نامه حسین رونقی ملکی به دادستان تهران و درخواست مرخصی استعلاجی

حسین رونقی ملکی وبلاگ نویس که از وضعیت بد جسمی و بیماری کلیوی در زندان اوین رنج می‌برد، طی نامه‌ای به دادستان تهران نوشته است که «هر چند تاکنون در برابر حکم ناعادلانه دادگاه سکوت کرده‌ام اما این بار به حکم وجدان و عقل در برابر به خطر افتادن سلامتی‌ام سکوت نمی‌کنم.» وی طی این نامه با توجه به وضعیت جسمی‌اش و نیاز مبرم به تحت مراقبت بودن در شرایطی خارج از زندان درخواست «مرخصی استعلاجی» خود را مطرح کرده است.

متن کامل این نامه که در اخیتار «خانه حقوق بشر ایران» قرار گرفته است بدین شرح است:

جناب آقای جعفری دولت آبادی دادستان تهران
با سلام و احترام

همانگونه که مستحضرید اینجانب به دلیل نارسایی کلیوی و بیماری سنگ کیسه صفرا برای درمان و پیوند هالب کلیه به بیمارستان شهید هاشمی نژاد منتقل و فرایند درمانی ام از ا/۲/۹۰ شروع شد برای بار دوم جهت عمل جراحی و خروج دی جی هنگامی که کلیه من دچار عفونت و خونریزی شده بود در تاریخ ۱۸/۳/۹۰ به بیمارستان شهید هاشمی ن‍ژاد منتقل شدم و فرایند درمانی ام ادامه یافت. این در حالی است که هنوز در مورد سنگ کیسه صفرا مشکلات مثانه و سوزش و تکرر ادرار درمانی در من صورت نگرفته است.هم اکنون نیز به خاطر عفونت کلیه و آن‍ژین قلبی که مشخصا پیش از این در مورد وقوع آن هشدار داده بودند چندین بار به بهداری اوین انتقال داده شده و و تحت درمان قرار گرفته‌ام، به طوری که پزشکان بهداری نیز وخامت حال مرا تایید کرده و دستور درمان سریع و عاجل در مورد من صادر کرده اند.
جناب آقای دادستان
 این تحولات و مخصوصا عفونت کلیه من در حالی صورت پذیرفته که به تشخیص متخصصان بیمارستان هاشمی‌ن‍ژاد و نیز پزشکی قانونی ادامه درمان و نگهداری من (از جمله انجام منظم سی تی اسکن کلیوی) باید خارج از زندان و زیر نظر مستقیم پزشکان معالجه صورت پذیرد. کاملا روشن است که وضعیت فعلی و عدم انجام مراقبت های بعد از عمل و از جمله نبود سی تی اسکن وآی وی پی فقرغذایی و دارویی در زندان در محیط زندان ادامه به درمان و نگهداری مناسب از من نیز غیر ممکن است و با اوضاع موجود احتمال آسیب پذیری روند درمانی ام به طور جدی افزایش می یابد.به خوبی می‌دانید که تمامی روند درمانی ذکر شده و تمام هزینه‌های آن از سوی خانواده‌ام پیگیری و پرداخت شده حال آن‌که این هزینه‌ها علی الاصول باید به وسیله قوه قضاییه و سازمان زندان‌ها پرداخت می‌شد.
دادستان محترم تهران بیش از سیزده میلیون تومان برای درمان نارسایی های کلیوی فقط برای بازگشت سلامتی من هزینه شده و عدم رسیدگی‌های ضروری و مراقبت‌های لازم نه فقط هزینه گزاف درمان و عمل جراحی را به هدر می‌دهد بلکه وضعیت جسمانی و سلامتی‌ام را نیز به سوی شرایط وخیم و خطرناک سوق می‌دهد. این امر نه فقط برای من که برای خانواده‌ام نیز غیر قابل تحمل است. به این دلیل هر چند تاکنون در برابر حکم ناعادلانه دادگاه سکوت کرده‌ام اما این بار به حکم وجدان و عقل در برابر به خطر افتادن سلامتی‌ام سکوت نمی‌کنم.از این بابت از حضور مقام عالی دادستان محترم تهران تقاضا می نمایم همانگونه که پزشکان متخصص معالج من و متخصصان پزشکی قانونی رای به اعطای مرخصی استعلاجی به اینجانب داده‌اند آن مقام قضایی نیز با اعزام من به مرخصی استعلاجی موافقت فرمایید.
با تشکر و احترام مجدد
حسین رونقی ملکی