شده بودند. آن‌ها پس از بی پاسخ ماندن این نامه دست به تجمعی اعتراضی زدند که با استقبال دانشجویان همراه شد. سایت دانشجونیوز نیز در همین زمینه گزارش داده است که "از همان روز تجمع تهدیدها و احضارها به حراست مرکزی اغاز شد و همچنان نیز ادامه دارد.در آخرین مورد برخی از دانشجویان نیز به دانشگاه ممنوع الورود شده اند".در همین حال، دانشجویان دانشگاه بین‌المللی قزوین نیز در اعتراض به شرایط نامناسب دانشگاه، دست به تجمع اعتراضی زدند و خواستار بهبود شرایط صنفی دانشگاه شدند. این دانشجویان ظرف‌های غذای خود را به شکل واژه "اعتراض" در محیط دانشگاه چیده و خواستار بررسی اعتراضات خود توسط مسوولان شده اند. این در حالی است که فعالان دانشجویی این دانشگاه خبر از آن می‌دهند که نیروهای امنیتی حضور پررنگی در این تجمع داشته‌اند. با آغاز سال تحصیلی جدید بسیاری از دانشگاه های ایران از جمله دانشگاه امیرکبیر، دانشگاه زنجان، دانشگاه کردستان، دانشگاه شهر کرد، دانشگاه یزد، دانشگاه مازندران و برخی دانشگاه های دیگر، شاهدتجمعات گسترده دانشجویان در اعتراض به سیاست های جدید وزارت علوم در ارتباط با اجرای طرح های محدود کننده دانشجویان و همچنین شرایط ناگوار صنفی دانشگاه‌ها بوده است. 

نوشته:آرش بهمنی/روز



پارس دیلی نیوز

انتقال تمامی زندانیان سیاسی و مذهبی کرد به سلولهای انفرادی بند ۱ زندان گوهردشت کرج

زندانیان سیاسی و مذهبی کرد پس از یورش گارد زندان و ضرب و شتم وحشیانه به سلولهای انفرادی بند ۱ زندان گوهردشت کرج منتقل شدند.فرجی نژاد رئیس اطلاعات زندان و خضرعی رئیس بند ۶ زندان گوهردشت کرج شخصا در بند ۶ حاضر شدند و به باند مافیایی زندان دستور دادند که به زندانیان سیاسی و مذهبی کرد حمله ور شوند. فرجی نژاد از سایر زندانیان عادی با تهدید و تطمیع می خواست که به زندانیان سیاسی و مذهبی کرد حمله ور شوند. او به آنها می گفت :”شما حمله کنید و مسئولیتش با من ” فرجی نژاد برخلاف گذشته که سعی داشت پشت پرده حملات باند مافیایی باشد اما اینبار علنی و آشکار در معرض دید سایر زندانیان حمله به زندانیان سیاسی و مذهبی کرد را تشویق می کرد. زندانیان عادی از شرکت در یورش به زندانیان سیاسی و مذهبی کرد خوداری کردند و فقط باند مافیایی در حمله به آنها شرکت داشتند.در این حمله تعدادی از زندانیان سیاسی و مذهبی کرد زخمی شدند و پس از آن گارد زندان به زندانیان سیاسی کرد یورش برد آنها را مورد ضرب و شتم قرار داد و به سلولها انفرادی منتقل کرد.لازم به یادآوری است که فرجی نژاد رئیس اطلاعات زندان در تاریخ ۲۷ مهر ماه زندانیان سیاسی و مذهبی کرد را تهدید کرده بود که در صورت ادامه اعتراض نسبت به شرایط غیر انسانی و توهین به اعتقادات مذهبی دستور خواهد داد که باندهای مافیایی بند به آنها حمله ور شوند و آنها را به قتل برسانند.برنامه ریزی حملات خونین علیه زندانیان سیاسی توسط بازجویان وزارت اطلاعات صورت می گیرد و برای اجرا در اختیار مردانی رئیس زندان ،معاون وی خادم و فرجی نژاد رئیس اطلاعت زندان قرار داده می شود.اسامی زندانیان سیاسی و مذهبی هموطن کرد و بلوچ در بند ۶ زندان گوهردشت کرج که به سلولهای انفرادی منتقل شده اند به قرار زیر می باشد:انور خضری،هادی امینی،رمضان سعید،کامران شیخه، جعفر غفوری ،مسعود رسولی ،حجار علیزاده، عبدالرحمان کنام،جلال فرخی،حمزه ریگی، حسام محمدی، ستار امینی، کاوه نبوی،ابراهیم سیدی،فواد رضا زاده ، پرویز عثمانی،ستار غفوری،جهانگیر سهرابی،عبدالرحمان والی علی،کریتار والی علی و ناصر شیخی می باشند.فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،ضرب وشتم و انتقال زندانیان سیاسی و مذهبی کرد به سلولها انفرادی، و سایر شیوه های اذیت وآزار در زندان گوهردشت کرج را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.

فعالین حقوق بشرو دمکراسی در ایران

۱۱ آبان ۱۳۹۰ برابر با ۲ نوامبر ۲۰۱۱

گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

سمیرا صدری: با خانواده های زندانیان سیاسی هر گونه که میلشان است برخورد می کنند!

علی جمالی، مسئول کمیته سیاسی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) در شرایطی در حال گذراندن دوران محکومیت خود می باشد که از حق ملاقات حضوری و تلفن محروم است. به گفته همسر جمالی روند مثبتی مبنی بر اینکه بخواهند حقوق اولیه زندانیان سیاسی را رعایت کنند یا شرایط را بهتر کنند، دیده نمی شود.روز دوشنبه در حالیکه خانواده های زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین در انتظار ملاقات با زندانیان خود بودند، دو تن از سربازان حراست سالن یکی از پسران محمدرضا مقیسه روزنامه نگار منتقد و عضو کمیته پیگیری امور بازداشت‌شدگان و آسیب‌دیدگان پس ازانتخابات را مورد ضرب و شتم قرار دادند.سمیرا صدری با ابراز تاسف از برخورد مقامات و ماموران امنیتی نسبت به زندانیان سیاسی و خانواده های آنان به “جرس” می گوید: “متاسفانه دیروز در سالن ملاقات با پسر آقای مقیسه برخورد خیلی بدی داشتند بطوریکه جلوی خانواده های زندانیان سیاسی و بچه های کوچک مامورها به ایشان حمله کردند و این مسئله اعصاب همه خانواده ها را بهم ریخت. صحنه خیلی بد و جو وحشتی در میان خانواده ها حاکم شده بود. بطوریکه بچه های کوچک شروع کردند به جیغ کشیدن و گریه کردن و من مجبور شدم نیکان فرزندم را که گریه می کرد لحظه ای بیرون ببرم تا شاهد این صحنه ها نباشد.خانواده های زندانیان سیاسی در طی سالهای گذشته بارها نسبت به بی قانونی و اعمال فشارها و برخوردهای نامناسب مسئولین قضایی و امنیتی نامه نوشته اند اما هیچگاه پاسخی از سوی مسئولین حکومتی دریافت نکردند. از سوی دیگر زمانیکه برخی از زندانیان سیاسی نسبت به شکنجه ها و اعمال غیرقانونی در زندان ها افشاگری کردند به جای رسیدگی با افزایش فشارها و تهدیدها مواجه شدند و در درون زندان مورد بازجویی قرار گرفتند و بر دوران محکومیت آنها افزوده شد.سمیرا صدری با اشاره به تهیه گزارش از برخورد تند و خشن ماموران امنیتی، می افزاید: “خانواده مقیسه گزارش کاملی را از شرح ماجرا خطاب به دادستان نوشته اند اگرچه می دانیم که به این گزارش و نامه، مثل بقیه نامه ها رسیدگی نخواهد شد… این در حالی است که باید حقوق و احترام خانواده های زندانیان سیاسی از سوی مقامات قضایی حفط شود اما متاسفانه در ایران به این مسائل توجه و رسیدگی نمی شود و با خانواده ها هر گونه که میلشان است برخورد می کنند. جای تاسف دارد که خانواده ها علاوه بر تحمل ظلم مضاعف زندانی بودن غیرقانونی عزیزان خود به نوعی باید تحقیر هم شوند.علی جمالی عضو شورای مرکزی و مسوول کمیته سیاسی سازمان دانش‌آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به چهار اتهام “توهین به رهبری”، “توهین به رییس جمهور”، “تبلیغ علیه نظام” و “تجمع و تبانی برای بر هم زدن امنیت داخلی” به چهار سال حبس تعزیری محکوم شد که در دادگاه تجدید نظر این حکم به دو سال کاهش یافت.سمیرا صدری در خصوص آخرین وضعیت همسرش ادامه می دهد: “همسرم هم اکنون در حال گذراندن دوران محکومیت “غیرقانونی” خود است و به مدت سه ماه است که از ملاقات حضوری هم محروم هستیم. نامه نوشته ام و پیگیری هم کرده ام اما متاسفانه ملاقات حضوری نمی دهند. تلفن ها هم همچنان قطع است. دوشنبه هفته بعد تعطیل است و ما از وضعیت او بی خبر خواهیم ماند تا دو هفته دیگر که به ملاقات بیست دقیقه ای کابینی برویم.چندی پیش سمیرا صدری در دلنوشته ای خطاب به فرزند خردسالش نوشته بود: “نیکان من ۵ ماه بیشتر از تولد تو نگذشته بود که پدر را از ما به اتهامی واهی گرفتند. علی رفت و من ماندم و تو، یک دنیا کابوس تنهایی و بی عدالتی کسانی که خرسند و خشنود بودند از داشتن یک زندانی بیش‌تر با جرم سیاسی! بار فراموش نشدن پدر از ذهن تو بر شانه های من سنگینی می‌کرد ، با تو از چه می‌گفتم از آن خرداد سیاه، از آن روزگار امید و مقاومت!؟ شب ها در خلوت، برایت قصه هایی از پدران مهربان خواندم و تو آرام گوش کردی و به انتظار نشستی تا روزی، پدر در را بگشاید و در آغوشت گیرد. همیشه انتظارش را می‌کشیدی چه، درداستان های من، اثری از یک پدر پشت میله های سرد و پولادین زندان نبود.بار بی‌او بودن را من و تو، هم‌راه هم مفتخرانه به دوش کشیدم و گرچه سخت بود و دشوار اما پوست انداختیم، آموختیم که جنگیدن برای آزادی چه حلاوت پرهزینه ای دارد و هم صدا شدن با مظلومان و هم قسم شدن با یاران، چه‌قدر جان‌فرسا اما امیدبخش است. نیکان عزیزم برای تو می نویسم، هم برای تو و هم برای نیکان‌های دیگر چرا که این قصه نه تنها قصه من که درد دل تمام زنانی‌ست که برای دموکراسی، آزادی بیان و عقیده در این سرزمین کفش آهنی پوشیده اند و هزینه تنهایی را دادند.همسر این فعال سیاسی در پایان می گوید: “حبس آقای جمالی نه تنها مشکلاتی را برای خودش بوجود آورده بلکه خانواده هم با مشکلات گوناگونی دست به گریبان است. در این وضعیت دشوار و نبود همسرم من سعی می کنم فرزند خردسالم جای خالی پدرش و مشکلات را حس نکند. خلاصه تمام تلاشمان این است که روحیه امان را حفظ کنیم تا زمان ملاقات ها به آقای جمالی روحیه دهیم تا تحمل گذراندن این دوران برایش آسان تر شود.گفتنی است، علاوه بر علی جمالی در حال حاضر چند نفر از اعضای بلندپایه سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) از جمله احمد زیدآبادی (دبیرکل)، عبدالله مومنی (سخنگو)، و علی ملیحی (مسئول روابط عمومی) در زندان هستند.



جرس

گزارشي از آخرين وضعيت سعيد جلالي‌فر در زندان

سعید جلالی‌فر، فعال حقوق بشر، که در روز ۸ مردادماه در پی مراجعه به دادگاه انقلاب، بازداشت شده بود، هم‌چنان در بند ۳۵۰ زندان اوین به سر می‌برد.طبق اخبار رسیده در روزهای گذشته وی مجددا از سوی بازجوی خود احضار شده و در خصوص پروندهٔ جدیدی که هنوز از مفاد آن اطلاعی در دست نیست، مورد تفهیم اتهام قرار گرفته است.سعید جلالی‌فر، از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر بوده است که در تاریخ ۹ آذرماه ۸۸، همزمان با شدت گرفتن برخورد با اعضای کمیته بازداشت شد و بیش از سه ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر برد. وی در روزهای پایانی سال ۸۸ با سپردن قرار وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.سعید جلالی‌فر، در حالی از سوی دادگاه در مورد وثیقه‌اش تحت فشار قرار گرفت که تا زمان بازداشت، برای وی دادگاهی تشکیل نشده بود. قاضی مقیسه رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب، پس از چند بار احضار و به دلیل عدم حضور او در دادگاه، دستور به ضبط وثیقه این فعال حقوق بشر داد. سعید جلالی‌فر پس از آن به دادگاه انقلاب مراجعه کرد و به دستور قاضی بازداشت شد. وی سپس از سوی همین شعبه به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام» به تحمل ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم با اعتراض وی به دادگاه تجدید نظر ارجاع شده است.در دو سال گذشته و پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸، کمیته گزارشگران حقوق بشر از جمله تشکل‌هایی بود که تحت شدید‌ترین هجمه‌های امنیتی قرار گرفت و اکثریت اعضای آن مورد بازداشت قرار گرفتند.پریسا کاکایی، سعید کلانکی، سعید حائری، مهرداد رحیمی، کوهیار گودرزی، شیوا نظرآهاری، سعید جلالی‌فر، علی کلایی و نوید خانجانی از جمله افرادی بودند که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و سپس در دادگاه مورد محاکمه قرار گرفتند.هم‌اکنون اکثر افراد نامبرده دارای حکم‌های حبس تعزیری از سوی دادگاه انقلاب هستند.این در حالی است که کوهیار گودرزی، دبیر سابق کمیته هم‌چنان در شرایط نامعلومی در بازداشت نیروهای امنیتی به سر می‌برد.



کمیته گزارشگران حقوق بشر

گذشت دو ماه از بازداشت غیر قانونی رضا انتصاری

رضا انتصاری تصویر بردار سینما و عکاس خبری قریب به دو ماه است که در بند امنیتی زندان اوین بدون برخورداری از حق ملاقات به سر می برد .رضا انتصاری یکی از دراویش گنابادی و از اعضای سایت مجذوبان نور که در بامداد ۱۴ شهریور ماه به همراه ۱۰ تن دیگر از همکاران این سایت بدون ارائه حکم قانونی بازداشت و به بند امنیتی زندان اوین منتقل شده بود نزدیک به دو ماه است ملاقاتی با خانواده و وکلای خویش نداشته است .در ادامه این گزارش آمده است بر طبق گفته های یک شاهد عینی انگشتان دست این تصویر بردار سینما حین حمله و یورش ماموران امنیتی برای بازداشت وی و دیگر اعضای سایت مجذوبان نور آسیب دیده و شکسته است .لازم به ذکر است با وجود صدور قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی از سوی دادسرای اوین برای ایشان ٬ وی از تودیع وثیقه خودداری کرده است .یادآور می شود از اواخر تابستان سال جاری فشارها بر دراویش گنابادی افزایش یافت به نحوی که در طی تنها ۳ هفته نزدیک به ۱۰۰ تن از ایشان بازداشت و ضرب و شتم شدند ٬ که از این میان بعد از گذشت دو ماه ۱۴ تن در زندانهای شیراز و تهران به سر می برند .



کمپین پاسداشت حقوق دراویش

بازگرداندن حسین رونقی ملکی به زندان اوین پس از دو عمل جراحی

حسین رونقی ملکی وبلاگ‌نویسی که از ۲۲ آذر ماه سال ۱۳۸۸ بدون یک روز مرخصی در زندان اوین به سر می‌برد، روز گذشته به فاصله کوتاهی بعد از دو عمل جراحی به زندان اوین و بند ۳۵۰ بازگردانده شد.این وبلاگ‌نویس که برای چهارمین بار در طول هشت ماه گذشته مورد عمل جراحی قرار گرفته، از وضعیت بد جسمی و ناراحتی کلیوی رنج می‌برد و نیاز مبرم به رسیدگی مداوم پزشکی دارد. علی‌رغم این موضوع مسئولین قضایی و امنیتی از اعطای مرخصی به وی خودداری می‌کنند. احمد رونقی ملکی در خصوص آخرین وضعیت وی و پیگیری مرخصی استعلاجی وی به «خانه حقوق بشر ایران» گفت: «سه نامه تایید پزشکان که به وضعیت بد جسمی حسین اشاره کرده بودند و نامه‌ی پزشکی قانونی را که طی روزهای گذشته گرفتیم را به دادستانی تهران داده‌ایم و همچنان منتظر اعطای مرخصی به او هستیم. مدارک پزشکی کامل است، سه پزشک آن را تأیید کرده‌اند و پزشکی قانونی هم به وضعیت وخیم حسین اشاره کرده و گفته است که حسین باید در بیرون از زندان به درمان خود بپردازد، اما دادستانی هنوز جوابی به ما نداده است.»احمد رونقی در مورد آخرین وضعیت فرزندش به خبرنگار خانه حقوق بشر گفت: «اوائل آبان او را با تأخیر به بیمارستان منتقل کردند. در روز سوم آبان ماه یک جراحی روی حسین انجام شد که ببیند محل خون‌ریزی کلیوی حسین از کجا است و آن را درمان کنند. روز چهار آبان ماه هم به خاطر وضعیت بد کلیه‌ها و درمان آن عملی روی حسین انجام شد که طی آن لوله‌ای در بدنش قرار دادند. برای حدود دو ماه دیگر نیز تاریخ عمل مجدد در نظر گرفته‌اند. اما اگر با همین شرایط در زندان بماند، امکان عفونت کلیه‌‌اش و از دست دادن آن بسیار زیاد خواهد. این مسأله می‌تواند سلامت جانی فرزندم را به خطر بیاندازد.»پدر این وبلاگ‌نویس که ماه‌ها است پیگیر گرفتن مرخصی استعلاجی برای فرزندش است و هر هفته مجبور است مسافت شهر ملکان در تبریز تا تهران را برای این پیگیری‌ها و ملاقات با فرزند طی کند، با ابراز نگرانی از وضعیت جسمی فرزندش گفت: «نزدیک به دو سال است که حسین بدون یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد. این در حالی است که دست کم یک سال از این مدت را در وضعیت بد جسمی گذارنده است. حسین چهار بار همل جراحی کرده در این یک سال و از نظر روحی هم دیگر وضعیت خوبی ندارد. ما همچنان می‌خواهیم که به او مرخصی پزشکی بدهند تا بتوانیم او را بستری کنیم و از او مراقبت کنیم.»اصرار بر نگهداری این وبلاگ‌نویس و فعال حقوق بشر در درون زندان و عدم اعطای مرخصی موجب تشدید بیماری کلیوی وی در بند ۳۵۰ زندان اوین شده است؛ احمد رونقی پیش‌تر نیز در گفت‌وگو با خانه حقوق بشر ایران گفته بود که «حسین قبل از زندان به طور کامل سالم بوده است و به خاطر فشارهای روحی و جسمی که در دوران بازداشت یک ساله بر او وارد شده دچاری بیماری شده است، اما با این همه عدم رسیدگی پزشکی به وی و نگهداشتن وی در محیطی مثل زندان که با توجه به بیماری برای وی بد است، موجب تشدید بیماریش شده است.»در طول یک سال گذشته پزشکان بارها تأکید کرده بودند که رونقی باید مورد مراقبت پزشکی دائم و در محیطی غیر از زندان نگهداری شود، در غیر این صورت بیماری وی تشدید خواهد شد و موجب صدمات جسمی شدید به وی می‌شود. علی‌رغم این توصیه‌ها و درخواست‌های مکرر پزشکان و خانواده از اعطای مرخصی به این وبلاگ‌نویس تاکنون خودداری شده است.لازم به ذکر است که پیش‌تر دادستان تهران نیز در مقطعی با مرخصی وی موافقت کرده بود، اما اطلاعات سپاه پاسداران با اصرار بر نگهداری وی در زندان جلوی مرخصی رونقی را گرفته بود.حسین رونقی ملکی وبلاگ‌نویس و فعال حقوق بشر هم اکنون نزدیک به ۷۰۰ روز است که بدون مرخصی در زندان اوین به سر می‌برد. وی در تاریخ ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ در شهر ملکان در نزدیکی تبریز بازداشت و بلافاصله به بند ۲ الف زندان اوین منتقل شد. وی مدت ۱۰ ماه را در سلول‌های انفرادی این بند زندان اوین تحت فشارهای روحی و جسمی برای اخذ مصاحبه و اعترافات تلویزیونی قرار گرفت و سرانجام از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.این حکم از سوی دادگاه تجدید نظر استان تهران به تأیید رسیده و این وبلاگ‌نویس هم اکنون با وجود بیماری و نیاز مبرم به درمان پزشکی در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در بند ۳۵۰ زندان اوین است.



خانه حقوق بشر ایران