منبع: سرخ سبز
۱۳۹۰ شهریور ۲۸, دوشنبه
صدای مادر بهنود رمضانی در سالروز تولد وی
منبع: سرخ سبز
سومین پرونده شعله سعدی؛ توهین به رهبری
جرس
همسر فیض الله عرب سرخی: با ابلاغ کتبی آزاد کردند و با احضار تلفنی دستگیر! می خواهند بازی روانی راه بیاندازند
متن کامل مصاحبه کلمه با مریم شربتدار قدس، همسر فیض الله عرب سرخی را با هم میخوانیم:در خبرها آمده بود آقای عرب سرخی به مرخصی نیامدند بلکه آزاد شدند، بازگشت امروز ایشان به اوین به چه دلیلی بوده است؟
صبح از دادسرای اوین با خودشان تماس گرفته و گفته بودند که بیایید برای اجرای احکام. آنجا برایشان توضیح داده بودند که در آزادی ایشان اشتباهی صورت گرفته و باید برگردند به اوین.
یعنی اصلا در جریان نبودید و آزادی ایشان کتبی ابلاغ شده بوده؟
اصلا خبر نداشتیم. برگه ی آزادی داخل زندان به خودشان ابلاغ شده بود و مراحل رسمی بوده است. من حتی نتوانستم با ایشان خداحافظی کنم. نه من نه بچه ها، نه خانواده. خودش هم فکر کرده بود که یک احضار ساده است برای همین هیچ وسیله و لباسی همراه نداشتند.
این اشتباه از طرف کدام نهاد صورت گرفته؟
خود سازمان زندانها نامه ای به ایشان نشان داده و گفته بودند که آزاد شدی و پرونده ات منع تعقیب خورده است. من فکر می کنم این ها عادت کرده اند به آزار دادن افراد. این هم یک نوع شکنجه است. با اعصاب و روان همه بازی می کنند. هم فرد زندانی و هم خانوده ها. انگار اصلا برایشان روح و روان افراد اهمیتی ندارد. شانس آوردیم که امروز روز ملاقات ۳۵۰ بود و من توانستم بلافاصله به اوین بروم و در جریان دلیل برگشتنشان به اوین قرار بگیرم. وگرنه باید یک هفته صبر می کردم.
روحیه آقای عرب سرخی بعد از این بازگشت ناگهانی چطور بود؟
روحیه ایشان که خیلی خوب بود. همسرم بیرون بود ناراحت بود که دوستانش آنجا هستند و خودش بیرون. ما دوست داریم همه بیایند بیرون. البته متعجب بود که اشتباه یعنی چه؟ یک شب بگویند شما آزادی و همه ی وسایلت را هم ببر و بعد از چند روز زنگ بزنند که برگرد. نمی دونم والله چه چیز را می خواهند ثابت کنند.
آیا شما پیگیری قضایی خاصی خواهید کرد؟
نه. تجربه دو سال و اندی نشان داده که خیلی این ها نه با درخواست های ما کاری دارند نه با شکایت هایمان. ما شکایت هم که می کنیم از طرف تجلیل می کنند و ما را توبیخ که چرا شکایت کردید. مگر پرونده سردار مشفق را فراموش کردید؟ شاکیان را به زندان برگرداندند که چرا شکایت خود را پس نگرفتند. من به شخصه پیگیری قضایی نمیکنم و ایشان و باقی زندانی ها را سپرده ام به خدا.مسیر قانونی ای هم احساس نمی کنم برایمان مانده باشد. کسی گوش شنوایی برای شنیدن این حرفها ندارد. وگرنه خود آقایان بهتر از همه به پرونده های این عزیزان اشراف دارند. کلا باید گفت چشم آقایان روشن که اختلاسگران رها و آزادند و افراد سالم و خدمتگذار پشت میله های زندان.با توجه به اینکه این بازگشت غیر منتظره بود، لحظه ای که ایشان را از پشت شیشه های سالن ملاقات دیدید چه حسی به شما دست داد؟
بالاخره چون ما هنوز بر سر باورهای و حرف هایمان هستیم خیلی به آزادی دل خوش نکرده بودیم و منتظر بودیم دوباره به بهانه ای دیگر سراغ ایشان بیایند. البته دیدن ایشان از پشت آن شیشه ها و با گوشی تلفن حرف زدن همیشه بد است و هر بار آزار دهنده است. ولی واقعیتش را بخواهید دخترم خیلی بهم ریخت. آنقدر از نظر روحی حالش بد شد که حتی برای ملاقات هم نتوانست بیاید. نفرین های از ته دلش دلم را لرزاند. وای به روزی که جواب این آه ها بیاید.
به نظر شما این حرکت چه پیامی و برای چه کسانی می تواند داشته باشد؟
راستش نمی دانم، ما اول در عین حال که ناراحت بودیم که بقیه نیامده اند بیرون، ولی فکر کردیم که شاید واقعا می خواهند به عقلانیت برگردند و فضا را آرام کنند. تصور ما این بود که تصمیم گرفته اند یکی یکی آزاد کنند. اما با حرکتی که امروز دیدیم احساس می کنم بیشتر می خواهند بازی روانی راه بیاندازند.
تحلیل آقای عرب سرخی در این یک هفته از اوضاع و شرایط چه بود؟
با توجه به اینکه مدت کوتاهی بود، خیلی فرصت صحبت پیش نیامد و بیشتر به دیدار دوستان و آشنایان گذشت. اما امیدوار بودند که شاید تصمیم گرفته شده باشد زندانیان را آزاد کنند و فضا را از بحران خارج کنند در راستای شروط آقای خاتمی.
از پرونده دخترتان چه خبر؟ دادگاهی تشکیل شده است یا خیر؟
پرونده هنوز مفتوح است و خبری ندادند غیر از اخطار ممنوع الخروجی که هفته ی پیش برایش فرستادند.
با توجه به اینکه گفتید پیگیری قضایی نخواهید کرد پیام خاصی به مقامات قضایی دارید که از این طریق بشنوند؟
همانطور که همیشه گفته ام خودشان هم می دانند که چه دستهایی در کار است که کل نظام و مملکت و همه چیز را به باد می دهد. عقلانیت اجازه نمی دهد که مملکت در چنین مسیری قرار گیرد. انسان عاقل نباید عقلش را به دست این هایی که نمی دانم واقعا دنبال چه هستند و یا چه هدفی دارند بدهد. مراقب باشند که مملکت به فنا نرود. باید دنبال مجرمین اصلی بگردند وگرنه روزی متوجه می شوند که دیگر خیلی دیر شده است.اگر صحبتی با خوانندگان سایت کلمه دارید بفرمایید.من احساس می کنم که مردم آنقدر آگاهی دارند که خودشان تشخیص دهند که چه کسی حرف حق را میزند و چه کسی ناحق می گوید، همین که مردم می دانند برای ما دلگرمی است.
کلمه- زهرا صدر
بی خبری از وضعیت عبدالفتاح سلطانی، وکیل زندانی
گفت‌وگو: فاطمه شجاعی
۱۳۹۰ شهریور ۲۴, پنجشنبه
نامه شیرین عبادی به گزارشگر ویژه حقوق بشر: آقای احمد شهید! به نقض حقوق بشر در ایران اعتراض کنید
متن کامل این نامه که دراختیار جرس قرار گرفت به شرح زیر است:
جناب آقای احمد شهید
گزارشگر ویژه حقوق بشر در ایران
احتراما به اطلاع می رساند همکار اینجانب آقای عبد الفتاح سلطانی – وکیل دادگستری و یکی از موسسین کانون مدافعان حقوق بشر - در تاریخ ۱۹ شهریور ماه ۱۳۹۰ بعد از مطالعه پرونده یکی از موکلین خود در راهروی ساختمان دادگاه انقلاب توسط مامورین امنیتی دستگیر شد. توسط مامورین امنیتی دستگیر شد. مأمورین امنیتی همراه وی به خانه و دفتر وکالت او رفته و بدون ارائه حکمی مبنی بر اجازه بازرسی، دفتر وکالت و منزل وی را تفتیش و تعدادی از اوراق مربوط به پرونده‌های وکالتی، سایر اوراق و اسناد و کامپیوتر متعلق به فرزندان وی را ضبط کرده و با خود می برند. مأمورین فقط برگ احضاریه ای به آقای سلطانی داده اند که این احضاریه توسط دختر ایشان به دفتر اینجانب ارسال شده که به ضمیمه تقدیم می گردد. همان گونه که در متن احضاریه ملاحضه می کنید جلب و معرفی آقای سلطانی به شعبه سوم بازپرسی بر عهده مامورین امنیتی گذاشته شده است. این شیوه دستگیری آنهم توسط مامورین امنیتی بر خلاف قوانین ایران است . لازم به ذکر است این اولین باری نیست که آقای سلطانی بازداشت شده اند، ایشان بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۹ ، در تاریخ ۲۶ خرداد ماه ۱۳۸۸ دستگیر شده و بیش از ۲ ماه نیز در زندان به سر بردند که خوشبختانه از کلیه اتهامات تبرئه شدند.اقای محمد سیف زاده ، یکی دیگر از موسسین کانون مدافعان حقوق بشر است که به اتهام تشکیل این کانون و تبلیغ علیه نظام از طریق مصاحبه با رسانه ها، به ۲ سال حبس قطعی محکوم شده و هم اکنون جهت اجرای حکم در زندان به سر می برند . ایشان به علت نوشتن یک نامه به آقای خاتمی در خصوص وضعیت دادگستری ایران مجددا به اتهام نشر اکاذیب تحت محاکمه قرار گرفته ا ند .متاسفانه برای کلیه افرادی که با کانون مدافعان حقوق بشر همکاری داشته اند ، پرونده کیفری تشکیل شده که از آن جمله می توان به خانم ها ، نرگس محمدی، مهناز پراکند و آقایان ، عبدالرضا تاجیک ، هادی اسماعیل زاده و مجید پور استاد اشاره کرد . برای عده ای نیز حکم محکومیت صادر شده است که می توان از خانم نسرین ستوده و آقایان محمد علی دادخواه و محمد سیف زاده نام برد. با کمال تاسف علاوه ٔبر اعضا و همکاران کانون مدافعان حقوق بشر، بسیاری دیگر از فعالین و مدافعان حقوق بشر در ایران تحت تعقیب قرار گرفته اند و بعضأ نیز مواجه با محکومیت‌های سنگین شده اند که از آن جمله می‌‌توان به وضعیت خانم‌ها بهاره هدایت و شیوا نظر آهاری و بسیاری دیگر اشاره کرد.بنا بر مراتب فوق و نظر به اینکه دادگاه های انقلاب در ایران طبق برخی احکام صادره ، صراحتا فعالیت های حقوق بشری را در ردیف جرائم سنگین تلقی نموده و مدافعان حقوق بشر را مورد مجازات قرار داده اند، توجه آن مقام محترم را به عدم امنیت جانی و شغلی مدافعان حقوق بشر در ایران جلب می کنم و تقاضا دارم از هر طریق ممکن نسبت به نقض حقوق بشر در ایران اعتراض کرده و توجه دولت جمهوری اسلامی ایران را به رعایت و تضمین حقوق شهروندان خود جلب نموده و از کلیه امکانات بین المللی خود برای اصلاح وضعیت موجود استفاده نمائید.
با تقدیم احترام
شیرین عبادی
رئیس کانون مدافعان حقوق بشر در ایران
۲۳ شهریور ماه ۱۳۹۰
رونوشت : خانم پیلای – کمیسر عالی حقوق بشر ؛ گزارشگر ویژه استقلال قضات و وکلا؛
گزارشگرمحترم وضعیت مدافعان حقوق بشر؛ گروه کار سازمان ملل دربازداشت‌های خودسرانه
به گزارش جرس
انتقال وکلای دراویش به بند ۲۰۲ زندان اوین
مجذوبان نور
اجرای حکم شلاق سمیه توحیدلو سندی از رفتارهای ننگین به بهترین نخبگان متدین و متعهد این کشور است
کلمه
۱۳۹۰ شهریور ۲۳, چهارشنبه
مادر اکبر محمدی :کشتند، هیچ توضیحی هم ندادند
پیش از این مادر سعید زینالی، دانشجوی دیگری که در جریان وقایع کوی دانشگاه تهران در سال 78 بازداشت شد به "روز" گفته بود که با گذشت بیش از 12 سال از سرنوشت فرزندش هیچ خبری ندارد و نمیداند که او زنده است یا نه.
اکرم نقابی، مادر سعید زینالی که در این سال ها برای گرفتن خبری از فرزندش به تمام ارگان ها و مراکز قضایی و دولتی سر زده به "روز" گفته بود: "12 سال تمام شد، نه به ما می گویند که سعید زنده است و نه می گویند که مرده. من دیگر هیچ از خدا نمیخواهم فقط حتی شده می خواهم جنازه بچه ام را ببینم و دفن اش کنم. دگر چه می توانم بخواهم"؟
گل جهان اشرف پور، مادر اکبر محمدی اما می گوید که فرزند او را در زندان کشته اند و هیچ وقت هم جوابی به او و خانواده اش نداده اند. مصاحبه با خانم اشرف پور را در ذیل بخوانید.
5 سال از جان باختن فرزندتان می گذرد؛ این مدت چه توضیحی درباره علت جان باختن فرزند شما در زندان از سوی مسولان ارائه شده؟
هیچ جواب و توضیحی به ما ندادند و در نهایت گفتند اکبر سکته کرده. شما در این زمینه شکایت کرده بودید؛شکایت شما چه شد؟
ما همان اول شکایت کردیم وکیل گرفتیم و وکیل پی گیری میکرد اما هیچ نتیجه ای نداشت و هیچ جوابی نگرفتیم. مدام گفتند یک ماه دیگر جواب میدهیم؛ تا الان که جوابی نداده اند. گفتید به شما گفتند فرزندتان سکته کرده آیا در برگه پزشکی قانونی چنین مساله ای ذکر شده بود؟
نه خیر. اصلا برگه پزشکی قانونی را که به ما ندادند. همان موقع خودشان نوشتند و گفتند سکته کرده اما اکبر که سکته نکرده بود. علت جان باختن فرزندتان چه بود؟ همان موقع اعلام شد که اکبر در اعتصاب غذا به سر می برده وقتی که جان باخته. بله اعتصاب غذا کرده بود. زنگ که زد به او گفتم اعتصابت را بشکن، التماس کردم و خواهش کردم که اعتصابش را تمام کند. گفتم می ترسم بلایی سرت بیاید و اذیتت بکنند. اما قبول نکرد گفت تا تکلیف ما را روشن نکنند نمی شکنم. ما ترکیه بودیم که زنگ زدند و گفتند اکبر را کشته اند. هنوز باورم نمی شود یعنی فکر میکردم بچه ام آزاد می شود و برمیگردد به زندگی اش. آخر او گناهی که نداشت اما... یعنی فرزندتان به دلیل اعتصاب غذا جان باخت؟
اکبر را در زندان خیلی اذیت کرده بودند. شکنجه کرده بودند. داغون شده بود. او سه بار جراحی شد. یک بار از زندان بردند بیمارستان و جراحی کردند. بعد در مرخصی بود که دو بار جراحی کرد. دکتر می گفت او نباید به زندان برگردد و شرایط زندان برایش کشنده است.به گواهی دکتر بدن پسرم در زندان عفونت کرده بود و باید برای مداوا به خارج از کشور می رفت. اما او را به زندان برگرداندند. هر چه اعتراض کردیم گفتیم نیاز به استراحت دارد، نیاز به درمان دارد و دکتر گواهی داده و.. اما قبول نکردند. وقتی اکبر را بردند حس کردم دیگر اکبر برنخواهد گشت.... او را به زندان بازگرداندند و بعد هم که گفتند اکبر کشته شده. یعنی وقتی به زندان بازگشت در اعتراض به این قضیه اعتصاب غذا کرد و.... و بعد پیکر اکبر را تحویل گرفتید. یادم است گفته می شد اجازه تشییع پیکر او را به شما نداده اند. ساعت 8 صبح بود به ما زنگ زدند و گفتند اکبر را کشتند. نمیدانید چه گذشت بر ما. شب و روزمان یکی شد از آن موقع. شب رسیدیم فرودگاه و گفتیم صبح می رویم دم اوین و از همان جا تشییع میکنیم. اما همان شبانه گفتند بیایید پزشکی قانونی و جنازه را بگیرید. اگر الان نیایید خودمان دفنش میکنیم و جنازه را دیگر نمیدهیم. برادرم رفت تحویل بگیرد گفتند ما با آمبولانس می آوریم آمل و شما بروید در بیمارستان آمل تحویل بگیرید. رفتیم بیمارستان نیاوردند. بعد گفتند خانه تحویل میدهیم. رفتیم خانه باز نیاوردند. بعد شنیدیم او را به روستای ما برده اند و قبر هم کنده اند و راه افتادیم و رفتیم. او را در امامزاده عبدالله که نزدیکی آمل است شستند و بعد دفن شد. شما پیکر فرزندتان را دیدید؟
بله باز کردم بچه 105 کیلویی من حتی 35 کیلو هم نبود. شکمش را پاره کرده بودند و دوخته بودند گویا کالبد شکافی شده بود. جنازه خیلی وضعیت نامناسبی داشت اصلا باورکردنی نبود...
آن موقع فرزند دیگر شما نیز در زندان بود درست است؟ وقتی اکبر جان باخت او کنار برادرش بود؟
منوچهر زندان بود اما پیش اکبر نبود یعنی ابتدا با هم بودند اما بعد بندهایشان را جدا کرده بودند. منوچهر هیچ خبری نداشت تا اینکه او را برده بودند پیش اکبر که اکبر اعتصابش را بشکند. منوچهر هر چه به اکبر گفته بود و خواهش کرده بود که من برادر کوچک تو هستم اعتصابت را بشکن و خواهش مرا بپذیر، اکبر نپذیرفته بود. خود من هم آن موقع خیلی التماس کردم به اکبر که بشکند اما هر کاری کردیم قبول نکرد. میدانستم دیگر زنده نمی ماند. خانم اشرف پور، هر دو فرزند شما در جریان قضایای کوی دانشگاه تهران بازداشت شدند هرگز تصور میکردید در زندان چنین اتفاقی برای فرزندتان بیفتد؟
به هیچ عنوان فکرش را هم نمیکردیم. کی فکر میکرد در زندان بچه اش را بکشند؟ فکر میکردم آزاد می شود، هم اکبر هم منوچهر، و به زندگی شان برمیگردند. در انتظار آزادی بچه هایم بودم. هرگز فکر نمیکردم اینطور گرفتار مشکلات و درد شوند بچه هایم. نمیدانید بر ما چه گذشت و اکنون چه میگذرد. برای یک مادر سخت است جگر گوشه اش را ببرند زندان بعد جنازه اش را به او بدهند.نمیدانم اصلا گناه بچه های من چه بود؛ گناه بچه های دیگر که زندان بردند چه بود؟ هیچ کس هم که پاسخگو نیست. انگار نه انگار بچه من در زندان کشته شده... خانم اشرف پور اکنون با گذشت 5 سال از جان باختن فرزندتان چه میخواهید بکنید؟ چه حرفی برای گفتن دارید؟
هیچ حرفی ندارم. بچه مرا کشتند، آن یکی بچه ام را آواره غربت کردند، من چه حرفی دارم بزنم دیگر؟ اینقدر این سالها عجز و ناله کردم که جوابی بگیرم بیش از 2000 نامه برای مسئولان نوشتم اما هیچ جوابی ندادند. اما تا آخرین لحظه ای که جان دارم و زنده هستم سئوال خواهم کرد که چرا و جواب میخواهم. باید به من جواب بدهند که چرا با بچه من چنین کردند. می گویند سکته کرده؛ نه خیر هیچ سکته ای نبوده. بچه مرا دکتر گفته بود نباید زندان برود اما نگذاشتند درمان شود، نگذاشتند استراحت کند بردند زندان. اعتصاب غذا کرد و توجه نکردند به خواسته اش. هیچ توجهی نکردند و اینجوری او را کشتند. باید بگویند چرا و گناه بچه من چه بود؟ باید بدانم بچه من چرا مرده؟ برای چی مرده؟ این حق من است. من یک مادرم.
فرشته قاضی / روز
حکم امنیتی شش سال حبس تعزیری برای علی اکبر محمدزاده
منبع:کمیته گزارشگران حقوق بشر
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
سقوط معیشت و دیکتاتوری خامنه‌ای؛ بازی خطرناک با خشم مردم ( پدرام طنازی )
سقوط معیشت و دیکتاتوری خامنه‌ای؛ بازی خطرناک با خشم مردم بحران‌های بی‌پایان اقتصادی در جمهوری اسلامی، زندگی مردم را به ویرانه‌ای تبدیل کرد...
-
رضا رسايي را كشتند. او يكي از معترضان شجاعي بود كه پس از كشته شدن وحشيانه مهسا ژينا اميني براي اعتراض به خيابانها آمده بود. او در تاريخ ١٦...
-
در شامگاه جمعه، ۱۸ آبانماه ۱۴۰۳، شلیک یک موشک بالستیک از سوی نیروهای سپاه پاسداران از حوالی پایگاه موشکی این نیرو در نزدیکی شاهرود توجه بسی...
