متن این نامه که نسخه ای از آن در اختیار کلمه قرار گرفته به شرح زیر است:
به نام خدا
به برادر آزاده مان امیر و ۱۲ امیرِ آزادگی سرزمین مان
برادرم ! بغضی راه گلویمان را سد کرده است و اشک همدم این روزهای چشمانمان است. اندک اندک خم می شدیم زیر بار همه فشارهای این روزهای نفرین شده. درمانده و دردمند بودیم از نگاه های ملتمس پدر و مادری که ناامید از همه جا ، از خدا طلب کمک می کنند ، از سرگردانی های همسری که بار مسئولیتی سنگین را به دوش می کشد ، و از چهره معصوم کودکی که در عالم کودکانه خود غصه دار دوری از پدر است.ماتممان دو چندان شد از خبر درگذشت بانویی که او نیز رنج این روزهای شما و ما را به دوش می کشید ، خود در بند بود و خود مادری و همراهی برای خانواده بزرگ زندانیان سیاسی بود .روزی که با هدی صابرِ بزرگ اعتصاب غذا کردی سرشار افتخار شدیم از این همه مردانگی و غیرت که در این روزها، اگر نه نایاب ، بسی کمیاب گشته است ؛ اگر چه دلهره این اقدام ، آتش دلشوره را در جانمان افروخت و این آتش چه سوزناک شعله گرفت با درگذشت هدی صابر ؛ سوگوار شدیم از رفتن هدی و از سوگواری تو و باز اشک امانمان نداد و قامتمان خمیده تر شد.اما امروز دوباره قامت افراشتیم. قامت افراشتیم به افتخار مردانگی و غیرتت ، قامت افراشتیم و سربلند و با غرور ایستادیم که برادرمان و ۱۲ برادر آزاده دیگرمان ، تکریم به مقام شامخ انسان ، دفاع از داد مظلومانه مسلمان و همه آنچه در یک کلام شرافت انسانی خوانده می شود را به مقام عمل اثبات می کند؛ سربلند می ایستیم علیرغم همه این فشارها به افتخار تو و همرزمانت ، به افتخار آنچه به بهای جانتان به ما می آموزید: شرافت. اما باز نگرانی همراهمان است ، نگرانی از سلامتی تو و دوستانت در بین خانواده ها هر لحظه بیشتر و بیشتر می شود.برادرم ! می دانیم که روح بلند تو در این راه مقاوم و استوار می ماند ، اما نگرانیم که جسمت – که این روزها به خاطر عوارض زندان و اعتصاب غذا تکیده تر شده – تا چه اندازه توان همراهی خواهد داشت؟ عوارض اعتصاب غذا را می دانیم و آنرا به خاطر هدف مقدسی که تو داری می پذیریم ؛ آگاهیم که برای هدفی که برگزیده ای – که پاسداری از حقوق اولیه انسانی است – دست از جان نیز شسته ای و در این بین از خود می پرسیم چطور انسانی که دغدغه روز و شبش حقوق مردم سرزمینش است می تواند قصد اقدام علیه امنیت ملی داشته باشد؟ جرمی که توجیه ۴ سال حبس تو و بسیاری از دوستان در بندت است.ما نگرانیم ، نگران سلامتی و جان عزیزتان هستیم ، جانی که روزها، هفته ها، و ماه هاست رنج دوری از خانواده ، محبوس بودن در حصار دیوارهای زندان ، دغدغه مشغله و کار، رنج بیماری های درمان نشده ، دردهای پنهان و ده ها رنج گفته و ناگفته تان ، تکیده اش کرده است.امیر عزیز و دوستان آزاده دربند، ایستادگی تان را می ستاییم و سپاسگزاریم ، در برابر بزرگی ، شرافت و پایداری تان به عهدی که با خدایتان بسته اید ، به احترام سر خم می کنیم و علیرغم همه این دل نگرانی ها در کنار شما می ایستیم و آزادی تان را می طلبیم.از مقامات مسئول می خواهیم با نگاهی منصفانه ضمن بررسی درخواست شما برای رسیدگی به جریان درگذشت هاله سحابی و هدی صابر ، موجبات آزادی عزیزان دربندمان را ، که امروز بر همه عیان است که قصدی جز خیرخواهی برای مردم این مرز و بوم نداشته و ندارند ، و برای رسیدن به حقوق انسانی ، جان خویش را در طبق اخلاص گذاشته و به آخرین چاره که اعتصاب غذا است متوسل شده اند ، فراهم آورده و ، از تکرار وقایع اسف بار پیشین ، قبل از وقوع ، جلوگیری کنند.
جاء الحق و ذهق الباطل إنّ الباطل کان ذهوقاً؛
خانواده دلیر ثانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر