چراغ ها روشن است…

میرحسین موسوی: ابتکارات خود شما مردم در جهت آگاهی بخشی می‌تواند جنبش سبز را جلو ببرد. حال چه کنیم؟ حال که تظاهرات خیابانی انجام نمی شود حال که رهبران جنبش در حصرند و… شاید این سخنان و از این دست صحبت ها را زیاد بین خودمان رد و بدل کردیم و هر کدام هم راه حل های خودمان را ارائه داده ایم در این نوشتار نگارنده بر آن است نظرخود را در این رابطه بیان کند.رهبران جنبش – یا به گفته خودشان همراهان آن – تجربه ی انقلابی را دارند که خود از پایه گذاران اصلی آن بودند و اکنون پس از ۳۰ سال بر این باورند که هنوز هیچ کدام از آن شعارها محقق نشده است؛ از آزادی که بهتر است چیزی نگوییم که در همه شئون از آن محرومیم. زندانها پر است از زندانیان سیاسی و عقیدتی؛ تا آنجا پیش رفته ایم که هیچ کس نمی تواند حتی نوع لباس پوشیدنش را انتخاب کند! در مقوله استقلال که به کشورهایی نظیر روسیه و چین وابسته شده ایم که آنها نیز با هر چرخش باد سیاست خود را در قبال ما تغییر می دهند! حاکمیت ملی نیز که یکی از خواسته های اصلی بود و در انتخابات تبلور می یافت را خود دیدید در انتخابات سال ۸۸ به چه ورطه ای کشاندند.از این روست که زمانی که مردم حقوق اصلی خود را که همانا آزادی و حاکمیت خویش بر حکومتی که در انتخاباتی سالم برآمده نداند اگر هزاران بار هم اصلاحات و انقلاب در این کشور صورت پذیرد باز هم به نقطه ی آغازین باز خواهیم گشت، و این دور باطل تکرار خواهد گشت.زمانی که مهندس موسوی می گفت وظیفه اصلی جنبش آگاهی بخشی است به دلیل شور اعتراضات و اینکه گمان می بردیم رسیدن به خواسته ها تنها از طریق اعتراضات خیابانی میسر است، بجز اندکی به آن توجه نکردیم. به گفته¬ی وی، وظیفه سنگین و اصلی ما در این مقطع زمانی حساس می بایست گسترش شبکه های اجتماعی بوده و از این طریق آگاهی عمومی را افزایش داده و در نهایت با آشنا کردن مردم به حقوق از دست رفته خود راه را برای استقرار یک دموکراسی پایدار هموار سازیم.باری باید این اصل را سر لوحه فعالیتهای خود قرار دهیم که آگاهی مردم از حقوقشان و همچنین اتفاقاتی که جریان دارد بسان خورشیدی است که تاریکی القا شده تمامیت خواهان را از بنیان بر می کند. آن روز حتما پیروزیم، پس از همین حالا شروع کنیم که خیلی زود دیر می شود!


جرس

نوشته ای از شیوا