در روزهای اخیر رژیم جمهوری اسلامی در ایران با اجرای حکم اعدام گروهی نزدیک به ۳۰ نفر از شهروندان بار دیگر چهره‌ای خونبار و وحشیانه از خود به نمایش گذاشته است. این اقدام‌ها تنها بخشی از تلاش‌های نظام برای ایجاد رعب و وحشت در میان مردم و کنترل اعتراضات داخلی است. علی خامنه‌ای رهبر ننگین جمهوری اسلامی با این اقدامات سرکوبگرانه سعی دارد هرگونه شورش و ناآرامی را که ممکن است به تغییر رژیم اتفاق بیفتد را سرکوب کند و تلاش‌های بین‌المللی در مقابله با این وضعیت می‌تواند شامل تحریم‌های شدیدتر، حمایت از مخالفان دموکراسی‌خواه داخلی و خارجی رژیم، و ایجاد فشارهای سیاسی و دیپلماتیک بر کشورهایی باشد که قصد معامله با رژیم ایران را دارند. تنها با همبستگی و همکاری بین‌المللی می‌توان رژیم ایران را تحت فشار قرار داد. این رویکرد رژیم ایران نه تنها نشانه‌ای از ضعف و ترس آن از خیزش‌های مردمی است، بلکه بیانگر استراتژی است که همواره به منظور بقای خود در پیش گرفته است. در این میان، وظیفه فعالان سیاسی و اجتماعی در خارج کشور بیش از پیش حیاتی می‌شود. این فعالان باید با استفاده از ظرفیت‌های موجود در رسانه‌های بین‌المللی و سازمان‌های حقوق بشری، چهره واقعی و وحشی و بی‌رحم رژیم ایران را بیش از پیش به افکار عمومی جهان معرفی کنند. هدف از این تلاش‌ها می‌بایست افزایش فشار بین‌المللی بر رژیم جمهوری اسلامی باشد تا از هرگونه توافق و معامله با این رژیم ضدبشری که در آخرین گزارش جاوید رحمان گزارشگر پیشین سازمان ملل در مسائل حقوق بشر ایران با صراحت و به طرزی بی‌سابقه به «جنایت علیه بشریت» و «نسل‌کشی» متهم شده است، جلوگیری شود. هر توافقی با رژیم ایران، تنها به تقویت پایه‌های سرکوب آن کمک خواهد کرد و مردم ایران را بیشتر در معرض ظلم و ستمی قرار خواهد داد که با چنین معاملاتی چهار دهه استمرار یافته‌اند. به همین دلیل جامعه جهانی نباید به هیچ وجه به این رژیم اعتماد کند و می‌بایست اقدامات لازم و جدی و سختگیرانه برای منزوی کردن بیشتر آن را در دستور کار قرار دهد. تلاش‌های بین‌المللی می‌تواند شامل تحریم‌های شدیدتر، حمایت از مخالفان دموکراسی‌خواه داخلی و خارجی رژیم، و ایجاد فشارهای سیاسی و دیپلماتیک بر کشورهایی باشد که قصد معامله با رژیم ایران را دارند. این اقدامات می‌تواند به کاهش توانایی رژیم در سرکوب مردم و نهایتاً به سقوط آن منجر شود. به عنوان جزیی از جامعه بین‌الملل، باید به یاد داشته باشیم که سکوت در برابر ظلم، همدستی با ظالمان است. فعالان سیاسی و اجتماعی آزادیخواه در خارج کشور می‌بایست به صورت متحد و به عنوان صدای مردم بی‌دفاع ایران، رژیم اسلامی را که نکبت آن منطقه و جهان را در بر گرفته به چالش بکشند و به جهانیان نشان دهند که معامله و توافق با این رژیم، هم به معنای چشم‌پوشی از حقوق بشر و حمایت از یک حکومت سرکوبگر است و هم با این کار آزادی و امنیت را در کشورهای خود در خطر قرار می‌دهند. در نهایت، تنها با همبستگی و همکاری بین‌المللی می‌توان رژیم ایران را تحت فشار قرار داد و از ایجاد هرگونه توافقی که به نفع این رژیم جهنمی باشد، جلوگیری کرد. این وظیفه‌ای است که همه ما در برابر مردم ستمدیده ایران و جوانان جانباخته و زندانیان سیاسی در بند داریم و باید با تمام توان در این راه قدم برداریم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر