آيا ما سربازان ايران زمين هستيم؟

آری. بی هيچ پسوند و پيشوندی. خواسته اين مشت كوچك جز اين نيست. مرگ بر جمهوری اسلامی.با آغاز شكستن هر دست درازی به واژه ها و رنگ تفتيش عقايد را با هر سايه و روشنی چشيدن، مي گويم روشن كردن موضع و توجيه از آن خودتان. مرگ بر جمهوری اسلامی.روزی كه خامنه ای دستش را بر فرق جمعيت كوبيد؛ بايست فرياد می كشيديد: مرگ بر جمهوری اسلامی.روزی كه پس از هفته ها آتش كشاندن مجلات، سركوب خواسته ها، به خون كشانيده شدن قيامها، پايه اين ديگ جوش هفت رنگشان را با انتخاباتی مضحك و بي توجه به سقوط راي ظرف چند هفته، گواه بوديد، بايست فرياد می كشيديد: مرگ بر جمهوری اسلامی.روزی كه اسامی اعدام شدگان تنها خبر روزنامه ها بود، و به دنبال اسامی آشنايان می گشتيد؛ پنجه ستم ستيز خويش را بايست مشتي می كرديد و فرياد می زديد : مرگ بر جمهوری اسلامی.روزها و شبهای اسارت سفارتی در خاك سرزمينت را بايست به فرياد مرگ بر جمهوری اسلامی تبديل می نمودی.بستن دانشگاه ها، مصادره و تشكيل هيولای بنياد مستضعفانشان را ديدی. ضربه ها را خوردی. چماق انقلاب فرهنگی شان بر هر انديشه آزادی مهر فراموشی نهاد. دستگاه عريض و طويل اطلاعات و سانسورشان را آن هم با لعاب "انقلابی" و "اسلامی" شان ديدی، بايست اين بلا را همان آن مرگ برش می نهادی. جنايات بی وقفه اين كوته آستيان دراز دست را گواه بودی، نابودی جوانان سرزمينت را هزار هزار ديدی، با خنثی ماندنی تا اوج: دو ماه ديگر رفتنی اند. سكوت كردی. مشتت را پنهان كردی؟ بر خودت ريا كردی؟ آخر درمانده، تا كی به گل نشستن. در سكوت مراسم و ياد عزيزانت را پاس داشتی، در تنهايی لشكر غم برت امان نراند، ظلم را محكم تر و هفت رنگ تر يافتی. فريادت را چه كردی؟ايام گذشت.اگر ترفند سانسور آشكار ديگر نمی گيرد دستهای آشكار و جماعتی پنهان خوب درگير نگاه داشتن پايه های اين جمهوری اسلامی اند. پرسيدی اين باندهای "آقای كنی" وجوانان اسب درشكه اش، دانشكده هاروارد مبدل به امام جعفر صادقش چه بيرون می دهد؟ ديگر دست غيبها هم غيب نمی شدند و حسنی ها و ديگر دست درازان به حريم انسانی را با صوت انكرشان ناظر بودی. در مقابل اينها فرياد خشمت چه شد؟مشتم كوچك است. اما هيچ رنگ و لعابی را نمی پذيرد. خواسته ام هم ساده است. مرگ براين سيستم. مرگ بر رژیمی که چوبه های دارش بوی خون بی گناهان را میدهد، خیابانهایش در خفقان آزادی در سکوتی مرگبار فریاد میزند، مرگ بر رژیمی که خنده و شادی را بر مردم خود حرام کرده است، مرگ بر آنان که طاقت دیدن امید را بر چهرهٔ مردمان خود ندارند، مرگ بر شما که چهرهتان از مرگ زشت تر است، مرگ بر جمهوری اسلامی نه فقط برای خون جوانان ایران، بلکه بیگناهان سوریه، برای یک یک کسانی که تحمل صدای حقشان را نداشتید و آنها را ترور کردید، مرگ بر زندانهایتان که حق را خفه کرده است، مرگ بر ولایتتان که خدارا را از دلها پاک کرده، مرگ بر شما که ایران را به این روزهای سیاه نشانده اید، مرگ بر رژیم ایرانی ستیز جمهوری اسلامی که فرهنگ و هنر ایرانی را چنین خار و خفیف کرده است، مرگ بر شما که از غارت هایتان، شکم کودکان این خاک شبها گشنه سر بر بالین میگذارد... مرگ و هزاران بار مرگ بر شما دژخیمان ایران زمین که جز ویرانی و خرابی این خاک چیزی دیگری در سر نمیپرورانید...

و فرياد مي زنم: مرگ بر جمهوری اسلامی...

و اين درد همه جوانان ايران پرست و آزادی خواه و 

عاشق به آزادی ايران و پاينده باد ايران آزاد