او بهصراحت اعلام کرده که قصد دارد نیروی محرکهای باشد که خواستههای واقعی مردم ایران را به جهان معرفی کرده و در کریدورهای قدرت بینالمللی نیز از آنها حمایت کند. پهلوی تصریح کرد که هدف او نه جاهطلبی شخصی، بلکه تسهیل فرآیند گذار و تقویت جامعه مدنی است. او ضمن تأکید بر عدم تمایل به قدرتطلبی، نقش خود را تنها در تسریع فرآیند دموکراسیخواهی و رهایی مردم ایران میبیند و انتخاب نهایی نوع نظام را بر عهده ملت ایران گذاشته است.
اظهارات اخیر شاهزاده رضا پهلوی با واکنشهای گستردهای مواجه شده و بسیاری از فعالان و تحلیلگران بر این باورند که او به درستی به نقطهای حساس اشاره کرده است. در شرایطی که جمهوری اسلامی با افزایش فشارهای بینالمللی و منطقهای، از جمله تضعیف نیروهای نیابتی خود و آسیبپذیری سیستمهای دفاعیاش در برابر حملات مداوم اسرائیل مواجه است، پهلوی این موقعیت را فرصت مناسبی برای تحقق آزادی و رهایی مردم ایران از چنگال دیکتاتوری دینی میداند.
تاکید پهلوی بر شرایط حساس زمانی همچنین در پی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و بازگشت سیاست «فشار حداکثری» بر رژیم جمهوری اسلامی میتواند اشارهای به افزایش تحریمها و محدودیتهای اقتصادی و دیپلماتیک علیه جمهوری اسلامی باشد. او بر این باور است که با همکاری و همدلی نیروهای مختلف مخالف نظام و با بهرهگیری از این شرایط جهانی، میتوان سرنگونی این رژیم سرکوبگر را تسریع کرد و به سمت یک ایران آزاد حرکت کرد.
پیشتر، پهلوی به همراه دیگر چهرههای مطرح اپوزیسیون، از جمله شیرین عبادی، مسیح علینژاد، حامد اسماعیلیون، عبدالله مهتدی و نازنین بنیادی، با امضای «منشور همبستگی و سازماندهی برای آزادی ایران» هدف خود را براندازی رژیم جمهوری اسلامی و ایجاد یک نظام دموکراتیک و عاری از استبداد اعلام کردند. این اتحاد از سوی بسیاری بهعنوان نقطه عطفی در همبستگی و هماهنگی نیروهای اپوزیسیون در جهت سرنگونی جمهوری اسلامی شناخته شد. اگرچه برخی از منتقدان این اتحاد، آن را نوعی «رهبری از خارج» تلقی کرده و نسبت به امکان اثرگذاری واقعی آن تردیدهایی مطرح کردند، اما پهلوی و دیگر امضاکنندگان تاکید دارند که این منشور برای تقویت همبستگی ملی و تسریع روند گذار تدوین شده است.
با این حال، این اتحاد بدون چالش نبوده است. نازنین بنیادی، از مخالفان جمهوری اسلامی، به دلایل نامشخصی از این ائتلاف کنارهگیری کرد و این اقدام باعث شد تا بحثهایی در مورد انسجام نیروهای اپوزیسیون بر سر «رهبری واحد» بار دیگر مطرح شود. با این حال، پهلوی تاکید دارد که وظیفه او و سایرین ایجاد یک بستر مناسب برای حمایت از انقلاب مردمی و دفاع از خواستههای ملت ایران است.
پیش از این نیز، رضا پهلوی با ارائه اظهاراتی در سالمرگ خمینی، بنیانگذار ننگین جمهوری اسلامی، بزرگترین اپوزیسیون را، خود ملت ایران دانست و بر اولویت ایجاد سازوکاری برای هماهنگی و تقویت اعتصابات و اعتراضات مردمی تاکید کرد. این سخنان، واکنش تند برخی سازمانهای سیاسی چپگرا را به دنبال داشت که پهلوی را متهم به تلاش برای بهرهبرداری سیاسی از اعتراضات مردمی به نفع سلطنتطلبان و نفی دیگر نیروهای اپوزیسیون کردند.
در شرایط فعلی، این مخالفتها در حالی ادامه دارد که بسیاری از فعالان معتقدند رهبری پهلوی، با توجه به سابقه تاریخی و جایگاه اجتماعی او، میتواند نقشی مؤثر در هماهنگی و تقویت جبهه مخالفان رژیم ایفا کند. پهلوی از آن دسته افرادی است که خود را به عنوان شخصیتی فراتر از جاهطلبیهای فردی معرفی کرده و ادعا دارد که تنها به دنبال انتقال قدرت به مردم و ایجاد یک ساختار دموکراتیک و انتخابی است که در آن مردم ایران تصمیم نهایی را برای نوع نظام آینده اتخاذ کنند.
رضا پهلوی با سخنان اخیر خود بار دیگر بر این نکته تاکید کرد که مردم ایران اکنون میتوانند با اتحاد و همبستگی خود، رژیم پوسیده و مستبد جمهوری اسلامی را از پای درآورده و فصل نوینی را برای کشور خود رقم زنند. پهلوی بر این باور است که جهان آماده شنیدن صدای مردم ایران است و فرصتی استثنایی فراهم شده تا تمامی مردم، با همکاری و همراهی در برابر ستمهای چندین دهه رژیم بایستند و به سوی آزادی قدم بردارند.
شاهزاده رضا پهلوی، تاکید کرده است که امروز فرصتی استثنایی برای مردم ایران پدید آمده تا رژیم دیکتاتوری و فاسد جمهوری اسلامی را برای همیشه کنار زده و آیندهای آزاد و دموکراتیک را برای کشور رقم زنند.
او بهصراحت اعلام کرده که قصد دارد نیروی محرکهای باشد که خواستههای واقعی مردم ایران را به جهان معرفی کرده و در کریدورهای قدرت بینالمللی نیز از آنها حمایت کند. پهلوی تصریح کرد که هدف او نه جاهطلبی شخصی، بلکه تسهیل فرآیند گذار و تقویت جامعه مدنی است. او ضمن تأکید بر عدم تمایل به قدرتطلبی، نقش خود را تنها در تسریع فرآیند دموکراسیخواهی و رهایی مردم ایران میبیند و انتخاب نهایی نوع نظام را بر عهده ملت ایران گذاشته است.
اظهارات اخیر شاهزاده رضا پهلوی با واکنشهای گستردهای مواجه شده و بسیاری از فعالان و تحلیلگران بر این باورند که او به درستی به نقطهای حساس اشاره کرده است. در شرایطی که جمهوری اسلامی با افزایش فشارهای بینالمللی و منطقهای، از جمله تضعیف نیروهای نیابتی خود و آسیبپذیری سیستمهای دفاعیاش در برابر حملات مداوم اسرائیل مواجه است، پهلوی این موقعیت را فرصت مناسبی برای تحقق آزادی و رهایی مردم ایران از چنگال دیکتاتوری دینی میداند.
تاکید پهلوی بر شرایط حساس زمانی همچنین در پی انتخابات ریاست جمهوری آمریکا و بازگشت سیاست «فشار حداکثری» بر رژیم جمهوری اسلامی میتواند اشارهای به افزایش تحریمها و محدودیتهای اقتصادی و دیپلماتیک علیه جمهوری اسلامی باشد. او بر این باور است که با همکاری و همدلی نیروهای مختلف مخالف نظام و با بهرهگیری از این شرایط جهانی، میتوان سرنگونی این رژیم سرکوبگر را تسریع کرد و به سمت یک ایران آزاد حرکت کرد.
پیشتر، پهلوی به همراه دیگر چهرههای مطرح اپوزیسیون، از جمله شیرین عبادی، مسیح علینژاد، حامد اسماعیلیون، عبدالله مهتدی و نازنین بنیادی، با امضای «منشور همبستگی و سازماندهی برای آزادی ایران» هدف خود را براندازی رژیم جمهوری اسلامی و ایجاد یک نظام دموکراتیک و عاری از استبداد اعلام کردند. این اتحاد از سوی بسیاری بهعنوان نقطه عطفی در همبستگی و هماهنگی نیروهای اپوزیسیون در جهت سرنگونی جمهوری اسلامی شناخته شد. اگرچه برخی از منتقدان این اتحاد، آن را نوعی «رهبری از خارج» تلقی کرده و نسبت به امکان اثرگذاری واقعی آن تردیدهایی مطرح کردند، اما پهلوی و دیگر امضاکنندگان تاکید دارند که این منشور برای تقویت همبستگی ملی و تسریع روند گذار تدوین شده است.
با این حال، این اتحاد بدون چالش نبوده است. نازنین بنیادی، از مخالفان جمهوری اسلامی، به دلایل نامشخصی از این ائتلاف کنارهگیری کرد و این اقدام باعث شد تا بحثهایی در مورد انسجام نیروهای اپوزیسیون بر سر «رهبری واحد» بار دیگر مطرح شود. با این حال، پهلوی تاکید دارد که وظیفه او و سایرین ایجاد یک بستر مناسب برای حمایت از انقلاب مردمی و دفاع از خواستههای ملت ایران است.
پیش از این نیز، رضا پهلوی با ارائه اظهاراتی در سالمرگ روحالله خمینی، بنیانگذار جمهوری اسلامی، بزرگترین اپوزیسیون جمهوری اسلامی را خود ملت ایران دانست و بر اولویت ایجاد سازوکاری برای هماهنگی و تقویت اعتصابات و اعتراضات مردمی تاکید کرد. این سخنان، واکنش تند برخی سازمانهای سیاسی چپگرا را به دنبال داشت که پهلوی را متهم به تلاش برای بهرهبرداری سیاسی از اعتراضات مردمی به نفع سلطنتطلبان و نفی دیگر نیروهای اپوزیسیون کردند.
در شرایط فعلی، این مخالفتها در حالی ادامه دارد که بسیاری از فعالان معتقدند رهبری پهلوی، با توجه به سابقه تاریخی و جایگاه اجتماعی او، میتواند نقشی مؤثر در هماهنگی و تقویت جبهه مخالفان رژیم ایفا کند. پهلوی از آن دسته افرادی است که خود را به عنوان شخصیتی فراتر از جاهطلبیهای فردی معرفی کرده و ادعا دارد که تنها به دنبال انتقال قدرت به مردم و ایجاد یک ساختار دموکراتیک و انتخابی است که در آن مردم ایران تصمیم نهایی را برای نوع نظام آینده اتخاذ کنند.
رضا پهلوی با سخنان اخیر خود بار دیگر بر این نکته تاکید کرد که مردم ایران اکنون میتوانند با اتحاد و همبستگی خود، رژیم پوسیده و مستبد جمهوری اسلامی را از پای درآورده و فصل نوینی را برای کشور خود رقم زنند. پهلوی بر این باور است که جهان آماده شنیدن صدای مردم ایران است و فرصتی استثنایی فراهم شده تا تمامی مردم، با همکاری و همراهی در برابر ستمهای چندین دهه رژیم بایستند و به سوی آزادی قدم بردارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر