افشای روند تبدیل اراذل و اوباش٬ لات‌ها و قاچاقچیان مواد مخدر به حامیان خامنه‌ای

سایت مرکز خبر حوزه در گزارشی از روند تبدیل اراذل و اوباش٬ لات‌ها و قاچاقچیان مواد مخدر به لباس شخصی‌های حامی علی خامنه‌ای پرده برداشت.این سایت روز سه‌شنبه (۱۰ خرداد) با یک روحانی به نام محمدرضا شمس‌آبادی در قم گفتگو کرده که در زمینه جذب لات‌ها و قاچاقچیان مواد مخدر به هیات‌های مذهبی فعالیت می‌کند.این روحانی در تشریح فعالیت‌های خود گفته با تشکیل جلساتی با نام «حلقه‌های معرفتی» و برقراری ارتباط با اراذل و اوباش آن‌ها را به «حافظان قرآن» تبدیل می‌کند.این روحانی افزوده که در حال حاضر ۱۲۰۰ نفر عضو این «حلقه‌های معرفتی» هستند که «در میان این افراد، کسانی بودند که حتی وضو گرفتن را هم بلد نبودند؛ ولی الان حافظ چهار یا پنج جزء از قرآن کریم هستند.»شمس‌آبادی گفته که در این حلقه کسانی فعالیت می‌کنند که پیش‌تر «غذای روزانه آن‌ها همراه با شراب بود٬ اما الان به جایی رسیده‌اند که بعضی از آن‌ها در حلقه‌های معرفتی شاگرد هم دارند.»وی از فردی به نام «صمد ملخ» از اراذل و اوباش شهر قم نام برده که پس از جذب شدن در «حلقه‌های معرفتی» از گذشته خود «توبه» کرده و «به فردی با گرایش‌های معنوی بالا تبدیل گردید که الان او را حاج صمد صدا می‌کنند.»به گفته شمس‌آبادی٬ «صمد ملخ» که پیش‌تر بر روی یکی از پلک‌های چشم خود عبارت «شب» و بر روی پلک دیگر عبارت «به خیر» را خالکوبی کرده بود بعد از جذب در حلقه‌های معرفتی، خالکوبی‌ها را سوزاند.این روحانی در ادامه گفته است: «افرادی بودند که آنان را به نام‌های عجیب و غریبی چون اسی خُله، بهادر دیوونه صدا می‌کردند٬ اما الان آنان را با نام‌های مانند حاج‌ اسماعیل صدا می‌کنند.»وی همچنین توضیح داده که «ما با کسانی جلسه داشتیم که درآمد آن‌ها از راه فروش موادمخدر به دست می‌آمد و حتی در بعضی مواقع آن‌ها به ما تعارف مواد نیز می‌کردند؛ اما امروز همین افراد مواد فروش تبدیل به حافظان قرآن کریم شدند و فعالیت‌های خوبی دارند.»شمس‌آبادی توضیح داده است: «ما با اشخاصی سر و کار داشتیم که اصلا مباحثی چون ولایت فقیه را قبول نداشتند٬ اما امروز از حامیان سرسخت نظام و ولایت فقیه هستند.»این روحانی همچنین گفته است رئیس یکی از کلانتری‌های شهر قم از وی سئوال کرده که چرا پلیس هر وقت که اراذل و اوباش و لات‌ها را دستگیر می‌کند آن‌ها می‌گویند «آشنای ما آقای شمس‌آبادی است؟»شمس‌آبادی ادامه داده که این رئیس کلانتری از وی پرسیده است: «شما با این اراذل و اوباش چه کار کردید که هر موقعی از شب آن‌ها را می‌گیریم و از آن‌ها سوال می‌کنیم که کجا می‌روید؟ با یک لحن خاصی جواب می‌دهند: می‌ریم خونه آقا شمس‌آبادی.»اظهارات این روحانی تصویر روشنی از پیشینه گروهی از لباس شخصی‌ها و اعضای بسیج ارائه می‌کند که در برخورد‌های دو سال گذشته با مردم معترض همچون اراذل و اوباش رفتار کرده‌اند.پدیده لباس شخصی‌ها و گروه فشار که بیش از ۱۰ سال است در فضای سیاسی جمهوری اسلامی سر برآورده٬ محصول جذب گروهی از اراذل و اوباش در بدنه جریان «حزب‌الله» و پایگاه‌های بسیج است.این دسته از لباس شخصی‌ها که بیش از ۱۰ سال است در سرکوب اعتراض‌ها مردمی نقش مستقیم ایفا می‌کنند در قالب نیرو‌های حزب‌اللهی و بسیجی درآمده و منافع خود را از این طریق دنبال می‌کنند.طی دو سال گذشته صد‌ها شاهد عینی از حضور این دسته از لباس شخصی‌ها در خیابان‌های شهرهای مختلف خبر داده که علاوه بر سر دادن شعار‌هایی در حمایت از خامنه‌ای، به سرکوب مردم پرداخته‌اند.این افراد که از سوی سپاه٬ بسیج و پلیس حمایت می‌شوند در به‌ کار بردن خشونت و فحاشی علیه مردم و معترضان هیچ محدودیتی نداشته و اختیار عمل بسیاری دارند.همان‌طور که محمدرضا شمس‌آبادی می‌گوید این افراد از پیروان سرسخت ولایت فقیه هستند.

دیگربان

پیامی روشن و شفاف!

پیغام حکومت به مردم بسیار روشن است، نه میل به آشتی‌ دارند، نه عفو میکنند نه گذشت (به رقم اصرار سید خندان) نه ذره‌ای کوتاه میایند، نه رعایت منزلت پدر موسوی یا سابقه عزت سحابی رو میکنند، نه اجازه دفن آبرومند به جنازه‌های مردم را میدهند، نه اجساد کشته شدگان زیر شکنجه و تجاوز را پس میدهند، نه برای ظاهر سازی مهاجمین کوی دانشگاه یا کهریزک را محکوم میکنند، پیغام حکومت به همه مخالفین و منتقدین روشن است، زبان حکومت اسلامی زبان زور است و تا وقتی‌ با زوری قوی تر، منسجم تر رو به رو نشوند امّید "عفو" و "گذشت" و "گفتگو" و "مدارا" و.....کودکانه است. این رفتار وحشیانه حکومت از روی اتفاق نیست، پیغام روشنی است برای مردم و منتقدین.
سوال این است آیا از میان مردم ایران کسی‌ هست که بتواند زبان شفاف حکومت اسلامی رو برای دوستان ترجمه کند؟ آیا از این همه سیاست‌مدار کهنه‌کار و با تجربه مثل حبیبی و روحانی و ناطق و عبدالله نوری و همین سردار سازندگی و عطا مهاجرانی و کرباسچی و خاتمی آیا هیچ کس نیست که زبان حاکمیت رو بفهمد؟ بسیار بعید است که کسانی‌ که محصول این سیستم هستند و هر کدام در شرایطی بنابه وظیفه و فهم خود مسئولیت حفظ این نظام را داشته اند اینقدر از درک پیام روشن حاکمیت عاجز باشند. اعلامیه‌های شورای هماهنگی و واکنش‌های ضعیف سیاستورزان حکومتی آدم را به شک می‌اندازد که نکند پیام برای این دوستان روشن نیست!به عقیده من پیام حاکمیت از روز اول پس از انتخابات (مانند گذشته) بسیار شفاف بود، پیامی که خیلی‌ قبل تر در خرداد هفتاد و شش کیهان آنرا چنین ترجمه کرد شاید که دوستان بفهمند : فرمان را کنده‌ایم و تخت گاز داریم می‌آیم.حکومت بدون هیچ ترس و ملاحظه‌ای با فرمان مستقیم خامنه‌ای اعتراضات به کودتای انتخاباتی را با مشت محکم و به صورت وحشیانه‌ای پاسخ گفت، دستگیری تمام فعالان، تهدید، شکنجه تجاوز و کشتار چیزی بود که حکومت از انجام آن شرمی نداشت و هرگز هیچ کس را برای ارتکاب به آن تنبیه نکرد، این پیغام روشنی بود به مخالفین، که یعنی‌ حتا به قیمت جنگ خیابانی حکومت حاضر به مذاکره و مصالحه نیست و زبانی جز سرکوب نمیداند. در یک سال و اندی پس از انتخابات موسوی و کروبی که تحت حصر بودند - و اطرافینشان هم در استفاده از فضای احساسی‌ خلاقیتی از خود نشان نمیدادند - فرصت ایجاد کمترین تهدیدی برای حکومت را نیافتند و مردم رفته رفته و به حق مغلوب فضای ترس حکومتی شدند، تا این که موسوی و کروبی تحت تاثیر فشار افکار عمومی‌ و اتفاقات خاورمیانه راهپیمایی ۲۵ بهمن را ترتیب دادند، که این بار حکومت ناچار به واکنش به این دو شد و عملا آنها را زندانی کرد، ولی‌ پیامش به مردم و مخالفین روشن بود، مشت آهنین! تیر اندازی مستقیم به مردم، زندانی و شکنجه عده‌ای دیگر جواب حکومت بود به فتنه. طی‌ این دو سال در تمام رویاروئی‌های بین مردم و حکومت، حکومت یک روش شفاف و مشخصی‌ داشته که کوچکترین انعطافی در آن نمی‌بینیم، حتا سعی‌ در عوام فریبی و لاپوشانی روش خود نیز نداشته، در همین دعوای خامنه‌ای و احمدی‌نژاد میبینیم که رئیس جمهور منتخبی که شصت و سه‌ درصد مردم به وی رای داده اند مثلا! یک شبه به قعر سقوط می‌کند و هیچ کس نگران حفظ ظاهر "جمهوریت" هم نیست! یعنی‌ عوام و مردم رعیت نظام هستند و هیچ! و اگر کسی‌ زیاد تر از این بخواهد سر و کارش با سردار رادان و قاضی دولت آبادی و باقی‌ حیوانات است.کشته شدن هاله سحابی و واکنش حکومت به آن یکی‌ از روشن‌ترین این پیام هاست، حکومت مردم رو در مقامی که هر نوع گفتگوی یا دیالوگی بخواهد با آن برقرار کند نمی‌بیند، حکومت اسلامی نه تنها صدای انقلاب مردم ایران را نشنیده است، بلکه اگر این صدا به موجی تبدیل شود که به در اتاق خواب خامنه‌ای هم برسد، حکومت حاضر است به قیمت نابودی ایران با آن بجنگد. حکومت اسلامی حکومتی نیست که بتواند نصفه نیمه زیر نظر مردم یا قانون ادامه حیات بدهد، ۳۲ سال دزدی از این خونخوران موجوداتی ساخته که کوچکترین نظارتی را بر نمیتابند. در کدام مورد یا در کجای این تاریخ خون بار ۳۲ ساله شما به یاد دارید که حکومت لحنی از روی ملایمت با مردم و رعایا نشان داده باشد؟ کدامین لحظه یا پیچ تاریخی‌ حکومت به خواست مردم تن‌ در داده؟ در کدامین زور ازمایی نماینده مردم و حاکمیت، این نماینده مردم بوده است که سر فراز بیرون آمده؟ از عزل بنی صدر تا لوایح دوقولو خاتمی. از لایحه مطبوعات تا اعتراض به نظارت استصوابی بارها و بارها حکومت اسلامی نشان داده است که کوچکترین انعطافی در مقابل اراده هیچ نهادی که بّر آماده از رای مردم است نشان نداده و نخواهد داد.اما، در انتهای جنگ به محض روبرو شدن با سنبه پر زور ارتش آمریکا، جام زهر را نوشیدند و تغییر رویه دادند، چون زبان زور را خوب میفهمند و یک نشانه کافی‌ بود تا تمام سپاه غیور ظفرمند و روح خدا با هم به ندامت بیفتند.پیغام حکومت به مردم بسیار روشن است، نه میل به آشتی‌ دارند، نه عفو میکنند نه گذشت (به رقم اصرار سید خندان) نه ذره‌ای کوتاه میایند، نه رعایت منزلت پدر موسوی یا سابقه عزت سحابی رو میکنند، نه اجازه دفن آبرومند به جنازه‌های مردم را میدهند، نه اجساد کشته شدگان زیر شکنجه و تجاوز را پس میدهند، نه برای ظاهر سازی مهاجمین کوی دانشگاه یا کهریزک را محکوم میکنند، پیغام حکومت به همه مخالفین و منتقدین روشن است، زبان حکومت اسلامی زبان زور است و تا وقتی‌ با زوری قوی تر، منسجم تر رو به رو نشوند امّید "عفو" و "گذشت" و "گفتگو" و "مدارا" و.....کودکانه است. این رفتار وحشیانه حکومت از روی اتفاق نیست، پیغام روشنی است برای مردم و منتقدین.آیا کسی‌ هست که به ضرورت تاریخ متوجه این پیام روشن حکومت بشود و پاسخی مناسب با آن را آماده کند؟ یا باید تا ظهور حضرتش چشم امیدمان به اعلامیه‌های شورای الکی‌ و نمایندگان عافیت طلبش و سیاستمداران بی‌ جربزه و ترسو درون حکومتی باشیم؟

پیام حکومت روشن است، آیا اپوزیسیون پاسخی برای این پیام شفاف دارد؟

خرداد ۱۳۹۰ /آرش سبحانی /خودنویس 

پیامی از مبارزان درون ایران

آبی ها و قرمز ها، بهمراه مبارزین و مردم به ستوه آمده. 14 و 15 خرداد یک فرصت است از دست ندهیم مبارزین درون مرزی مردم آزاده و به ستوه آمده. شهروندان تهرانی. همانطوریکه میدانید رژیم جمهوری اسلامی از هم اکنون دارد اتوبوس اتوبوس و- کامیون - کامیون افراد جیره خوار و ناآگاه را با دسیسه های مختلف به تهران وگورستان خمینی منتقل میکند تا در آنروز یک کارناوال راه بیندازد.من پیشنهاد میکنم که استقلالی ها و پرسپولیسی ها و مردم عادی هم بیایند در مقابل این نمایش ساختگی حکومت یک حرکت نمادین و اثرگذار را بنمایش بگذارند.شهروندان تهرانی و آبی ها وقرمز ها بیایند برای روز شنبه 14 خرداد واگر میتوانند برای روز 15 خرداد با حضوری چشمگیر بر مزار ناصر حجازی وندا وسهراب و اشکان که از نظر مسافت فطعه ای هم چندان فاصله ای با هم ندارند دست بیک قدرت نمائی سیاسی ، یا بهتر بگویم اقدام به یک وزن کشی سیاسی بنمایند تا ولایت مطلقه فقیه با چشم خود ببیند در آنسوی مزار خمینی عاشقان حقیقی وطن وسرزمین گرفتار ،چگونه عاشقانه فریاد میزنند اسطوره میهنی همینه - هیمنه اگر با این پیشنهاد که بنظرم یک تاکتیک بسیار موفق خواهد بود موافقید آنرا در سطح گسترده منتشر کنید وخودمان را برای روز 14 و 15 خرداد آماده نمائیم. مطمئن باشید که در این دو روز از دست رژیم کاری ساخته نخواهد بود ودلیلش هم قابل پیش بینی است. بگذارید از هر فرصتی یک ورق از تاریخ مبارزاتمان را زرین کنیم.باید از روز 14 خرداد و همینطور 15 خرداد که میتواند به بهترین شکل ممکن مورد استفاده ودر مسیر رشد وپویائی مبارزات مردم ایران باشد ، حداکثر استفاده را ببریم. بیائید فرصتها را مغتنم بشماریم واز آنها بنحو مطلوب به سود مبازرات بهره گیری نمائیم. مکان تجمع ودیدار مزار ناصر حجازی دیگر جان باختگان راه آزادی

ارسال ازفیس بوک

بخوانید و بخندید، "اینترنت پاک "با کمک بسیجی ناپاک برای "تمام بشریت "

 آفتاب: ایده "اینترنت پاک" برای اولین بار از سوی وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در آذرماه سال 89 مطرح و پس از آن به بحث داغ رسانه‌ها و کارشناسان و کاربران اینترنت تبدیل شد. آنچه از نگاه مسئولان اینترنت در کشورمان مورد انتقاد قرار گرفته فضای بعضا آلوده پدیده جهانی اینترنت است که به کسب و کار کثیف در این بستر دامن زده و چاره‌ای جز پاک کردن آن وجود ندارد. براین اساس آنچه نظر کاربران اینترنت را به خود جلب کرده ایده "اینترنت پاک" است که مسئولان درصدند آن را ابتدا در ایران و سپس در کل جهان عملیاتی کنند. 

گام اول: طرحی به نام "اینترنت پاک" 

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات معتقد است که لکه سیاهی در شبکه اینترنت وجود دارد که به دغدغه جدی در میان جوامع تبدیل شده و براین اساس باید انسان‌ها را از آسیب‌های آن حفاظت کرد. رضا تقی پور چندی پیش به اهداف بشردوستانه و صلح جویانه پیدایش شبکه‌های ارتباطی اشاره کرد و گفت: اگر پیش‌بینی لازم از سوی مدیران شبکه اینترنت از ابتدا برای حفاظت از کاربران در برابر آسیب‌های این شبکه انجام می‌شد، امروز با مشکلی با نام اینترنت ناپاک روبرو نبودیم. به همین دلیل استراتژی‌های اینترنت باید برای پاکسازی فضای اینترنتی سرفصل مشخصی ایجاد کند تا شاهد نقش بیش از پیش فناوری اطلاعات در جوامع باشیم که در این زمینه ایده اینترنت پاک مطرح می‌شود. وی با تاکید بر حفاظت از خانواده‌ها در مقابل آسیب‌های اینترنتی و نیز حفاظت از انسان در برابر این آسیب‌ها گفت: آسیب‌های اینترنتی تعامل و رشد علمی انسان را تحت تاثیر قرار داده و کسب و کار ناپاک در این حوزه باعث ایجاد دغدغه در میان جوامع شده است. 

گام دوم: تفکیک "اینترنت پاک" از "اینترنت ناپاک" 

یک ماه پس از مطرح کردن ایده "اینترنت پاک"، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در گفتگو با مهر از عملیاتی کردن مقدمات کار برای اجرای اینترنت پاک در کشور و تفکیک آن از اینترنت ناپاک خبر داد. وی با بیان اینکه درصد بالایی از استفاده‌هایی که از اینترنت در کشور می‌شود استفاده‌های مناسب و درست است تاکید کرد که تفکیک اینترنت پاک از ناپاک ابتدا در ایران و در گام های بعدی در دنیا مطرح می‌شود. تقی‌پور گفت: اطلاعات دقیقی از میزان استفاده پاک و یا ناپاک از فضای اینترنت نمی‌توان ارائه داد اما در مقایسه با آمارهای دیگر کشورها و برخلاف آنچه تصور می‌شود درصد بالایی از استفاده‌هایی که در کشور ما از اینترنت صورت می‌گیرد استفاده‌های مناسب و درستی است و فضای استفاده از اینترنت در کشور فضای پاکی است؛ اما با این حال با تفکیک "اینترنت پاک" از "ناپاک" آن بخش از اینترنت که بعضا برای کسب و کارهای کثیف و غیراخلاقی بکار می‌رود کلا در کشور منتفی خواهد شد و شاهد افزایش استفاده صحیح از اینترنت در کشور خواهیم بود. 

گام سوم: تشکیل هسته‌های اولیه ایده "اینترنت پاک" 

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در اسفندماه 89 از تشکیل هسته‌های اولیه ایده "اینترنت پاک" در کشور و آغاز به کار اتاق‌های فکر خبر داد و گفت: نقطه شروع طرح اینترنت پاک کشور ایران خواهد بود و پس از آن در اختیار تمام بشریت قرار می‌گیرد. تقی‌پور با بیان اینکه اینترنت پاک یک ایده است و باید دانشمندان و متفکران و متخصصان حوزه فناوری اطلاعات راجع به این ایده نظرات خود را به ما ارائه کنند ادامه داد: نیاز به نظریه‌های عمیق و تئوری‌های بسیار گسترده در زمینه اینترنت پاک احساس می‌شود. اما هم اکنون هسته‌های اولیه کار آغاز شده به نحوی که چندین اتاق فکر برای عملیاتی کردن ایده اینترنت پاک تشکیل شده و در قسمت‌های مختلف بحث و بررسی در حال انجام است. همچنین برای استفاده از نظریات تمامی شهروندان فراخوان اعلام می کنیم. به نحوی که هر فردی در رابطه با اینترنت پاک ایده و برنامه‌ای دارد با مراجعه به سایت وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات و یا سازمان فناوری اطلاعات نظرات خود را برای این وزارتخانه ارسال کند. به گفته وی این ایده از زوایای مختلف باید مورد بررسی قرار گیرد، نظرات تمامی صاحبان فکر و اندیشه در زمینه اینترنت پاک مورد مشارکت قرار می‌گیرد و از تمامی رهنمودها استفاده خواهد شد. 

گام چهارم: فعالیت بسیج برای توسعه "اینترنت پاک" 

با آغاز به کار سازمان بسیج مهندسین فاوا یکی از مسئولان این سازمان اعلام کرد که از جمله اهداف سازمان بسیح مهندسین فاوا، توسعه "اینترنت پاک" در کشور است که دراین راستا 8 هزار بسیجی متخصص در این حوزه، آمادگی خود را برای همکاری با این ارگان اعلام کرده‌اند. سعید فرجیان زاده با تاکید بر اینکه بسیج در عرصه‌ای ورود می‌کند که احساس خلاء کرده باشد ادامه داد: در فضای سایبری نیاز به حرکت بسیجی احساس می‌شود چرا که در عرصه اینترنت ما خلاء احساس کرده و برای توسعه اینترنت پاک ابراز آمادگی کرده‌ایم و حرکت ما این خلاء را پر خواهد کرد. وی اقدام سازمان بسیج مهندسین فاوا را برای توسعه اینترنت پاک در کشور موازی کاری با مسئولیت وزارت ارتباطات ندانست و گفت: وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات برای اجرای ایده اینترنت پاک در کشور درخواست همکاری سازمان بسیج را داشته است. فرجیان زاده با بیان اینکه سازمان بسیج مهندسی فاوا با هدف توسعه اندیشه‌های اسلامی در فضای مجازی و همچنین برای مقابله با تهدیدات در حوزه سایبری ایجاد شده است اولین اقدام این سازمان را پاک‌سازی فضای اینترنت عنوان کرد و ادامه داد: سازمان بسیج مهندسین فاوا برای مقابله با جنگ نرم و تهدیدات سایبری نیز برنامه‌هایی در دست انجام دارد. وی با بیان این که حضور موثر بسیج مهندسین فاوا در فضای مجازی باعث اعتلای فرهنگ اسلامی، ایرانی در کشور خواهد شد تصریح کرد: وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات برای راه‌اندازی این سازمان کمک شایانی کرده و در همین راستا نیز معاونان این وزارتخانه با همفکری و همکاری‌های خود این سازمان را همراهی می‌کنند. در این رابطه وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با بیان اینکه سازمان‌های مردم نهادی مانند بسیج مهندسین فاوا، می‌تواند نقش بسزایی در حضور پررنگ ایران در جوامع جهانی برای مدیریت اینترنت داشته باشد، بر نقش بسیج مهندسین فاوا برای جلوگیری از انحرافات در فضای مدیریت اینترنت تاکید کرده و گفته است: سازمان بسیج مهندسین فاوا که به نوعی کانون تمرکز نخبگان است در بحث تولید محتوا می‌تواند در فضای امروز کمک شایانی کند. تقی‌پور به نقش بسیج فاوا در ایجاد امنیت فضای تبادل اطلاعات اشاره کرد و افزود: کشور ما همواره در آماج حملات سایبری قرار دارد که به دلیل پیشرفت‌های فناورانه در نفوذ و تخریب سایت‌ها مورد تهدید هستیم در این میان از مهندسین فاوا انتظار می‌رود در این بخش نیز به یاری حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات بیایند. 

گام پنجم: "اینترنت پاک" در اختیار تمام بشریت 

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات با تاکید بر اینکه ایران اولین کشوری که قرار است اینترنت پاک را اجرایی کند از تمایل کشورهای مسلمان برای استفاده از اینترنت پاک خبرداده و گفته است: بسیاری از کشورها از این ایده استقبال کرده‌اند. به ویژه کشورهای مسلمان مانند مالزی و کشورهای حوزه خلیج فارس تمایل خود را برای اجرایی کردن اینترنت پاک در کشورشان اعلام کرده اند که با این وجود امید می‌رود بتوانیم گوی سبقت را از دیگر کشورها برای عملیاتی کردن اینترنت پاک برباییم. تقی‌پور با بیان اینکه تمام دنیا از اینترنت پاک استقبال خواهد کرد، ادامه داد: امروزه در مجامع جهانی، مدیریت اینترنت امر بسیار جدی است که باید تمام ارگان‌های فعال در حوزه فناوری اطلاعات و ارتباطات کشور بتوانند در این امر مهم همکاری و همفکری داشته باشند و حتی بهتر است که در برخی از این طرح‌ها یک نهاد مردمی به جای یک نهاد دولتی وارد شود. وی نامگذاری اتحادیه جهانی مخابرات برای سال حفاظت از کودکان در محیط سایبر را اعتراف دولت‌ها به آسیب‌های اینترنت خواند و گفت: ایجاد اینترنت پاک در عرصه تبادل اطلاعات کشور کاری بزرگ و مهم بوده که با ایجاد فضایی امن در محیط سایبری ایران سایر کشور‌ها نیز از این طرح استقبال خواهند کرد و در این راستا اینترنت پاک را در اختیار تمام بشریت قرار می‌دهیم. 

گام ششم: "اینترنت حلال" به جای "اینترنت پاک" 

در همین راستا معاون نظارت و هماهنگی در سیاست‌های اقتصادی معاون اول رئیس جمهوری چندی پیش از راه اندازی شبکه "اینترنت حلال" در ایران خبر داده که از سایت‌های غیراخلاقی پاک شده است. 

علی آقامحمدی با بیان اینکه مقدمات راه اندازی این شبکه در کشور آماده شده است تاکید کرده که می‌توان شبکه اینترنت حلال را توسعه داد و به سایر کشورهای اسلامی و همسایه متصل کرد. وی با بیان اینکه با راه اندازی شبکه اینترنت حلال شاهد تحولات بزرگی در عرصه دولت الکترونیک، تجارت الکترونیک و بانکداری الکترونیک خواهیم بود و تمام خدمات الکترونیکی از طریق این شبکه در اختیار کاربران اینترنت داخلی قرار می‌گیرد، افزود: البته جای اینترنت جهانی محفوظ است و در کنار اینترنت داخلی،‌ دسترسی به شبکه جهانی اینترنت همچنان امکان پذیر خواهد بود. آقامحمدی به ثبت کنسرسیوم "ایرانیان نت" برای اجرای این پروژه در کشور اشاره کرده و گفته این کنسرسیوم قرار است در زمینه توسعه شبکه فیبرنوری فعالیت کند که در آن صورت شاهد افزایش سرعت اینترنت در کشور نیز خواهیم بود. ‌این کنسرسیوم دارای مشاور خارجی است و در مرحله نخست فعالیت خود که 18 ماه به طول خواهد انجامید، 10 میلیون کاربر را از طریق فیبر نوری به اینترنت متصل می‌‌کند.

پارس دیلی نیوز

نيش عقرب نه از ره كين است!

پرداختن به گفتار و نوشتار كساني كه خود را « اصلاح طلب » رژيم اسلامي مي خوانند ، ديگر چندان در حوصله ها نيست . چرا كه صداي فرو افتادن تشت رسوايي شان به گوش بسياري از ايرانيان – البته جز خود اين « عاليجنابان » - رسيده است و ديگر كمتر كسي به دكان شان سرك مي كشد كه كالاي بنجل و بدلي شان را بخرد ؛ و اگر نبود خطر فريب دادن اندك شمار جواناني كه هنوز كاملا با بازي « اصلاح طلبي اسلامي » آشنا نيستند ، شايد كمتر كسي براي نقد گفته ها و نظرات اين جنابان دست به نوشتن مي شد . همان جوانان پاك دل و پاك انديشي كه با انداختن شال سبز بر گردن مير حسين موسوي هلهله شادي سر دادند و پرچم رهايي شان در كف بي كفايت او پنداشتند. همان جواناني كه آشتي جويانه به ميدان آمدند تا ثابت كنند با لبخند و آرامش مي توان ضحاك را از تخت پايين كشيد . افسوس كه اثبات كردند ، ضحاك و ضحاكيان به شستشوي مغزها بسنده نكرده و خون قلبها را مي خواهند براي سرمستي و نشئه گي بيشتر. به تازگي « آخوند سگككي » بازهم به ميدان آمده و به قول خود ِ اهل منبر « رطب و يابس » هايي بافته است كه زودباوران فراموش اش نكنند و هم سفره اي ها حوصله شان سر نرود از سكوت و بي عملي .اين نام « آخوند سگككي » ساخته و پرداخته اين قلم نيست . اين نامي است كه همفرقه اي هاي « سيد محمد خاتمي » به او داده بودند پيش از آن كه شلوار پوشيدن در ميان روضه خوان ها مُد و مرسوم شود . زيرا او از نخستين كساني بود كه - از زمان وزير شدن در وزارت ارشاد - پيژاماي سپيد معمول در ميان ملاها را از تن به در آورد و شلوار مردانه به پا كرد . از اين رو هم مسلكان اش به او نام آخوند « سَگكك ي » دادند ؛ يعني كسي كه نه پيژاماي كش دار ، كه سگك دار مي پوشد . البته من هم نام « سگككي » را بر ايشان بسيار مي پسندم . چون همواره كوشيده همچون يك « سگكك » محكم دو سر ِ كش ِ تنبان حكومت ديني – يعني اصلاح طلبان و محافظه كاران – را به هم بچسباند .بماند كه اين جنابان در خلوت و خانه هاي چند ميليارد توماني شان همچنان با پيژاماي شان مي چرخند و بسيار « محظوظ » مي شوند از نشستن بر سر سفره پهن شده بر كف زمين و خوردن آبگوشت هاي دنبه دار و نوشيدن اشربه گازدار و نيوشيدن لطيفه هاي مستهجن درباره مخالفان و زدن آروغ هاي سياسي ! از خانه چند ميليارد توماني گفتم و در اين ميان ياد سخنان مجتبا واحدي – سخنگوي مهدي كروبي در برون كشور – هم افتادم كه از زندگي ساده و « حصر خانگي » شيخ الشيوخ مبارز در خانه اي در محله فرمانيه تهران سخن مي گفت . واي كه اشك همه در آمد از اين همه نامردمي و جفا ! بايد آن محله و خانه را ديده باشيد تا بدانيد چقدر سخت و دلتنگي آوراست در چنين خانه اي محبوس بودن !باري ، آنچه در بالا رفت ، از روي خشم و حسد نگارش نشد . اين ها به راستي روي اشرافان و عافيت طلبان تاريخ را سپيد كرده اند ؛ همه و همه شان ، جناح شان هم فرق نمي كند ، كمي كمتر يا كمي بيشتر . ولي در عين حال اين جنابان را بايد از نزديك ديد و شناخت تا دانست دايره تفكر و انديشه شان با اجداد بيابانگردشان در صحراهاي سوزان عربستان هيچ تفاوتي ندارد حتا اگر در چنان خانه ها و چنان محلاتي بزيند و موبايل ماهواره اي در دست داشته باشند و با جت مافوق صوت پرواز كنند و خود را به پشت ميكروفن سازمان ملل پرتاب نمايند تا از حقوق بشر سخن بگويند . بگذريم . عرض مي شد كه اين آخوند سگككي آمده و گفته كه مردم بروند از رهبر ايشان – چون سيد علي كه رهبر مردم نيست . او خليفه مسلمين است و كدام باورمندي به اسلام ناب و خليفه گري اسلامي به جز خود آخوند ؟ - عذرخواهي كنند تا رهبر هم از گناه ملت جفا كار و سفيد چشم نمكدان شكن چشم پوشي كند . شايد كه ماه عسل تازه اي آغاز شود ميان رهبر و اصلاح طلبان . شگفتا ! از اين همه وقاحت و پررويي در حق يك ملت دربند شده . از خود پرسيدم آخر اين « فريبا سگككي » از خود نپرسيد ملتي كه به خيابان ها آمد تا عذر يك حكومت را بخواهد ، چگونه ممكن است برود از بيرق جنبان آن حكومت عذرخواهي كند ؟ فاصله زمين تا آسمان است ميان « عذر كسي را خواستن » تا « عذرخواهي كردن » ! عذرخواهي ِ ولي ِ دم ِمقتولان از قاتل زنجيره اي ! اكنون با ارائه اين پيشنهاد ، اعضاي تيم « اصلاح طلبان » به ميدان آمده اند تا توپ را به دروازه ملت برسانند و جام را از دست سلطان علي خامنه اي دريافت كنند . يكي از اين افراد جناب « عباس عبدي » است .« عباس عبدي » اگر چه در ميان بخشي از جوانان درون مرز ، ظاهري مقبول تر دارد ولي در مقام « حفظ نظام اسلامي »هيچ تفاوتي با ديگر همياران خارج نشين اش همچون مهاجراني و كديور و گنجي و غيره ندارد . همه اين ها اعم از زن و مرد و اصلاح طلب و اصولگرا و تندرو و كندرو و نرم و نازك و سفت و زمخت در يك امر با هم اتفاق نظر دارند و آن هم بقاي اين حكومت خونخوار و غارتگر است . حتا اگر فرض كنيم ميزان بهره بري و چپاول گروه اصلاحاتچي با مثلا گروه موتلفه يعني باند عسگراولادي تازه مسلمان يا مصباح ها و جنتي ها و غيره هم اندازه نباشد . ولي واقعيت آن است كه همه اين حضرات را يك درد مشترك به هم پيوند مي زند ؛ آن هم درد پاسخگويي به ملت در يك دادگاه ملي - پس از فروپاشي اين رژيم ضد بشر و ضد ايراني - است . همه اين عاليجنابان خوب مي دانند هر كدام به تناسب مسووليت هايي كه داشته اند پاي ميز محاكمه كشيده خواهند شد . پس مي كوشند تا پايان عمر خودشان هم كه شده بر عمر اين رژيم دوزخي بيفزايند . وگرنه بسياري شان نيك مي دانند كه اين رژيم هيچ فضيلت و ارجمندي نداشته و عدالت و رفاهي براي اين مردم فراهم نياورده است . اگر بود چرا فرزندان و خانواده هاي هاشمي ها و واعظ طبسي ها و مهاجراني ها و خاتمي ها و ديگران شان در دانشگاه هاي « اجنبي » درس مي خواندند و در « بلاد كفر » مي زيستند ؟ هنگامي كه موضعگيري تازه عباس عبدي را درباره پيشنهاد چندش آور سيد محمد خاتمي مي خواندم ، از خود پرسيدم آيا اين آقا از مردم كه نه ، از چهره شش فرزند جوان اش شرم ندارد كه از موضع سيد سگككي دفاع مي كند ؟ آيا فرزندان او هم از مخالفان غير خشونت خواه اين سيستم مرگزا نيستند ؟ آيا آنان هم از پيشنهاد دستبوسي از متهم رديف اول قتل ها استقبال مي كنند ؟ ايا ايشان نشنيده كه دختر بزرگش چگونه در جمع خويشان و دوستان اش خون گريست و از توهين هاي سعيد مرتضوي گفت و شكايتي كه از او به نزد خاتمي برد ؟ و همين سيد خندان چگونه با ترشرويي عذر او را خواست و دختر مستاصل چه ها گفت در پاسخ به تحقيرهاي سيد سگككي !؟نمي دانم . شايد عباس عبدي ها توانسته اند « سعيد مرتضوي » مليجك خونخوار دربار سيد علي خامنه اي را به سادگي فراموش كنند ولي ملت رنج كشيده ايران ديگر فراموشكار نيست . نسل زخم خورده از بارگاه سلطان اسلامي و نوكرهايش همچون سعيد مرتضوي ، نقدي ، رادان ، احمدي مقدم و ... و ...هرگز نمي تواند شكنجه ها ، اعدام ها و فرومايگي ها را فراموش كند .به هر روي ، اين ها را نگاشتم كه جناب عبدي نپندارند كه اين نوشته به دست يكي از كساني نوشته شده كه : « فقط بر حسب فضاي خارج سخن مي گويند و صداي بلندي دارند ، هرچند اهميت چنداني هم ندارند » .لازم است به ايشان يادآور شد صداي بلند آناني اهميت ندارد كه از همكاران و هم مسلكان و هم حزبي هاي ايشان بوده و هستند و اكنون در برون مرز خوش نشسته و همچنان از دوران طلايي و عملكرد « امام راحل » شان دفاع مي كنند . صداي گنجي ها و كديورها و مهاجراني ها است كه بلند است و اگرچه از ده ها بوق پخش مي شود ولي اهميت ندارد و كسي برايشان تره هم خرد نمي كند. نه آناني كه از طناب دار و تيرخلاص هاي جمهوري اسلامي گريخته اند و خون دل ها خورده اند براي ذره اي آموختن ِ آنچه كه هيچ رژيمي بدان ها نياموخته بود . خوبست جناب عبدي به جاي سرزدن هميشگي به پايگاه هاي مجازي ( ! ) دوستان در خارج از كشور ، گاهي هم به سايت هاي خبري تحليلي مخالفان واقعي اين رژيم در اينترنت سر بزنند تا بدانند كه صداي اين مخالفان نه تنها بي « اهميت » نيست كه بسيار هم اثرگذار است .از خود مي پرسم هنگامي كه ايشان مي گفته : « يک گروه کسانی هستند که با راهبرد اصلاح‌طلبانه مخالف هستند و طرفدار شيوه‌های خشونت‌ورزی و براندازانه هستند » هيچ فكر كرده اند كه فرزندان ايشان هم طرفدار براندازي اند بي آن كه خشونت بطلبند و به خشونت دست بيازند؟ آيا هميشه براندازي مترادف با خشونت ورزي مردم است ؟ آيا آنجا كه ايشان از « آفريقاي جنوبي » سخن مي گويند مرادشان تغيير حكومت از طريق « خشونت ورزي » است ؟ ترديدي نيست كه اين حكومت خونخوار بي خونريزي بركنار نمي شود . ولي اين بدان معنا نيست كه مردم گرفتار و به جان آمده ، مرتبا توپ را از زمين اصولگرايان به « چمن مصنوعي » اصلاح طلبان و به عكس بيندازند و ضمن تماشاي اين پاسكاري ها ، جان به جان آفرين تسليم كنند ؛ آن هم در فقر و نكبت و محدوديت و تبعيض . مسلم است كه حكومت خون مي ريزد ؛ ولي اين بدان معنا نيست كه مردم خونريزي و خشونت مي خواهند . در عين حال بدان معنا هم نيست كه چون خشونت نمي خواهند پس در خانه ها بمانند و دم نزنند كه چرت پاي منقل نشينان پاره نشود . عباس عبدي مي گويد كساني كه با روش « اصلاح طلبان » موافق نيستند در پي چند رقمي شدن شمار كشته هايند تا پروژه عراق و ليبي در اين كشور پياده شود . بايد نخست پرسيد آيا زماني كه در اين سرزمين هزاران هزار نفر در زندان ها كشته مي شدند پروژه عراق و ليبي اجرا شد ؟ شوربختانه عباس عبدي خودش را به كوچه « علي » چپ مي زند . وگرنه با آن همه ادعا بايد بداند كه هيچ دولت خارجي با همه امكانات سنگين اش نمي تواند جلوي يك « ملت » بايستد اگر آن ملت بر تغييري اراده كرده باشد ! مردم ما اگر فريب شما به اصطلاح « اصلاح طلبان » را نخورند و به گونه اي ميليوني – نه چند هزار و چند صد هزار نفري و فقط در يك شهر و دو شهر – بيرون بيايند ، هيچ حكومتي ، مطلقا هيچ حكومتي ، نمي تواند جلوي خواست آنان را بگيرد . ترديد نكنيد كه با همه تهديد ها ، همه چماقداران و قداره بندان اين رژيم بي سر و صدا به لانه هاي خود خواهند خزيد اگر سمبه مردم پر زور باشد . سهل است كه همگي ريش مي تراشند و به موج سهمگين مردم به پا خاسته مي پيوندند تا ردشان گم شود. مشكل ما تا اينجا آمدن همه مردم به خيابان است كه اين خود ريشه در حضور شما ياوه بافان و افسانه پردازان در اين صحنه دارد . اين شما به اصطلاح اصلاح طلبان هستيد كه براي سهم گيري از حريف ، با شعارهاي شسته رُفته و شيك و امروزي چند هزار جوان را به خيابان مي كشيد و در بزنگاه ، ناگهان به خانه هايتان مي خزيد . شما مي دانيد والدين اين جوان ها ديگر به دنبال مير حسين ها و شيخ مهدي ها نمي روند . پس آنان را به اميدهاي واهي به خيابان كشانده و در آنجا تنها مي گذاريد تا به دست « يني چري » هاي حكومت اسلامي بلعيده شوند . چرا كه خوب مي دانيد همين جوانان سد راه بقاي اين حكومت خونخوارند و بانيان برقراري دادگاه هاي ملي در آينده ! {يني چري ها مزدبگيرها و اجير شده هاي دستگاه خلافت عثماني بودند كه همچون گرگ ها به مخالفان يورش مي بردند . آن ها حتا به اشاره سلطان عثماني مجاز بودند كه گوشت بدن مخالفان را به طور زنده زنده بخورند } وقتي داشتم نقد عباس عبدي را - كه يك دوست برايم فرستاده - مي خواندم با خود گفتم ببين كار چقدر خراب است كه مهندس ( ! ) هم وقتي مي خواهد بر ضرورت پيروي از خواست سيد محمد خاتمي تاكيد كند به مثالي چنين مع الفارق دست مي يازد و خواست مردم براي براندازي را با يك بدهي پولي ميان بدهكار و طلبكار مقايسه مي كند و مي گويد : « هر اقدامي عليه وي بايد دو ويژگي داشته باشد ، اول اين كه به لحاظ اخلاقي و قانوني موجه باشد و دوم اين كه به لحاظ عملي كار آمد و به صرفه باشد حيرت كردم از چنين مقايسه اي . اخلاق و قانون ؟ كدام قانون ؟ قانون اسلامي يا قوانين بشري ؟ حكومت اسلامي كدام قانون بشري را مي پذيرد براي كنار رفتن ؟ قانون اسلامي را هم كه دستاويز قرار داده براي استقرار و بقاي خودش . دوم آن كه آيا پول و خون قابل قياس اند كه بشود خوش و خندان بر سر آن معامله كرد؟ شايد اگر دستگاه نظام الله بر روي زمين فقط دارايي اين ملت را چپاول كرده بود مي شد با او نشست سر ميز و چانه زد و بخشي از مال به باد رفته را پس گرفت و از بقيه اش هم چشمپوشي نمود ، ولي به عباس عبدي بايد گفت « جناب ! پاي خون يك ملت در ميان است . اين خون فقط خون نداها و سهراب ها نيست . سي و دو سال خون هاي ريخته شده مردم آزاديخواه در اين رژيم است ، خون كشته شدگان جنگ اي است كه همكاران شما – در هر جناحي كه باشند – به مدت هشت سال ادامه دادند تا جيب هايشان پر شود . حتا خون دختركان چهار و پنج ساله تا هيجده و بيست ساله اي است كه در بستر شيوخ كشورهاي حاشيه خليج فارس يا پاكستان و ديگر كشورها ريخته شد . شما خودتان چند دختر داريد . اين را مي فهميد ، نه ؟! ايا مي توانيد درد والدين آنان را احساس كنيد و با اين همه از مردم بخواهيد بوكشان دنبال سيد سگككي بروند ؟سوم آن كه گفته ايد « به صرفه » باشد . به صرفه چه كسي يا كساني ؟ آيا « صرفه » ملت در ريشه كن شدن اين رژيم نيست ؟ مگر آن كه مراد شما صرفه ءاصلاح طلبان باشد كه در آن صورت ، بايد گفت زهي خيال باطل ! با خود مي گويم چرا اصلا نشسته ام و اين ها را مي نويسم ؟ مشكل ما با « به اصطلاح اصلاح طلبان » معنا و برداشت از يك « تركيب » ظريف است و بس ؛ يعني همين واژه اصلاح طلبي . همان واژه اي كه در فرهنگ سياسي معنايي دارد و در فرهنگ حكومتگران اسلامي معنايي ديگر . عاليجنابان اصلاح طلب ، با اين« تركيب » بازي شرم آوري مي كنند . آنجا كه مردم مي خواهند گامي جدي عليه كنار زدن اين حكومت بردارند ، فوري شيرجه مي زنند و براندازي را مترادف خشونت گرفته و مخالفان را به باد ناسزا مي گيرند و سيمايي هيتلر گونه از مخالفان تصوير مي كنند و مي گويند با « اصلاح طلبي » بايد رفتار حاكمان حاكميت را تغيير داد . ولي آنجا كه در برابر رقباي خود در جناح حاكم مي نشينند ، معناي ديگر اين واژه در فرهنگ اسلامي شان را به ميان مي كشند كه همانا «‌سهم خواهي » از قدرت است . راستش را بخواهيد با خود مي گويم واقعا اشكال از ما مردم است كه به جاي پذيرش واژه « اصلاح طلبان » نيامديم و نام واقعي را بر اين بال ِ ديگر رژيم اسلامي ننهاديم و بر زبان ها نينداختيم . ما بايد آنان را نه اصلاح طلبان كه همانا « سهم خواهان » بناميم تا همه گفته ها و نوشته هايشان برايمان مفهوم باشد . مثلا در همين موضعگيري و نقد عباس عبدي از پيشنهاد خاتمي و حمايت از آن ، ايشان مي گويد : « مسأله اصلی قدرت است، به نظر من بسط اين موضع و التزام همه به آن، موجب تقويت منتقدين و شکاف درون گروه مقابل می‌شود و اين يعنی حرکت به سوی موازنه قوا. رسيدن به موازنه قوا برای اهداف اصلاح‌طلبانه امکان‌پذير است، ولی برای اهداف ديگر در شرايط فعلی نه ممکن است و نه مفيد. »در همين جا چنانچه به جاي « اهداف اصلاح طلبانه » نوشته شود « اهداف سهم خواهانه » ، نظر عباس عبدي كاملا مفهوم خواهد بود . زيرا ما به تجربه مي دانيم موضوعي به نام « اصلاح طلبي » هرگز وجود نداشته و نمي تواند در چنين رژيمي وجود داشته باشد . نتيجه هشت سال قدرت گيري اصلاح طلبان – در اختيار داشتن قوه مجريه و مقننه – ديگر بر همگان روشن است . همگان ديدند كه در آن هشت سال چه گل هايي به سر اين مردم زده شد ، چه كارد هايي كه سينه هاي آزاديخواهان را شكافت و چه شكنجه هايي كه بر دانشجويان رفت و چه ثروت هايي ملي كه غارت شد و چه ... و چه ... ايشان البته مي تواند نويسنده اين نوشته را هم به هر چه جلاد و آدمكش اسلامي يا كساني مانند حسين شريعتمداري – غاصب صندلي مديريت روزنامه كيهان – نسبت بدهد . ولي اين انتساب نمي تواند سيماي حقيقت را بپوشاند . اگر به همين يك پاراگراف اخير سخنان جناب عباس عبدي بنگريم دم خروس اظهارات شان را كه بيرون زده ، مي بينيم . دم خروسي كه اين قلم را شرمنده مي كند براي واشكافي بيشتر درباره اظهارات تكراري ايشان. من البته به سهم خود به عبدي ها حق مي دهم كه چنين بگويند و بنويسند و از پيشنهادهاي ننگ آور پشتيباني كنند ، چون « نيش عقرب نه از ره كين است » . آن ها صاحبان اصلي حكومت مذهبي اند و بديهي است كه در پي اهداف خود باشند . اين حكومت را آورده و بايد كه از آن حفاظت كنند حتا اگر چنين حكومتي در هزاره سوم نشان دهنده كوته بيني محض و ناداني كامل آورندگان و صاحبان آن باشد ؛ ولي آيا گمان مي كنند « اهداف اين ملت » هم همان اهداف اصلاح طلبان اسلامي است ؟ آيا گمان مي كنند مردم هم آماده اند به هر پيشنهاد خفت بار تن دهند تا رژيمي بر سر كار بماند كه حاكمان اش خود را « قيم » و سرور و آقا مي دانند و ملت را امت و بنده و رعيت!؟ 

نوشته :ايراندخت دل آگاه

پارس دیلی نیوز 

سدعلی ! کجایی که ببینی دارم آب توبه رو سرم می ریزم!

کاری زیبا از اقبال ماهوری

آب توبه .... نهضت ادامه دارد

وضعیت وخیم چهار زندانی سیاسی در دهمین روز اعتصاب غذا

رسول بداقی زندانی سیاسی به همراه سه زندانی محبوس در زندان رجایی شهر که در دهمین روز اعتصاب غذا بسر می برند در وضعیت وخیم جسمی قرار دارند.بنا به اطلاع رسول بداقی عضو کانون صنفی معلمان ایران که در حال تحمل حبس در زندان رجایی شهر کرج بسر می‌برد در پنجمین روز اعتصاب غذا به دلیل نگارش نامه‌ای از درون زندان به سلول انفرادی منتقل شده است.وی که هم اکنون در دهمین روز اعتصاب غذا بسر می‌برد به دلیل ضعف جسمانی می‌بایست تحت نظر پزشک قرار گیرد و این در حالی است که زندانیان محبوس در انفرادی از رسیدگی پزشکی محروم هستند.عیسی سحر خیز، کیوان صمیمی، مهدی محمودیان سه زندانی سیاسی دیگر نیز در بند ۴ زندان رجایی شهر در طی ده روز گذشته از خوردن و آشامیدن سر باز می‌زنند.این زندانیان به همراه چند تن دیگر از زندانیان سیاسی از روز جهانی کارگر در ۱۱ اردی بهشت به صورت هماهنگ و در چند نوبت دست به اعتصاب غذا زده‌اند و از اول خرداد تا کنون نیز ۴ زندانی فوق همچنان در اعتصاب بسر می‌برند.زندانیان سیاسی پیش‌تر در بیانیه‌ای خواسته‌های عمدتا سیاسی خود را در آستانه دومین سال انتخابات جنجالی ریاست جمهوری که منجرب بازداشت ایشان شده است مطرح کرده‌اند.

انتقال محمد سیف زاده به بند ۲۰۹ زندان اوین

محمد سیف‌زاده، وکیل دادگستری و از موسسین کانون مدافعان حقوق بشر از زندان ارومیه به بند ۲۰۹ زندان اوین منتقل شده است.بر اساس گزارش کمپین استقلال کانون وکلا، محمد سیف زاده که حدود دو ماه پیش در ارومیه به اتهام اقدام علیه امنیت ملی از طریق خروج از کشوربازداشت شد به مدت یک ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین به طور انفرادی محبوس بوده و اکنون در سلولهای چند نفره در این بند در بازداشت موقت به سر می‌برد. پرونده سیف‌زاده در شعبه چهارم بازپرسی دادسرای اوین در حال رسیدگی است. گفته می شود، این وکیل دادگستری از وضعیت جسمی و روحی مناسبی برخوردار نبوده ودر این مدت، خانواده وی فقط دوبار قادر به ملاقات با ایشان شده است.

بازداشت رئیس ستاد ۸۸ استان کرمان

محسن برازوان رئیس ستاد ۸۸ در انتخابات ریاست جمهوری، هفته گذشته در منزل توسط نیروهای امنیتی بازداشت شد.به گزارش خبرنگار ، با وجود بیش از ۱۰ روز از بازداشت برازوان از وضعیت وی خبری در دست نیست.بسیاری از اعضای ستادهای ۸۸ در استانهای اردبیل، خراسان شمالی، خراسان رضوی، خوزستان، فارس، کرمانشاه، تهران، سمنان، گلستان و مازندران پس از انتخابات بازداشت و برخی نیز توسط دادگاهها محکوم شده اند. هم اکنون عماد بهاور، اسماعیل صحابه و یوسف مهر از اعضای این ستاد برای گذراندن حکم در زندان به سر می برند.صابر عباسیان رئیس ستاد ۸۸ استان فارس نیز پس از محکوم شدن به ۵ سال حبس تغزیری به مرخصی آمده است.

بازداشت یک وبلاگ نویس و فعال سیاسی در کرمانشاه

زهرا (سحر) گلکار، وبلاگ نویس و فعال سیاسی در پی احضار تلفنی به اداره اطلاعات کرمانشاه بازداشت شد.بنا به اطلاع ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران نامبرده که از فعالین جنبش سبز در استان کرمانشاه بوده روز یکشنبه با توجه به احضار تلفنی در روز قبل (شنبه) به اداره اطلاعات سپاه پاسداران در این شهر مراجعه و تا کنون تماسی با خانواده خود نداشته است. با توجه به سابقه بازداشت‌های غیر قانونی توسط ارگان مربوطه در این شهرستان احتمال شکنجه جسمی و روحی بر علیه این فعال سیاسی وجود دارد.