از بتول
بسم الله الرحمن الرحیم
قال رب الشرح لی صدری و یسر لی امری وحلل عقدتاً من لسانی یفقهو قولی
من دختر جوان بدحجابی بنام بتول می‌باشم که شما را هشت دفعه در (...) که سکینه هم بود دیده‌ام و به شما به چشم برادری عشق می‌ورزم و کلاً خوشحالم .
حضرت آقا ! من نمی‌دانم چرا ما باید لباس به تنمان بنمائیم و نباید مثل غربی‌ها که الهی خاک بر سر همه‌شان بکنند لختی بگردیم و بعضاً جاهایمان معلوم باشد . من واقعاً سوالات زیادی از محضر مبارک شما دارم و یکیش اینکه چرا شما بجای اینکه ما خواهران فداکار اسلام و مسلمین را مجبور بفرمائید که تنمان را توی گونی بنمائیم به آقایان اجبار نمیفرمائید که عینک جوشکاری استعمال بنمایند تا هیچ جای ما را نبینند حتی در زمان اضطرار ؟
من الآن که این نامه را برای شما نوشته‌ام اشک شوق بمن جمع گردیده و حاللتی شبیه به خوشحالی دارم .
لطفاً منرا نصیحت و ارشاد بفرمائید و از جهالت و گمراهی و بدبختی نجات بدهید باشد تا ما در (...) جبران کنیم .
از صافی :
سلاممممممممممممم
خوبی ؟
.
.
.
آهان ، رو ایرم ؟
.
.
.
دخترم ! نامه‌ات را با جان و دل خواندم . چند بار کاغذ نامه‌ات را به خود چسباندم و در آن تدبیر نمودم و فهمیدم که به اصالت و فطرت تو می‌توانم امیدوار بشوم .
عزیزم ! تو باید تمام پرده‌ها را پاره بنمائی و همه چیز را بریزی بیرون . مسئله‌ی لباس خیلی مسئله‌ی ژرفی است که حقیقت‌های حکمت روشنائی سیرت عقل و بصیرت را ماتحت تاثیر قرار می‌دهد .
جیگری ! تاکید ما و اسلام همواره به خانه‌داری زن در روز و از اون کارها در شب است که جامعه را نجات می‌دهد و مرد همش باید از صبح تا شب جهاد فی سبیل الله بنماید . بعضی‌ها که اصلاً به اندازه‌ی ما خبر ندارند خیال می‌کنند تا یک زنی در غرب دامن پایش کرد وزیر می‌شود درصورتیکه من خودم دیده‌ام اینجوری نیست و هی توسط «مافوق» به آنها تجاوز می‌شود درحالیکه ما در اینجا که پوشش مناسب داریم از «ماتحت» وارد می‌گردیم .
فدا ! خبرگزاری‌های غربی برای من آمار فرستادند گفتند در غرب چهل و هشت درصد بچه‌ها بی‌پدر و کلاً غربی‌ها از این حیث آدم‌های بی‌پدر و مادری هستند که اگر چادر سرشان می‌کردند الآن هر کدام هفت هشت ده‌تا پدر یا حداقل مادر داشتند که اسلام دست ما را باز هم گذاشته و تو می‌دانی من دارم چه می‌گویم .
خدا تو را به آمال عقل‌پسند بفرماید . (آمال عقل‌پسند در دست ترجمه است)
باز هم بیا
از طرف لطف الله ، اگر دوست داشتی بهرام صدام کن !
نویسنده: پدرام طنازی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر