با یادآوری قتل مهسا (ژینا) امینی، دختر جوان ایرانی کُرد به دست پلیس گشت ارشاد اسلامی در شانزدهم سپتامبر ٢٠٢٢، که سرآغاز و نماد خیزش قدرتمند ایرانیان علیه جمهوری اسلامی و برای آزادی از جمله با شعار «زن، زندگی، آزادی» شد، آن را بیانگر خواست مردم ایران برای دموکراسی و جدایی دین و دولت و آزادی‌های سیاسی و اجتماعی و همچنین عدالت اجتماعی و به رسمیت شناختن حق زندگى و حقوق همه اقوام و پیروان مذاهب گوناگون در ایران است
هرچند جنبش ملی ۴۰۱ از سوی رژیم مذهبی نظامی به شدت سرکوب گشته و گزارشگران سازمان ملل نیز این اقدامات را جنایت علیه بشریت دانسته‌اند اما مبارزات دختران و زنان ایرانى ادامه یافته و در دو سال گذشته نیز حکومت از هیچ خشونتی علیه آنان فروگذاری نکرده است. ماشین مرگ جمهوری اسلامی در این دو سال با بی‌رحمی همه گرایش‌های جامعه را هدف سرکوب خود قرار داده است: دانشجویان سرکوب شده‌اند، دختران دانش‌آموز با گازهای سمی در مدارس سراسر کشور مسموم شدند، فعالین صنفی در کنار فعالان مدنی و اجتماعی (اعم از حقوقدانان، روزنامه‌‌نگاران، پزشکان، هنرمندان، ورزشکاران…) دستگیر و زندانی شده‌اند و رژیم مذهبی ایران که منفور اکثریت بزرگ مردم این کشور و فاقد هرگونه حقانیت و مشروعیت است، تنها به واسطه ترور در داخل و در صحنه بین‌المللی سر پا مانده است. رژیم اسلامی ایران در داخل از تمام مرزهای خشونت علیه مردم این کشور عبور کرده و در صحنه بین‌المللی با برانگیختن آتش جنگ، صلح و آرامش را به خطر انداخته است.
و جمهوری اسلامی در حالی به سرکوب مردم ایران مشغول است که از توجه جهانی به جنگ و آشوب‌های خاورمیانه برای اعمال خشونت‌های بیشتر بهره‌برداری می‌کند. با اشاره به موج اعدام‌هاى گسترده و بى‌سابقه در ایران، به ویژه علیه زنان، از جمله صدور حکم اعدام پخشان عزیزی، شریفه محمدی، ریشه مرادى، نسیم غلامى سیمیارى و دیگران، و یادآورى اعدام مخفیانه غلامرضا رسایى، نوشته‌اند که نافرمانی مدنی بى‌وقفه در این کشور ادامه دارد. آنان همچنین به تحریم گسترده نمایش انتخابات در ایران اشاره کرده و مسعود پزشکیان رئیس جمهور سرسپرده و مطیع خامنه‌ای را نتیجه این شبه انتخابات می‌دانند. مبارزات زندانیان سیاسی و به ویژه زنان زندانى و بند زنان زندانی سیاسی در زندان‌ها از جمله زندان اوین به عنوان یکی از سنگرهای ایستادگی علیه نظام استبدادى و پدرسالارانه جمهورى اسلامى توصیف گشته است. با وجود همه فشارها و سرکوب‌های خشونت‌آمیز در زندان‌های ایران، زندانیان سیاسی این رژیم را به چالش کشیده‌اند و جامعه مدنی بین‌المللی نیز هم‌صدا با مردم ایران و شعار «زن، زندگی، آزادی» خواستار لغو مجازات اعدام و شکنجه در ایران و برقراری دموکراسی لائیک و آزادی‌های سیاسی و اجتماعی شده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر