به گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان از کمیته گزارشگران حقوق بشر
نوشته ای از مسعود نوری جاوید
۱۳۹۰ بهمن ۳, دوشنبه
پرونده جدید برای ابولفضل عابدینی، حسین رونقی، سما نورانی و مهدی خدایی
به گزارش خبرنامه ملّی ایرانیان از کمیته گزارشگران حقوق بشر
نوشته ای از مسعود نوری جاوید
۱۳۹۰ بهمن ۲, یکشنبه
موج بازداشت روزنامه‌نگاران در ايران: شهرام منوچهری دستگير شد
۲۸ دیماه نيز سهام‌الدين بورقانی، روزنامه‌نگار، عکاس و سردبير سايت ديپلماسی ايرانی بازداشت شد.وی که فرزند احمد بورقانی، نماينده فقيد مردم تهران در مجلس ششم و معاون مطبوعاتی و تبليغاتی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی در دولت محمد خاتمی، رئيس جمهور پيشين ايران است، پيش از اين در روزنامه اعتماد ملی کار می‌کرد.پرستو دوکوهکی که از فعالان حقوق زنان است و از نخستين وبلاگ‌نويسان ايران به‌شمار می‌رود ۲۵ دیماه بازداشت شد.وی سابقه همکاری با روزنامه‌های همبستگی، ياس نو، وقايع اتفاقيه، اقبال، سرمايه، اعتماد ملی، شرق و نشريات از جمله ماهنامه زنان را دارد اما در سال‌های اخير فعاليت رسانه‌ای نداشت.مرضيه رسولی نيز ۲۷ دی در مراجعه مأموران امنيتی به خانه وی دستگير شد.مرضيه رسولی سابقه همکاری با خبرگزاری دانشجويان ايران (ايسنا)، روزنامه‌های شرق و اعتماد و چند نشريه سينمايی را دارد.در موج جديد بازداشت‌ها همچنين محمد سليمانی‌نيا، مترجم رمان "عطر سنبل، عطر کاج" يکی ديگر از کسانی است که در روز ۲۰ دیماه بازداشت شده است.وی مدير سايت يو ٢٤ شبکه اجتماعی متخصصان ايرانی، طراح و ميزبان بسياری از سايت‌های انجمن‌های جامعه مدنی و روشنفکران ايرانی است که پس از احضار به دادگاه انقلاب کرج بازداشت شد.فاطمه خردمند، احسان هوشمند و حسن فتحی نيز از روزنامه‌نگاران ديگری هستند که در روز ١٧ دیماه در ايران بازداشت شده‌اند.گزارشگران بدون مرز ۲۸ دیماه در رابطه با موج جديد بازداشت روزنامه‌نگاران ايرانی بيانيه‌ای منتشر کرد.در اين بيانيه آمده بود: " گزارشگران بدون مرز از احضار بسياری از حرفه‌کاران رسانه‌ای در سراسر ايران مطلع شده است.به گفته گزارشگران بدون مرز، در ايران هم‌اکنون بيش از ٣٠ روزنامه‌نگار و ٢٤ وب‌نگار در زندان به‌سر می‌برند.
به گزارش کميته گزارشگران حقوق بشر
معضل ایران تنها با تغییر دیکتاتوری به یک نظام دمکرات حل می شود
سپردن اداره امور مملکت به کسانی که صلاحیت و دانش کافی ندارند مانند آن است که هدایت یک اتوبوس پر از مسافر را به راننده‌ای بدون گواهینامه و ناشی بسپارند. طبعاً این راننده ناشی اتوبوس را سرانجام به دره خواهد انداخت و موجب قربانی شدن مسافران و از بین رفتن وسیله نقلیه خواهد شد. درست مانند واقعه‌ای که در کشور ما رخ داد. در پی یک انقلاب که با شعار حقوق بشر روی داد سرانجام اداره امور کشور به کسانی سپرده شد که نه تنها صلاحیت و دانش کافی از نظر سیاسی و اقتصادی نداشتند بلکه اساساً به سعادت و پیشرفت ایران و ایرانی هیچ اهمیتی نمی‌دادند و آنچه برایشان اهمیت داشت این بود که قدرت حکومتی خود را روز به روز گسترش دهند و با استفاده از امکانات و ظرفیت‌های ایران، انقلاب اسلامی خود را به سایر کشورهای منطقه هم صادر کنند و رژیمی مانند رژیم ولایت فقیه در این کشورها برقرار سازند. بدین ترتیب از همان ابتدا دست به اقداماتی زدند که جز زیان و خسارت برای ایران نتیجه‌ای در بر نداشت. برخلاف اصول و موازین بین‌المللی، سفارتخانه آمریکا را اشغال و 52 دیپلمات آمریکایی را برای 444 روز به گروگان گرفتند و خصومت با آمریکا را آغاز کردند که هنوز هم ادامه دارد و از این بابت زیان‌های هنگفتی متوجه ایران شده است. حکومت ایران بهرحال مجبور شد گروگانها را آزاد کند و آمریکا نیز از محل 14 میلیارد دلار ذخائری که ایران در این کشور داشت غرامت‌های خود را تأمین کرد و پس از آن نیز بابت انواع اقدامات خلاف قانون جمهوری اسلامی، مبالغ کلانی را از این ذخائر برداشت کرده که دیگر چیزی از آن باقی نمانده است.از طرف دیگر آیت‌الله خمینی با این تصور نا درست که به زودی می‌تواند صدام حسین را هم از قدرت ساقط کند و با تسلط بر عراق قدرت مطلقه خود را توسعه دهد، با تحریک شیعیان عراق علیه حکومت صدام، بهانه لازم را برای حمله به ایران به دیکتاتور بغداد داد و صدام نیز با این محاسبه که به سبب فروپاشی ارتش ایران و اعدام فرماندهان و ژنرال‌ها به آسانی ایران را شکست خواهد داد و دست کم خوزستان را از آن خود خواهد کرد، جنگی را آغاز کرد که هشت سال طول کشید و صدها هزار کشته و بیش از یک میلیون معلول و زخمی به جای گذاشت. ایران و عراق هر دو از این جنگ متضرر شدند و ویرانه‌هایی از این جنگ باقی ماند که هنوز هم ترمیم نشده است. امّا درا ین میان کشورهای غربی و حتی اسرائیل با فروش سلاح و مهمات و ابزار جنگی به دو طرف میلیاردها دلار درآمد به دست آوردند. از طرف دیگر صدام حسین هم که راننده ناشی دیگری بود با حمله به کویت موجبات تهاجم غربی‌ها را فراهم کرد و جالب آنکه باز هم سود و منفعت این جنگ نصیب غربی‌ها شد به گونه‌ای که هنوز هم عراق دارد غرامت حمله صدام به کویت را میدهد و در همین حال آمریکا و متحدانش بابت حمله به عراق و سرنگون کردن صدام حسین و برقراری امنیت در آن کشور مبالغ هنگفتی را نیز از دولت کنونی عراق بابت هزینه‌های جنگ دریافت می‌کنند.اکنون بار دیگر زمزمه حمله نظامی به ایران برخاسته است. جمهوری اسلامی به خلاف چهار قطعنامه شورای امنیت که به صراحت خواستار توقف غنی‌سازی اورانیوم شده، طی این سال‌ها به اقدمات هسته‌ای خود ادامه داده و در عین حال به بازرسان آژانس اتمی نیز اجازه نداده است تا از سایت‌های اتمی ایران بازدید نمایند و مقامات ایران نیز از دادن اطلاعات لازم به آژانس و شفاف سازی فعالیت‌های اتمی خودداری کردهاند. حتی از سال گذشته که وجود یک نیروگاه اتمی دیگر در «فوردو» در نزدیکی قم کشف شد، جمهوری اسلامی که وجود آن را از آژانس اتمی مخفی نگاه داشته بود، نه تنها حاضر به همکاری با جامعه بین‌المللی نشد و اجازه بازرسی از این نیروگاه را نداد بلکه بر میزان فعالیت‌های خود افزود و غنی‌سازی اورانیوم را به حد 20 درصد افزایش داد.علاوه بر این طبق گزارش جدید «یوکیا آمانو» مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، جمهوری اسلامی مراحل ویژه‌ای از تولید بمب هسته‌ای را پشت سر گذاشته و از جمله چاشنی‌های ویژه بمب را آزمایش کرده است. پیش از این، آژانس همواره تاکید می‌کرد که به علت کمبود اطلاعات نمی‌تواند ماهیت فعالیت‌های هسته‌ای ایران را تائید کند ولی در گزارش اخیر مدیرکل آژانس برای نخستین بار صراحتاً ذکر شده که جمهوری اسلامی به سوی تولید بمب هسته‌ای حرکت می‌کند.شورای حکام آژانس روز جمعه با 32 رای موافق، دو رای مخالف و یک رأی ممتنع اقدامات ایران را مورد نکوهش قرار داد و از جمهوری اسلامی خواست تا ماه مارس آینده اطلاعات کافی را در اختیار آژانس بگذارد.انتشار گزارش آمانو در خصوص تولید بمب هسته‌ای توسط جمهوری اسلامی بیش از همه موجب نگرانی اسرائیل شد. مقامات رژیم ایران بارها تهدید کردهاند که اسرائیل را نابود خواهند کرد، لذا طبیعی است که گزارش مدیرکل آژانس رهبران اسرائیل را نگران کند. شیمون پرز تهدید کرد که اسرائیل نیروگاههای اتمی ایران را مورد حمله قرار خواهد داد و در همین حال طبق گزارش‌ها بنیامین نتانیاهو و ایهود باراک نخست وزیر و وزیر دفاع این کشور در صدد جلب موافقت اعضاء کابینه برای انجام این حمله هستند.رهبران آمریکا با انجام چنین حمله‌ای مخالفت کردهاند و «لئون پانه‌تا» وزیر دفاع ایالات متحده اظهار داشته که چنین حمله‌ای آثار زیان بار و پیش بینی نشده‌ای به جای خواهد گذاشت، و نیز مقامات ارشد در دولت بریتانیا و فرانسه هم با انجام چنین حمله‌ای مخالف هستند، و بر این اساس احتمال اندکی وجود دارد که اسرائیل بدون موافقت و همکاری کشورهای غربی دست به چنین تهاجمی بزند. امّا با همه این احوال نمی‌توان مطمئن بود که حمله‌ای رخ نخواهد داد و جنگی تازه به راه نخواهد افتاد. بسیاری از جنگ‌ها در مواقعی رخ داده که هیچکس پیش‌بینی آن را نمی‌کرده است و اکنون هم سؤال این است که اگر چنین حمله‌ای از سوی اسرائیل انجام شود چه خواهد شد؟
در همین حال شاهد دو تحول دیگر نیز هستیم. از یک سو علاوه بر پرونده هسته‌ای که در شورای حکام آژانس اتمی مطرح شده، عربستان سعودی درباره طرح توطئه ترور سفیر این کشور در آمریکا توسط نیروی قدس سپاه پاسداران، به مجمع عمومی شکایت برد و این مجمع روز جمعه قطعنامه‌ای را در محکومیت توطئه ترور به تصویب رساند و از ایران خواست در مورد روشن شدن ابعاد و جزئیات این توطئه با کشورهایی که قصد محاکمه و مجازات طراحان و عاملان این طرح را دارند همکاری کند. بدین ترتیب پرونده دیگری نیز بر علیه جمهوری اسلامی گشوده شد و از سوی دیگر شورای حقوق بشر سازمان ملل پرونده دیگری را علیه رژیم اسلامی و مقامات آن در دست تهیه دارد.به موازات این پرونده سازی‌ها که احتمال برخورد نظامی با جمهوری اسلامی را افزایش میدهد، گزارش‌ها حکایت از آن دارد که ایالات متحده تجهیزات نظامی تازه‌ای را برای مقابله با خطرات احتمالی ایران در اختیار کشورهای همسایه مانند امارات متحده عربی و بحرین قرار داده و در همین حال پایگاههای نظامی خود در کشورهای حوزه خلیج فارس را توسعه بخشیده و تقویت کرده است. در این حال گرچه مقامات آمریکا مخالفت خود را با تهاجم نظامی اعلام کردهاند ولی در عین حال یادآور شده‌اند که برای بازداشتن ایران از تولید سلاح اتمی، همه گزینه‌ها و از جمله گزینه نظامی روی میز است. بدین ترتیب خطر حمله نظامی را نمی‌توان به طور کلی منتفی دانست.از آن سو آیت‌الله خامنه‌ای و دیگر مقامات جمهوری اسلامی نیز سرگرم حملات لفظی و رجزخوانی علیه اسرائیل و آمریکا هستند. خامنه‌ای گفته است جمهوری اسلامی هر گونه تهاجمی را با مشت پولادین پاسخ خواهد داد. احمدی‌نژاد از سقوط قریب‌الوقوع سرمایه‌داری و لیبرالیسم و فروپاشی آمریکا و محو دولت اسرائیل سخن می‌گوید و سرلشکر حسن فیروزآبادی رئیس ستاد نیروهای مسلح هشدار میدهد که اگر حمله‌ای به ایران صورت گیرد چنان پاسخی داده خواهد شد که به زودی اثری از آمریکا و اسرائیل در روی کره زمین باقی نخواهد ماند.به رغم این همه معضلات که دامنگیر رژیم ولایت فقیه شده و در عین حال که اختلافات میان خامنه‌ای و احمدی‌نژاد از یک سو و نزاع میان نهادهای حکومتی (دولت و مجلس و قوه قضائیه) از سوی دیگر به شدت بالا گرفته و مشروعیت نظام جمهوری اسلامی هم به سبب سرکوب گسترده مردم از میان رفته، علی خامنه‌ای درصدد افزودن بر میزان قدرت خویش است و قصد دارد قدرت دیکتاتوری را به طور مطلق در قبضه خود بگیرد. خامنه‌ای اخیراً پیشنهاد کرده است که به جای آنکه رئیس جمهور با رأی مستقیم مردم انتخاب شود، پارلمان وظیفه انتخاب رئیس جمهور را به عهده گیرد و شخص مناسب را به عنوان رئیس جمهور تعیین کند. ظاهراً این پیشنهاد به معنای آن است که رئیس جمهوری با رأی غیرمستقیم مردم انتخاب شود بدین ترتیب که مردم نمایندگان مجلس را انتخاب کنند و نمایندگان که منتخب مردم هستند رئیس جمهوری را برگزینند. این روند در بعضی کشورها هم جریان دارد و از نظر تئوریک اشکالی به آن وارد نیست. امّا در نظام جمهوری اسلامی چون همه نمایندگان پیشاپیش باید توسط شورای نگهبان (منصوب رهبر رژیم) دست چین شوند، لذا نمایندگان مجلس در واقع افرادی هستند که توسط رهبر تعیین شده‌اند و بدون اذن و اجازه او (چنانکه در این سال‌ها دیده‌ایم) هیچ اقدامی انجام نمی‌دهند. بنابراین در واقع با این طرح پیشنهادی، قصد خامنه‌ای این است که رئیس جمهوری را خود منصوب کند.در این هیاهو و غوغائی که برخاسته، متأسفانه بخشی از هموطنان نیز که هم از نظر اقتصادی تحت فشار هستند و به مذلت افتاده‌اند و هم زیر سرکوب دائم و بگیر و ببند و زندان و شکنجه، هستند، از وضع موجود به ستوه آمده‌اند وحتی حاضرند حمله نظامی هم رخ بدهد ولی لااقل از شر این حکومت آزاد شوند. این هموطنان همزبان با مهدی اخوان ـ م امید فریاد بر می‌آورند که:
کاوه‌ای پیدا نخواهد شد امید
کاشکی اسکندری پیدا شود
امّا با تمام معضلاتی که وجود دارد باید به آمریکا و سایر قدرت‌های غربی این واقعیت را تفهیم کرد که چاره معضل ایران، حمله نظامی و جنگ نیست. به فرض که حمله‌ای به نیروگاههای اتمی ایران صورت گیرد و برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی را فلج کند. این فقط موجب خواهد شد که اسرائیل و کشورهای غربی از نگرانی تهدیدهای اتمی ایران خلاص شوند. ولی آیا معضلاتی که در رابطه با رژیم جمهوری اسلامی وجود دارد منحصر به مسأله اتمی است؟
تا آن جا که سابقه سی و دو ساله نشان میدهد، سه معضل اساسی بجز مسأله اتمی در ارتباط با رژیم اسلامی وجود دارد. جمهوری اسلامی علناً و صراحتاً از گروههای تروریستی نظیر حزب‌الله، حماس، جهاد اسلامی و گروههای دیگر از نظر مالی و لجستیکی و تسلیحاتی و آموزشی حمایت می‌کند و امنیت و ثبات را در لبنان، عراق، فلسطین و دیگر کشورها به خطر می‌اندازد. از سوی دیگر رژیم ایران با صلح اعراب و اسرائیل مخالف است و به طرق مختلف از ایجاد صلح در منطقه جلوگیری می‌کند. حوادث و تحولات چندین ساله در غزه و لبنان و سوریه که غالباً به تحریک جمهوری اسلامی صورت گرفته، صرفاً به انگیزه جلوگیری از صلح انجام شده است. گذشته از اینها، جمهوری اسلامی به طور کلی سر ناسازگاری با آمریکا و اصولاً کشورهای غربی دارد و از حادثه آفرینی در این کشورها کوتاهی نمی‌کند که آخرین نمونه آن طرح ترور سفیر عربستان در آمریکا بود. امّا آنچه از نگاه مردم ایران بیش از همه اهمیت دارد نقض فاحش حقوق بشر و سرکوب خشونت‌آمیز آزادی‌خواهان و مخالفان است.
با حل معضل اتمی ایران، سایر مشکلات بر سر جای خود باقی خواهد ماند و چه بسا که جمهوری اسلامی در صورت وقوع هر گونه حمله به سایت‌های اتمی خود، دیگر اقدمات مخرب خود را افزایش هم بدهد. واقعیت آن است که تنها راه حل معضل ایران تغییر رژیم دیکتاتوری کنونی و مستقر کردن یک نظام دمکراتیک است که در این زمینه در آینده بحث خواهیم کرد.
۱۳۹۰ بهمن ۱, شنبه
احتمال سیاسی بودن قتل گلاره باقرزاده در هیوستون تقویت شد
رادیو اسرائیل
نوشته ای از مسعود نوری جاوید
خواهان آزادی فوری احسان هوشمند و سایر زندانیان سیاسی هستیم
اول بهمن ۱۳۹۰ بابر با بیست و یکم ژانویه۲۰۱۲
نوشته ای از فرزاد سلطانزاده نادری
ظلم مضاعف جمهوری اسلامی در حق اقوام ایرانی
صبوری و بسنده کردن به آنچه موجود است دولتمردان ایران را گستاخ تر از پیش می کند. صبوری سال های گذشته ثمره ای جز اعدام های بیشتر، سرکوب های روزن افزون تر و در یک کلام قربانیان بیشتر نداشته است. ایرانیان می دانند که بذر دموکراسی در زمینی جوانه می زند که آحاد آن خود را بشناسند و حقوق دیگران را و زمینه های این همه، به رغم نابرابری های موجود تحمیل شده از سوی حاکمان جمهوری اسلامی، در اقوام ایرانی هست. ایرانیان می دانند آزموده را آزمودن خطاست بنابراین برای سرنگونی نظام فعلی باید دست در دست یکدیگر بدهند و همراه با ایرانیان خارج از کشور به ایرانی آباد و آزاد بیندیشند. ثمره دموکراسی، برابری حقوق اقتصادی، سیاسی، فرهنگی تمام شهروندان ایرانی فارغ از ملاک های قومی خواهد بود. بی شک این کثرت واحد، آینده سرزمین کهنسال مان را رقم خواهد زد و ایرانیان زیر پرچم ایرانی آباد، آزاد و دموکرات، قله های عزت و ترقی را که شایسته ایران و ایرانی است، فتح خواهند کرد، ایران آینده سهم هیچ گروه خاصی نیست و تمام اقوام در آن تعیین سرنوشت خود و هموطنانشان نقش دارند. و من آن روز را دور نمی بینم.
دکتر بهروز بهبودی
بنیانگذار و دبیرکل شورای دمکراسی برای ایران
فرصتی تاریخی برای طراحی آینده ایران
سی و دو سال پس از انقلاب اسلامی و برآمدن نظام ولایت فقیه که طی این مدت ایران غنی و ثروتمند را به فلاکت کشیده و با برپایی سیستمی پلیسی و امنیتی، خفقان و سرکوب را بر مردم تحمیل کرده و امروز نیز سرزمین ما را در معرض تهدیدات جدی قرار داده، بار دیگر به یک مقطع سرنوشت ساز تاریخی نزدیک می‌شویم که این بار باید از این فرصت با درایت و هوشمندی برای ساختن سرزمینی آباد و جامعه‌ای آزاد و آینده‌ای روشن بهره‌برداری کنیم. با توجه به شرایط موجود و تحولاتی که در صحنه داخلی و عرصه بین‌المللی جریان دارد بدون تردید زمینه‌های فروپاشی و سقوط نظام اسلامی فراهم شده و رژیمی که نه سر سازگاری با مردم خویش و نه با جامعه بین‌المللی دارد سرنگون خواهد شد. با این حال اگر از تجربه تلخ انقلاب بهره نگیریم و از هم اکنون خطوط و رئوس مسایل آینده را روشن نسازیم و بر محور آن توافق نکنیم، به یک آینده روشن و باثبات دسترسی پیدا نخواهیم کرد.انقلاب سال 57 در شرایطی به وقوع پیوست که تا یک سال پیش از آن جامعه در آرامش و امنیت به سر می‌برد و با تمام نقائصی که وجود داشت، هیچکس ـ حتی هیچیک از رهبران انقلاب ـ احتمال نمی‌داد که اوضاع ظرف یک سال دگرگون شود. مردم در یک حالت تب آلوده و هیجانی در متن انقلاب قرار گرفتند و هر چند که می‌دانستند چه چیزهائی را نمی‌خواهند، امّا نمی‌دانستند به دنبال چه چیز می‌گردند و لذا طرح روشن و قابل درکی از آینده نداشتند. آنچه در انقلاب مطرح می‌شد ایرادات و اشکالاتی بود که به سیاست‌ها و عمکلردهای نظام گذشته وارد می‌کردند. این البته بدان معنا بود که می‌خواهند از این پس گرفتار این معضلات نباشند ولی هیجانات آنچنان شدید بود که گویی نیازی به طراحی وضعیت آینده نمی‌دیدند و به لحاظ اعتماد مطلقی که به رهبران انقلابی، بخصوص آیت‌الله خمینی، داشتند تمام مقدرات خود را به دست آنها سپردند و نتیجه آن شد که آیت‌الله خمینی نظام شناخته نشده‌ای به نام «ولایت فقیه» را به جامعه تحمیل کرد که هنوز بر سر چگونگی آن حتی میان روحانیون ارشد بحث و جدل وجود دارد و هر کسی تعبیر خاصی از آن را ارائه میدهد. حتی محور اصلی مطالباتی که مردم مطرح می‌کردند و عمدتاً بر گرد موضوع حقوق بشر دور می‌زد به سرعت به فراموشی سپرده شد و محاکمات چند دقیقه‌ای به راه افتاد و ماشین اعدام مخالفان آغاز به کار کرد که سی و دو سال است قربانی گرفته و هنوز هم می‌گیرد.در مقطع انقلاب اگر به دلائلی که اشاره شد، انگیزه و فرصت کافی برای طرح ریزی آینده وجود نداشت و مردم نیز جزئیات مسائل سیاسی را تجربه نکرده بودند، امّا امروز مردم ایران پس از سه دهه مبارزه و تلاش برای دستیابی به آزادی و دمکراسی به دنبال تجربه‌هایی که در دوره به اصطلاح سازندگی و بعد از آن دوره اصلاحات و سپس حاکمیت اصولگرایان در هفت ساله اخیر کسب کردهاند، به آن درجه از رشد و کفایت سیاسی و اجتماعی دست یافته‌اند که بتوانند طرحی جامع و کامل از نظر سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و بین‌المللی برای اداره امور کشور خود تنظیم و تدوین کنند. اساساً سطح رشد و آگاهی مردان و زنان و جوانان امروز جامعه ایران با دوره گذشته قابل مقایسه نیست. در آن دوران دانشجویان، جوانان و زنان و طبقات مختلف نظیر نویسندگان و روزنامه‌نگاران و هنرمندان و غیره صرفاً تحت تاثیر تبلیغات چپی و مذهبی و ملی گرایانه‌ای که هیچگاه ابعاد و جزئیات آن به طور روشن بررسی نشده بود جذب انقلاب شدند، امّا امروز جامعه ایران کلیه این آموزه‌ها را در عمل و به طور ملموس تجربه کرده و مزیت و نقصان هر یک از این آموزه‌ها را به روشنی دریافته است. خطایی بزرگ خواهد بود که با داشتن چنین آگاهی‌ها و تجربه‌هایی، باز هم ملت ایران به دامان یک دیکتاتوری دیگر درغلتد.به رغم آنچه که کارگزاران و سخنگویان رژیم اسلامی علیه اپوزیسیون تبلیغ می‌کنند و قصد دارند اپوزیسیون جمهوری اسلامی را ضعیف و بی‌اثر جلوه دهند، باید گفت که اپوزیسیون رژیم اسلامی اتفاقاً بسیار قوی و کارساز بوده است. همین که نهادهای نظامی و انتظامی و قضایی شدیدترین سرکوب‌ها را انجام می‌دهند و تا کنون هزاران نفر را اعدام کرده و دهها هزار نفر را به بند و زنجیر کشیده و کلیه مطبوعات آزاد و رسانه‌ها را با اعمال زور خاموش کردهاند، نشانه ترس و وحشتی است که رژیم اسلامی از مخالفان خود دارد.دانشجویان ایرانی در طول این سال‌ها مبارزه‌ای مستمر و پیگیر را علیه نظام ولایت فقیه ادامه داده‌اند و تاوان آن را با حبس و زندان و محرومیت از تحصیل پرداخته‌اند و هنوز هم می‌پردازند. دانشگاههای ایران همچنان پرجوش و خروش علیه نظام دیکتاتوری مبارزه می‌کند و هر روز صحنه درگیری و رویارویی نیروهای بسیجی حکومت با دانشجویان است ولی با این همه، دانشجویان ایرانی که مایه افتخار جامعه هستند لحظه‌ای میدان مبارزه و ستیز را ترک نکرده‌اند. زنان ایرانی مبارزه علیه حکومت اسلامی را از نخستین روزها با تظاهرات اعتراضی علیه حجاب و پوشش اجباری که با «یا روسری یا توسری» به آنان تحمیل می‌شد آغاز کردند و در تمام مدت سی و دو سال گذشته در صحنه بوده‌اند. زنان ایرانی طی سه دهه در میدان مبارزه مدنی و سیاسی با رشادت و شهامت فعالیت کردهاند و صدها تن از آنان به زندان و شکنجه دچار شده‌اند. از این نظر نه تنها زنان کشورهای مسلمان منطقه خاورمیانه، بلکه حتی زنان اروپایی و آمریکایی نیز قابل مقایسه با زنان و دختران ایرانی نیستند و در هیچ کشوری زنان و دختران، این همه تلاش و کوشش برای دستیابی به حقوق خود نکرده‌اند و مهم‌تر اینکه از نظر آگاهی و رشد سیاسی نیز به پای زنان و دختران هوشمند و فرهیخته ایرانی نمی‌رسند. از سوی دیگر روزنامه‌نگاران، نویسندگان، هنرمندان، اهل رسانه و مطلبوعات و عموم طبقات اجتماعی در تمام این سال‌ها از مبارزه با رژیم اسلامی و عوامل سرکوبگر آن باز نایستاده‌اند و بسته به توانایی و امکاناتی که داشته‌اند در راه دسترسی به آزادی و دمکراسی و حق حاکمیت خویش تلاش کردهاند. در کدام یک از کشورهای منطقه، نظیر تونس و مصر و لیبی و حتی سوریه، چنین اپوزیسیون قوی و پردوامی را می‌توان سراغ کرد؟ گروهها و سازمان‌های اپوزیسیون در این کشورها، تازه از یک سال قبل فعالیت‌های خود را آغاز کردهاند که به پیروزی هم رسیده‌اند.از طرف دیگر اپوزیسیون خارج کشوری جمهوری اسلامی نیز از کفایت و قابلیت بسیار زیادی برخوردار است. در طول این سال‌ها بیش از یکصد و چهل نفر از رهبران و چهره‌های شاخص اپوزیسیون در خارج از کشور توسط مأمورین رژیم اسلامی ترور شد‌اند و در این راه جان باخته‌اند. علاوه بر این دهها سازمان و حزب سیاسی در تمام این مدت پیکار پیگیری را علیه رژیم ولایت فقیه سازمان داده و پیش برده‌اند. حدود شش میلیون نفر از ایرانیان در مخالفت با جمهوری اسلامی ناگزیر از ترک وطن و تحمل شرایط سخت غربت شده‌اند و با تمام محدودیت‌هایی که از نظر مالی و غیره داشته‌اند توانسته‌اند صدای جوانان و زنان و مردان داخل ایران را که زیر سرکوب خشونت‌بار هستند به گوش مجامع بین‌المللی برسانند و افکار عمومی جهان را از آنچه بر مردم ایران می‌رود آگاه سازند. بیهوده نیست که جمهوری اسلامی با صرف میلیاردها دلار برای ایجاد احزاب و سازمان‌های مصنوعی و تشکیل شبکه‌های رسانه‌ای دروغین و اعزام جمعی از وابستگان خود برای رخنه و نفوذ در میان سازمان‌ها و گروهها، تلاش می‌کند فعالیت اپوزیسیون را منحرف و خنثی سازد. صدها هزار نفر از ایرانیان مقیم خارج کشور در رشته‌های مختلف دانشگاهی، پزشکی، حقوق، مدیریت و بازرگانی و سیاسی موقعیت‌های ویژه‌ای کسب کردهاند و توانسته‌اند در چگونگی روابط کشورهای غربی با جمهوری اسلامی اثرگذار باشند.اگر امروز نظام اسلامی در داخل دچار اختلاف و تشتت شدید گشته و پایگاه مردمی و شرعی و سیاسی خود را از دست داده و کار به جایی رسیده که جناح‌ها و گروههای سیاسی از رژیم رویگردان شده‌اند و اختلافات سیاسی به جنگ تنازع تبدیل گشته است، اینها همه نشانه‌ای از عاملیت و تاثیرگذاری اپوزیسیون درون و بیرون کشور است. همین گسستگی و گسیختگی امور در سطوح بالای سیاسی و شکاف عمیقی که بین مردم و حکومت ایجاد شده برای از پا درآوردن رژیم ولایت فقیه کفایت می‌کند و حتی اگر فشارهای خارجی نیز در میان نباشد حکومت در زمانی نه چندان طولانی سقوط خواهد کرد. در این حال فشارهای افزایش یابنده بین‌المللی نیز موجب تسریع این روند خواهد شد. همانگونه که می‌دانیم به دنبال انتشار گزارش رئیس آژانس اتمی و نیز افشاء طرح ترور سفیر عربستان در آمریکا کشورهای غربی بر آن شدند تا به منظور جلوگیری از دسترسی حکومت ایران به بمب هسته‌ای و وادار ساختن جمهوری اسلامی به قطع حمایت از گروههای تروریستی ـ نظیر حزب‌الله و حماس و جهاد اسلامی ـ در منطقه که هر روز توطئه آفرینی می‌کنند، تحریم‌های جهانی را علیه ایران افزایش دهند. علاوه بر آن که آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن، سوئیس و حتی کره جنوبی تعداد زیادی از شرکت‌ها و اشخاص حقیقی را به فهرست تحریم‌های پیشین خود افزودند، برای نخستین بار بانک مرکزی جمهوری اسلامی از سوی بریتانیا و آمریکا مورد تحریم واقع شد و در حال حاضر نیز اتحادیه اروپا درصدد تحریم خرید نفت از ایران برآمده و موضوع را مورد بررسی قرار داده است. در این میان حمله بسیجی‌های حکومتی به سفارت بریتانیا در تهران و خوابگاه دیپلمات‌های انگلیسی و تخریب تجهیزات سفارتخانه و وسایل شخصی کارکنان که نشانه‌ای از زیرپا گذاشتن موازین بین‌المللی و موازین اخلاقی بود، بحران تازه‌ای در روابط رژیم اسلامی با کشورهای غربی ایجاد کرد که بی‌تردید موجب ضعف و انزوای بیشتر آن در سطح جهانی خواهد شد.عرصه آنچنان بر جمهوری اسلامی تنگ شده است که برخی رهبران سیاسی و نظامی، وقوع جنگ را تنها راه نجات خود می‌بینند و به همین سبب است که می‌بینیم علناً تهدید به بستن تنگه هرمز کرده و یک مانور نظامی در این رابطه برگذار کردهاند. مقامات رژیم می‌دانند که جامعه جهانی بستن این معبر حیاتی را تحمل نخواهد کرد و حتی به حمله نظامی روی خواهد آورد. با این حال این مقامات همچنان دست به تحریک و تهدید می‌زنند و عملاً بر طبل جنگ می‌کوبند تا شاید بدین طریق راه نجاتی برایشان باز شود.امّا جنگ نیز راهگشای جمهوری اسلامی نخواهد بود و رژیم دیکتاتوری حاکم بی‌تردید سر نوشتی جز سقوط قریب الوقوع ندارد. این بر عهده ما مردم ایران است که آینده کشورمان را از هم اکنون طراحی کنیم.
31 دسامبر ـ نیویورک
بنیانگذار و دبیر شورای دمکراسی برای ایران
contact@bbehbudi.com
کیهان لندن
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
توماج صالحی به اعدام محکوم شد! توماج در قلب ما جای دارد!
سازمان حقوق بشر ایران؛ ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳: توماج صالحی، خواننده رپ و از بازداشت‌شدگان اعتراضات ۱۴۰۱ در دادگاه انقلاب به اعدام محکوم شد. سازمان ...
-
به گزارش فارس آیت الله صافی گلپایگانی در آخرین فداکاری خود به نامهی یک دختر 21 ساله که از همان روی پاکت معلوم بود که بدحجاب است شخصاً پاسخ... -
این عکس مربوط به تنگه هرمز نیست و ربطی هم به تحریم نفت ایران ندارد. بلکه مربوط به تنگه پرند است که در دانشگاه پیام نور می خواهند ایجاد کنند...
