این پناهجویان به تازگی اعلام کردهاند که با خروج از محل تحصن در کلیسا و برپایی چادر در مرکز این شهر دست به اعتصاب غذای تر خواهند زد و این اقدام را تا حصول نتیجه برای احقاق حقوق انسانی خود که «همانا حق ادامه زندگی در امنیت» است، ادامه خواهند داد.به گزارش ستاد خبری کمیته پناهجویان ایرانی متحصن و اعتصابکننده در گوتنبرگ این دسته از پناهجویان به دلیل عدم پاسخگویی از نهاد مسوول در وضعیت نامشخصی بهسر میبرند.این پناهجویان چنین عنوان کردهاند که «به هیچ عنوان حاضر به بازگشت به ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی نیستند حتا اگر به قیمت جان آنها تمام شود.این اعتراض از ۲ مای با اعتصاب غذای گروهی از این ۶۵ نفر آغاز و در صورت عدم پاسخ مناسب از سوی اداره مهاجرت همه روزه بر تعداد افراد آن اضافه خواهد شد.
این گزارش میافزاید این پناهجویان بیانیهای را برای آغاز دور جدید اعتراض و اعتصاب غذای خود صادر کردهاند که به شرح زیر است:
سالها سکوت کردیم و غم دل را غصه بر جان ساختیم. چشمها به دور دستها و آرزوها همیشه بر باد. مردمان سرزمینمان زیر تیغ جلادان و ما درتکاپوی فریاد آزادی و آزادگی. سالها میآمد و هرچه میگفتیم که گرفتند و کشتند و حتا جنازهها را بردند، تنها نگاهی سرد از پشت عینکهای ته استکانی شان به ما میانداختند و سکوتی به علامت تعجب.
انگار چون همیشه بر ما باور نداشتند. تا سال یک هزار سیصد و هشتاد و هشت. انتخاباتی بود در وطن، و ما بیش از ده سال بود که گفته بودیم، اما آنجا بود که غارت کردن افکار مردمانمان را دیدند و دیکتاتوری را با دیکتاتور لمس کردند. باز هم آرامش و طمأنینه، میدیدند و سکوت را بهترین راه یافتند. راهروهای اداره مهاجرت پر شده بود از بوی تلخ واژههای نه!نه!نه! غریبه نمیخواهیم.خود به حرکت آمدیم مردان آهنین دهه ۶۰ و ۷۰ را به کمک طلبیدیم، شصت روز به اعتصاب و اعتراض نشستیم. اعتصابی با آداب خود میزبان، آرام و متین. چه بسیار یاریها دیدیم و قاصدکها رها کردیم به اداره مهاجرت قاصدکهایی با صدای آه مظلومانهی ما.قاصدکهایی از جنس سیاست، قانون، طبیب، عشق و درک سخت بیماریهای سالهای ناباوری و انتظارمان را گفتیم. گفتیم وطنمان به دست غارتگران است.
ما سالهاست هجرت کردیم و در غربتیم حتا مارا راهی به وطن نیست و ما را ایرانی نمیدانند. پس تا کی ای اهل دمکراسی؟
اما بازهم هیچ پاسخی نیافتیم، دیگر در چنته تنها چیزی که برایمان باقی مانده جانیست که آن را به بازی میگیریم هرچه بادا باد.
اسامی پناهجویان :
۱- محمود راکی ۲- بهیه نادری حکاکیان ۳- فاطمهنرگس آهوچشم ۴- سیدعلی فاطمیامره ۵- فیروز سلیمانزاده ۶- علی حسینی ۷- رامین صیادی ۸- کریم پورماه ۹- غلامحسین صالحیکولایی ۱۰- فرزانه حدادیان ۱۱- ساسان فرخندهمحقق ۱۲- اکبر فرخندهمحقق ۱۳- خسرو جدیدی ۱۴ – کتایون خدادوست ۱۵- احمد بهرامی ۱۶- سعید علیجانیمرزونی ۱۷- مهدی شیخنجدی ۱۸- مرضیه رسولزاده ۱۹- عباس تکلوبیغش ۲۰- اعظم یوسفی ۲۱- غلامرضا یکهزارع ۲۲- موسی حسنی ۲۳- علی امینی ۲۴- فریبا نیشابوریان ۲۵- محمد بهزادی ۲۶- رضا موذنی ۲۷- ندا نایبالصدری ۲۸- آیدا نجفی ۲۹- منیژه قاسمی ۳۰- شهلا وکیلیتجره ۳۱- آویشن نجفی ۳۲- قمرالسادات قائممقامی ۳۳- لیلا پورعبدلفضل ۳۴- رامین عباسی ۳۵ – فلورت معارفی ۳۶- خدیجه مهابادی ۳۷- رضا طاقت فرسافرد ۳۸- مهدی طاقتفرسافرد ۳۹- ایمان جلیلی ۴۰- جمیس اوداتولکیترگور ۴۱- منیژه گودرزی ۴۲- امید خدادادی ۴۳- مازیار زیتون ۴۴- مریم طاقتفرسافرد ۴۵- سعید کریمی ۴۶- ناصر کریمی ۴۷- نشمیل فتاحی ۴۸- جواد رحیمی ۴۹- مریم فتاحی ۵۰- بهزاد جوادیان ۵۱- بهرام تورانی ۵۲- یعقوب امیری ۵۳- رژین ایرانپرستاسکویی ۵۴- علیرضا شفیعزاده ۵۵- محمد اولادربیعی ۵۶- لیلا طاقتفرسافرد ۵۷- پونه خائف ۵۸- مهرداد کریمی ۵۹- مریم بانیا ۶۰- مهناز مسیریمنجی ۶۱- صمد اسکندری ۶۲- نصیر لازمپور ۶۳- محمد محمدی ۶۴- بابک قنبری کندری ۶۵- رسول شادمن
این گزارش میافزاید این پناهجویان بیانیهای را برای آغاز دور جدید اعتراض و اعتصاب غذای خود صادر کردهاند که به شرح زیر است:
سالها سکوت کردیم و غم دل را غصه بر جان ساختیم. چشمها به دور دستها و آرزوها همیشه بر باد. مردمان سرزمینمان زیر تیغ جلادان و ما درتکاپوی فریاد آزادی و آزادگی. سالها میآمد و هرچه میگفتیم که گرفتند و کشتند و حتا جنازهها را بردند، تنها نگاهی سرد از پشت عینکهای ته استکانی شان به ما میانداختند و سکوتی به علامت تعجب.
انگار چون همیشه بر ما باور نداشتند. تا سال یک هزار سیصد و هشتاد و هشت. انتخاباتی بود در وطن، و ما بیش از ده سال بود که گفته بودیم، اما آنجا بود که غارت کردن افکار مردمانمان را دیدند و دیکتاتوری را با دیکتاتور لمس کردند. باز هم آرامش و طمأنینه، میدیدند و سکوت را بهترین راه یافتند. راهروهای اداره مهاجرت پر شده بود از بوی تلخ واژههای نه!نه!نه! غریبه نمیخواهیم.خود به حرکت آمدیم مردان آهنین دهه ۶۰ و ۷۰ را به کمک طلبیدیم، شصت روز به اعتصاب و اعتراض نشستیم. اعتصابی با آداب خود میزبان، آرام و متین. چه بسیار یاریها دیدیم و قاصدکها رها کردیم به اداره مهاجرت قاصدکهایی با صدای آه مظلومانهی ما.قاصدکهایی از جنس سیاست، قانون، طبیب، عشق و درک سخت بیماریهای سالهای ناباوری و انتظارمان را گفتیم. گفتیم وطنمان به دست غارتگران است.
ما سالهاست هجرت کردیم و در غربتیم حتا مارا راهی به وطن نیست و ما را ایرانی نمیدانند. پس تا کی ای اهل دمکراسی؟
اما بازهم هیچ پاسخی نیافتیم، دیگر در چنته تنها چیزی که برایمان باقی مانده جانیست که آن را به بازی میگیریم هرچه بادا باد.
اسامی پناهجویان :
۱- محمود راکی ۲- بهیه نادری حکاکیان ۳- فاطمهنرگس آهوچشم ۴- سیدعلی فاطمیامره ۵- فیروز سلیمانزاده ۶- علی حسینی ۷- رامین صیادی ۸- کریم پورماه ۹- غلامحسین صالحیکولایی ۱۰- فرزانه حدادیان ۱۱- ساسان فرخندهمحقق ۱۲- اکبر فرخندهمحقق ۱۳- خسرو جدیدی ۱۴ – کتایون خدادوست ۱۵- احمد بهرامی ۱۶- سعید علیجانیمرزونی ۱۷- مهدی شیخنجدی ۱۸- مرضیه رسولزاده ۱۹- عباس تکلوبیغش ۲۰- اعظم یوسفی ۲۱- غلامرضا یکهزارع ۲۲- موسی حسنی ۲۳- علی امینی ۲۴- فریبا نیشابوریان ۲۵- محمد بهزادی ۲۶- رضا موذنی ۲۷- ندا نایبالصدری ۲۸- آیدا نجفی ۲۹- منیژه قاسمی ۳۰- شهلا وکیلیتجره ۳۱- آویشن نجفی ۳۲- قمرالسادات قائممقامی ۳۳- لیلا پورعبدلفضل ۳۴- رامین عباسی ۳۵ – فلورت معارفی ۳۶- خدیجه مهابادی ۳۷- رضا طاقت فرسافرد ۳۸- مهدی طاقتفرسافرد ۳۹- ایمان جلیلی ۴۰- جمیس اوداتولکیترگور ۴۱- منیژه گودرزی ۴۲- امید خدادادی ۴۳- مازیار زیتون ۴۴- مریم طاقتفرسافرد ۴۵- سعید کریمی ۴۶- ناصر کریمی ۴۷- نشمیل فتاحی ۴۸- جواد رحیمی ۴۹- مریم فتاحی ۵۰- بهزاد جوادیان ۵۱- بهرام تورانی ۵۲- یعقوب امیری ۵۳- رژین ایرانپرستاسکویی ۵۴- علیرضا شفیعزاده ۵۵- محمد اولادربیعی ۵۶- لیلا طاقتفرسافرد ۵۷- پونه خائف ۵۸- مهرداد کریمی ۵۹- مریم بانیا ۶۰- مهناز مسیریمنجی ۶۱- صمد اسکندری ۶۲- نصیر لازمپور ۶۳- محمد محمدی ۶۴- بابک قنبری کندری ۶۵- رسول شادمن
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر