متن کامل این بیانیه به شرح زیر است:
به نام خداوند بخشنده مهربان
پیروزی ما آن چیزی نیست که در آن کسی شکست بخورد. همه باید با هم کامیاب شویم، اگرچه برخی مژده این کامیابی را دیرتر درک کنند
میرحسین موسوی
امروز دوم خرداد 1390 است. 14 سال می گذرد از یکی از نقطه های درخشان حضور مردم برای تعیین سرنوشتشان، یکی از نقطه های درخشا ن تاربخ که در آن مردم باور کردند می توانند در کنار هم برای تغییر بایستند، باور کردند که می توانند برای ساختن جامعه ای که در آن انسان کرامت دارد، حق دارد، احترام دارد، اختیار دارد و آزادی و استقلال دارد، بایستند. 14 سال گذشت از آن روزی که خاتمی عزیز به یادمان آورد که دوباره برای خواست تاریخیمان بپا خیزیم و در کنار آن شعار زنده باد مخالف من را مکرر به گوشمان خواند. ما دوباره تصمیم گرفتیم که برای تحقق خواسته هایمان صندوق های رای را انتخاب کنیم.
همچنین 14 سال می گذرد از آن روزهایی که ما بار دیگر اشتباه تاریخیمان را تکرار کردیم، ما قدرت را بدست منتخبین خود سپردیم و به خانه هایمان برگشتیم، ما منتخبین خود را صاحبان قدرت و صاحبان بهترین تشخیص ها دانستیم و به خانه هایمان رفتیم و دوباره تماشاچیانی شدیم که منتخبانمان را بازیگر عرصه سیاست و فرهنگ و اقتصاد و.... می دانستیم و تنها به تشویق و توبیخ آنها پرداختیم، هرگز احساس نکردیم که ما نیز می توانیم بازیگران این عرصه باشیم، احساس نکردیم که ما نیز باید به میدان برویم و در کنار نمایندگانمان مطالباتمان را طلب کنیم، و به تدریج فاصله بین ما و نمایندگانمان بیشتر شد، و حرف هم را کمتر شنیدیم و بیشتر قضاوت کردیم. و فاصله ها بیشتر و بیشتر و تحمل مخالف کمتر و کمتر شد.در انتخابات 22 خرداد 1388 بار دیگر با همه وجود این ضرورت را دریافتیم که باید بیاییم و بایستیم بر همان عهد دیرینمان، بار دیگر احساس کردیم که کرامتمان در دست آنان که حرمتی برای انسانیت و اخلاق و آزادی قائل نیستند پایمال می شود. بار دیگر احساس کردیم سرمایه های معنوی و مادی و انسانی کشورمان در مسیر نابودی و فنا قرار گرفته است. بار دیگر برخواستیم و این بار یاد گرفته بودیم که باید خودمان بازی گر باشیم و بایستیم و حقمان را مطالبه کنیم؛ یاد گرفته بودیم که قهرمان نمی خواهیم و هر کداممان می تواینم در قامت یک رهبر و یک قهرمان برای رسیدن به آرمانمان بایستیم ، یاد گرفته بودیم که باید همدیگر را بیشتر و بهتر تحمل کنیم.ما معتقدیم که انسان ها فارق از قومیت و مذهب و عقیده و جایگاه اجتماعی حقوق پایه ای و برابر دارند و با هیچ بهانه و تو جیهی نمی توان آن را نقض کرد. ما همچنان پایفشاری می کنیم که تعیین سرنوشت عمومی، حق تک تک افراد است و یکی از راه های تحقق این خواسته انتخابات آزاد و رقابتی است. ما همچنان معتقدیم که شهروندان در انتخاب سبک زندگیشان آزادند و حکومت مجاز به دخالت در آن نیست. ما همچنان معتقدیم که مردم ایران شایستگی و امکان زندگی مرفه، عادلانه و شرافتنمد را دارند و با همین امکانات فعلی می توان به این خواسته ها رسید. ما همچنان معتقدیم که حرکت برای تغییر یک حرکت پیوسته و در ادامه حرکت های صد و پنجاه سال گذشته همچون مشروطه، نهضت ملی شدن صنعت نفت و 15 خرداد 1342است.
ما راه رسیدن به این خواسته ها را روش های مدنی و حرکت های مسالمت آمیز و خالی از خشونت می دانیم، ما راه رسیدن به این خواسته ها را بالا بردن سطح آگاهی جامعه می دانیم تاهمه با هم برای رسیدن به حقوقمان تلاش کنیم، و برای همین هست که ما هنوز اصلاح طلبیم. ما اصلاح طلبیم چرا که ما به دنبال آینده ای هستیم که در آن همان کسی که خواهر و برادرمان را در خیابان ها
کتک زده است، سعادتمندتر، معنوی تر، سالم تر و زیباتر از امروز زندگی کند.
آری ما همچنان اصلاح طلبیم، منش ما منش اصلاح طلبانه است نه از این رو که ظرفیت اصلاح پذیری را بالا می دانیم که برعکس هر روز اقتدار گرایان درهای پیش روی اصلاحات را بیشتر و بیشتر می بندد، ما از این رو اصلاح طلبیم که باور داریم که منش اصلا ح طلبی ما آگاهی را بالا می برد، و آگاهی جمعی ما و خرد جمعی ما بی شک راه گشودن درهای بسته ی مقابل خواسته هایمان را خواهد یافت . ما با صبر و استقامت و امید به این راه ادامه می دهیم.ملت بزرگوار ایران در دوره های مختلف نشان داده است که برای رسیدن به آزادی و کرامت و عزت حاضر به گذشت است. این بار نیز ملت می تواند بخاطر رسیدن به مطالبات برحقش ظلم هایی که بر او رفته است را ببخشد، هرچند که این ظلم ها را فراموش نخواهد کرد، همانگونه که مادر سهراب اعرابی بزرگمنشانه اعلام کرد که از خون فرزند شهیدش می گذرد اگر که زندانیان سیاسی آزاد شوند، چرا که فرزندان ایران به زندان افتادند و به شهادت رسیدند و آسیب های جبران ناپذیر دیده اند تنها برای کرامت انسانی و رسیدن به مطالبات بر حقشان.
در همین راستا ما با وجود اینکه در طول این دو سال هیچ حرکت مثبتی در جهت برون رفت از این فضای اختناق از مجموعه حاکمیت ندیده ایم، اما باز از این مجموعه می خواهیم که برای ایجاد اعتماد و باور در دل های مردم خرداد را سرآغازی برای تغییر و اصلاح کشور قرار دهید. برای این کار در نخستین گام رهبران سبزمان میرحسین موسوی، زهرا رهنورد، مهدی کروبی و همه زندانیان سیاسی را آزاد کنید، در این صورت شاید نخستین گام در جهت ایجاد اعتماد و باور به وجود اراده ای در حاکمیت برای به رسمیت شناختن حق مردم و بازگرداندن قدرت به صاحبان اصلی آن یعنی مردم بوجود بیاید و فضایی برای بخشش ظلم هایی که در حق مردم شده و شهیدانی که نثار کرده اند و لطمه های روحی و جسمی و عاطفی که به زندگی مردم وارد آمده است بوجود آید.
ما جوانان احزاب اصلاح طلب دوم خرداد را به عنوان یکی از نقطه های پرفروغ تاریخ ایستادگی مردم ایران پاس می داریم و همچنین سوم خرداد حماسه حضور و ایثار مردم در دفاع از خاک پاک کشور و در دفاع از استقلال و امنیت کشور را پاس می داریم و این دو حماسه حضور را تبریک می گوییم.
جوانان احزاب اصلاح طلب
دوم خرداد1390
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر