خوشحالم که رژیم همانند یک کفتار تیر خورده دارد به خود میپیچد

خوشحالم که رژیم همانند یک کفتار تیر خورده دارد به خود میپیچد.از هر طرف در محاصره تقریبا کامل، تا خر خره زیر بار مشگلات ، از همه جا رانده،از همه جا مانده ، دارد به آن نسلی جسارت میکند که دیگر برای رژیم و ابهت کاذبش پشیزی ارزش قایل نیست.من در این حمله قدرت نمیبینم ، ضعف کامل میبینم و نشانه بسیار خوبی است.در ثانی، بچه های سبز و شجاع این مرز و بوم همچون عارف و همسرش ، دارند ثابت میکنند که شیر بیشه واقعی بودن یعنی چه، نهراسیدن ، اوج اقتدار بودن ،متمرکز بودن ، شهامت بی اندازه و متانت و پیروزی نهایی ، ارزشهایی هستند که همین بچه ها ،در بهترین وجه ممکن آنرا ثابت کردند.نسل جوان و سبز ایران ، مایه افتخار ماست.


پدرام طنازی

هراس حکومت اسلامی از ۱۳ آبان و ۱۶ آذر

فشار بر دانشگاه در آستانه مناسبت های دانشجویی

با نزدیک شدن به مناسبت های دانشجویی چون 13 آبان و 16 آذر، مسوولان انضباطی دانشگاه‌ها و همچنین مسوولان قضایی فعالیت‌های خود را افزایش داده‌اند. در همین راستا در دو هفته گذشته حداقل 3 فعال دانشجویی بازداشت و چندین دانشجو از ورود به دانشگاه منع شده اند.امید رضایی و پیمان عارف، دو فعال دانشجویی محروم از تحصیل، از جمله بازداشت شدگان این مدت هستند که هنوز علت بازداشت آنها اعلام نشده است.سحر موسوی، از فعالان سابق دانشجویی دانشگاه آزاد و دانشجوی محروم از تحصیل نیز پیش از این بدون ارائه هرگونه توضیحی، توسط ماموران امنیتی بازداشت شده بود. بازداشت وی در پی احضار به دفتر پیگیری وزارت اطلاعات رخ داد.امید رضایی، دانشجوی دانشگاه گیلان دیگر بازداشتی روزهای اخیر بوده است. رضایی که بیش از دو هفته از زمان بازداشتش می‌گذرد، در این مدت تنها تماسی کوتاه با خانواده خود داشته و از بازداشتش خبر داده است.هنوز از علت بازداشت و اتهامات رضایی اطلاعی در دست نیست، اما یک فعال دانشجویی در دانشگاه گیلان به "روز" گفت که در روزهای گذشته، تعدادی از فعالان این دانشگاه به اداره اطلاعات احضار و ضمن هشدار نسبت به فعالیت‌هایشان، به آن‌ها اعلام شده که در صورت هر گونه تجمع اعتراضی در روزهای 13 آبان یا 16 آذر بازداشت خواهند شد. 

محرومیت از تحصیل در پی اعتراضات صنفی 

با گذشت حدود یک هفته از اعتراضات صنفی دانشجویان دانشگاه مازندران، برخی گزارش‌ها حکایت از آن دارد که فشارها بر دانشجویان این دانشگاه مجددا افزایش یافته است. یکی از فعالان دانشجویی این دانشگاه به "روز" گفت: "در سال‌های گذشته دانشجویان دانشگاه مازندران در عرصه دفاع از حقوق ملت بسیار فعال بودند. بعد از کودتای 22 خرداد نیز این دانشگاه شاهد تجمعات گسترده دانشجویان بود؛ اعتراضاتی که باعث تعجب و خشم مقامات امنیتی این استان هم شد. آن‌ها به همین دلیل در دو سال گذشته تمام تلاش خود را کردند تا با بازداشت، اخراج، محرومیت از تحصیل، تهدید و ایجاد جو امنیتی در دانشگاه، این جو را از بین ببرند. در واقع آن‌ها هزینه هرگونه حرکت اعتراضی را تا حد ممکن بالا بردند؛ ضمن آنکه ماموران امنیتی نیز به کرات در دانشگاه حاضر می‌شدند. اما اعتراضات هفته گذشته، باعث شده که آنان تمام رشته‌های خود را پنبه شده ببینند". دانشجویان دانشگاه مازندران پیش از این در پی مشکلات صنفی، نامه‌ای با بیش از هزار امضا به مسوولان تحویل داده و خواستار رفع مشکلات خود شده بودند. آن‌ها پس از بی پاسخ ماندن این نامه دست به تجمعی اعتراضی زدند که با استقبال دانشجویان همراه شد. سایت دانشجونیوز نیز در همین زمینه گزارش داده است که "از همان روز تجمع تهدیدها و احضارها به حراست مرکزی اغاز شد و همچنان نیز ادامه دارد.در آخرین مورد برخی از دانشجویان نیز به دانشگاه ممنوع الورود شده اند".در همین حال، دانشجویان دانشگاه بین‌المللی قزوین نیز در اعتراض به شرایط نامناسب دانشگاه، دست به تجمع اعتراضی زدند و خواستار بهبود شرایط صنفی دانشگاه شدند. این دانشجویان ظرف‌های غذای خود را به شکل واژه "اعتراض" در محیط دانشگاه چیده و خواستار بررسی اعتراضات خود توسط مسوولان شده اند. این در حالی است که فعالان دانشجویی این دانشگاه خبر از آن می‌دهند که نیروهای امنیتی حضور پررنگی در این تجمع داشته‌اند. با آغاز سال تحصیلی جدید بسیاری از دانشگاه های ایران از جمله دانشگاه امیرکبیر، دانشگاه زنجان، دانشگاه کردستان، دانشگاه شهر کرد، دانشگاه یزد، دانشگاه مازندران و برخی دانشگاه های دیگر، شاهدتجمعات گسترده دانشجویان در اعتراض به سیاست های جدید وزارت علوم در ارتباط با اجرای طرح های محدود کننده دانشجویان و همچنین شرایط ناگوار صنفی دانشگاه‌ها بوده است. 

نوشته:آرش بهمنی/روز



پارس دیلی نیوز

انتقال تمامی زندانیان سیاسی و مذهبی کرد به سلولهای انفرادی بند ۱ زندان گوهردشت کرج

زندانیان سیاسی و مذهبی کرد پس از یورش گارد زندان و ضرب و شتم وحشیانه به سلولهای انفرادی بند ۱ زندان گوهردشت کرج منتقل شدند.فرجی نژاد رئیس اطلاعات زندان و خضرعی رئیس بند ۶ زندان گوهردشت کرج شخصا در بند ۶ حاضر شدند و به باند مافیایی زندان دستور دادند که به زندانیان سیاسی و مذهبی کرد حمله ور شوند. فرجی نژاد از سایر زندانیان عادی با تهدید و تطمیع می خواست که به زندانیان سیاسی و مذهبی کرد حمله ور شوند. او به آنها می گفت :”شما حمله کنید و مسئولیتش با من ” فرجی نژاد برخلاف گذشته که سعی داشت پشت پرده حملات باند مافیایی باشد اما اینبار علنی و آشکار در معرض دید سایر زندانیان حمله به زندانیان سیاسی و مذهبی کرد را تشویق می کرد. زندانیان عادی از شرکت در یورش به زندانیان سیاسی و مذهبی کرد خوداری کردند و فقط باند مافیایی در حمله به آنها شرکت داشتند.در این حمله تعدادی از زندانیان سیاسی و مذهبی کرد زخمی شدند و پس از آن گارد زندان به زندانیان سیاسی کرد یورش برد آنها را مورد ضرب و شتم قرار داد و به سلولها انفرادی منتقل کرد.لازم به یادآوری است که فرجی نژاد رئیس اطلاعات زندان در تاریخ ۲۷ مهر ماه زندانیان سیاسی و مذهبی کرد را تهدید کرده بود که در صورت ادامه اعتراض نسبت به شرایط غیر انسانی و توهین به اعتقادات مذهبی دستور خواهد داد که باندهای مافیایی بند به آنها حمله ور شوند و آنها را به قتل برسانند.برنامه ریزی حملات خونین علیه زندانیان سیاسی توسط بازجویان وزارت اطلاعات صورت می گیرد و برای اجرا در اختیار مردانی رئیس زندان ،معاون وی خادم و فرجی نژاد رئیس اطلاعت زندان قرار داده می شود.اسامی زندانیان سیاسی و مذهبی هموطن کرد و بلوچ در بند ۶ زندان گوهردشت کرج که به سلولهای انفرادی منتقل شده اند به قرار زیر می باشد:انور خضری،هادی امینی،رمضان سعید،کامران شیخه، جعفر غفوری ،مسعود رسولی ،حجار علیزاده، عبدالرحمان کنام،جلال فرخی،حمزه ریگی، حسام محمدی، ستار امینی، کاوه نبوی،ابراهیم سیدی،فواد رضا زاده ، پرویز عثمانی،ستار غفوری،جهانگیر سهرابی،عبدالرحمان والی علی،کریتار والی علی و ناصر شیخی می باشند.فعالین حقوق بشر و دمکراسی در ایران ،ضرب وشتم و انتقال زندانیان سیاسی و مذهبی کرد به سلولها انفرادی، و سایر شیوه های اذیت وآزار در زندان گوهردشت کرج را محکوم می کند و از کمیسر عالی حقوق بشر خواستار ارجاع پرونده جنایت علیه بشریت رژیم ولی فقیه علی خامنه ای به شورای امنیت سازمان ملل متحد جهت گرفتن تصمیمات لازم اجرا می باشد.

فعالین حقوق بشرو دمکراسی در ایران

۱۱ آبان ۱۳۹۰ برابر با ۲ نوامبر ۲۰۱۱

گزارش فوق به سازمانهای زیر ارسال گردید:

کمیساریای عالی حقوق بشر

گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد

کمسیون حقوق بشر اتحادیه اروپا

سازمان عفو بین الملل

سمیرا صدری: با خانواده های زندانیان سیاسی هر گونه که میلشان است برخورد می کنند!

علی جمالی، مسئول کمیته سیاسی سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) در شرایطی در حال گذراندن دوران محکومیت خود می باشد که از حق ملاقات حضوری و تلفن محروم است. به گفته همسر جمالی روند مثبتی مبنی بر اینکه بخواهند حقوق اولیه زندانیان سیاسی را رعایت کنند یا شرایط را بهتر کنند، دیده نمی شود.روز دوشنبه در حالیکه خانواده های زندانیان سیاسی بند ۳۵۰ اوین در انتظار ملاقات با زندانیان خود بودند، دو تن از سربازان حراست سالن یکی از پسران محمدرضا مقیسه روزنامه نگار منتقد و عضو کمیته پیگیری امور بازداشت‌شدگان و آسیب‌دیدگان پس ازانتخابات را مورد ضرب و شتم قرار دادند.سمیرا صدری با ابراز تاسف از برخورد مقامات و ماموران امنیتی نسبت به زندانیان سیاسی و خانواده های آنان به “جرس” می گوید: “متاسفانه دیروز در سالن ملاقات با پسر آقای مقیسه برخورد خیلی بدی داشتند بطوریکه جلوی خانواده های زندانیان سیاسی و بچه های کوچک مامورها به ایشان حمله کردند و این مسئله اعصاب همه خانواده ها را بهم ریخت. صحنه خیلی بد و جو وحشتی در میان خانواده ها حاکم شده بود. بطوریکه بچه های کوچک شروع کردند به جیغ کشیدن و گریه کردن و من مجبور شدم نیکان فرزندم را که گریه می کرد لحظه ای بیرون ببرم تا شاهد این صحنه ها نباشد.خانواده های زندانیان سیاسی در طی سالهای گذشته بارها نسبت به بی قانونی و اعمال فشارها و برخوردهای نامناسب مسئولین قضایی و امنیتی نامه نوشته اند اما هیچگاه پاسخی از سوی مسئولین حکومتی دریافت نکردند. از سوی دیگر زمانیکه برخی از زندانیان سیاسی نسبت به شکنجه ها و اعمال غیرقانونی در زندان ها افشاگری کردند به جای رسیدگی با افزایش فشارها و تهدیدها مواجه شدند و در درون زندان مورد بازجویی قرار گرفتند و بر دوران محکومیت آنها افزوده شد.سمیرا صدری با اشاره به تهیه گزارش از برخورد تند و خشن ماموران امنیتی، می افزاید: “خانواده مقیسه گزارش کاملی را از شرح ماجرا خطاب به دادستان نوشته اند اگرچه می دانیم که به این گزارش و نامه، مثل بقیه نامه ها رسیدگی نخواهد شد… این در حالی است که باید حقوق و احترام خانواده های زندانیان سیاسی از سوی مقامات قضایی حفط شود اما متاسفانه در ایران به این مسائل توجه و رسیدگی نمی شود و با خانواده ها هر گونه که میلشان است برخورد می کنند. جای تاسف دارد که خانواده ها علاوه بر تحمل ظلم مضاعف زندانی بودن غیرقانونی عزیزان خود به نوعی باید تحقیر هم شوند.علی جمالی عضو شورای مرکزی و مسوول کمیته سیاسی سازمان دانش‌آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی مقیسه به چهار اتهام “توهین به رهبری”، “توهین به رییس جمهور”، “تبلیغ علیه نظام” و “تجمع و تبانی برای بر هم زدن امنیت داخلی” به چهار سال حبس تعزیری محکوم شد که در دادگاه تجدید نظر این حکم به دو سال کاهش یافت.سمیرا صدری در خصوص آخرین وضعیت همسرش ادامه می دهد: “همسرم هم اکنون در حال گذراندن دوران محکومیت “غیرقانونی” خود است و به مدت سه ماه است که از ملاقات حضوری هم محروم هستیم. نامه نوشته ام و پیگیری هم کرده ام اما متاسفانه ملاقات حضوری نمی دهند. تلفن ها هم همچنان قطع است. دوشنبه هفته بعد تعطیل است و ما از وضعیت او بی خبر خواهیم ماند تا دو هفته دیگر که به ملاقات بیست دقیقه ای کابینی برویم.چندی پیش سمیرا صدری در دلنوشته ای خطاب به فرزند خردسالش نوشته بود: “نیکان من ۵ ماه بیشتر از تولد تو نگذشته بود که پدر را از ما به اتهامی واهی گرفتند. علی رفت و من ماندم و تو، یک دنیا کابوس تنهایی و بی عدالتی کسانی که خرسند و خشنود بودند از داشتن یک زندانی بیش‌تر با جرم سیاسی! بار فراموش نشدن پدر از ذهن تو بر شانه های من سنگینی می‌کرد ، با تو از چه می‌گفتم از آن خرداد سیاه، از آن روزگار امید و مقاومت!؟ شب ها در خلوت، برایت قصه هایی از پدران مهربان خواندم و تو آرام گوش کردی و به انتظار نشستی تا روزی، پدر در را بگشاید و در آغوشت گیرد. همیشه انتظارش را می‌کشیدی چه، درداستان های من، اثری از یک پدر پشت میله های سرد و پولادین زندان نبود.بار بی‌او بودن را من و تو، هم‌راه هم مفتخرانه به دوش کشیدم و گرچه سخت بود و دشوار اما پوست انداختیم، آموختیم که جنگیدن برای آزادی چه حلاوت پرهزینه ای دارد و هم صدا شدن با مظلومان و هم قسم شدن با یاران، چه‌قدر جان‌فرسا اما امیدبخش است. نیکان عزیزم برای تو می نویسم، هم برای تو و هم برای نیکان‌های دیگر چرا که این قصه نه تنها قصه من که درد دل تمام زنانی‌ست که برای دموکراسی، آزادی بیان و عقیده در این سرزمین کفش آهنی پوشیده اند و هزینه تنهایی را دادند.همسر این فعال سیاسی در پایان می گوید: “حبس آقای جمالی نه تنها مشکلاتی را برای خودش بوجود آورده بلکه خانواده هم با مشکلات گوناگونی دست به گریبان است. در این وضعیت دشوار و نبود همسرم من سعی می کنم فرزند خردسالم جای خالی پدرش و مشکلات را حس نکند. خلاصه تمام تلاشمان این است که روحیه امان را حفظ کنیم تا زمان ملاقات ها به آقای جمالی روحیه دهیم تا تحمل گذراندن این دوران برایش آسان تر شود.گفتنی است، علاوه بر علی جمالی در حال حاضر چند نفر از اعضای بلندپایه سازمان دانش آموختگان ایران (ادوار تحکیم وحدت) از جمله احمد زیدآبادی (دبیرکل)، عبدالله مومنی (سخنگو)، و علی ملیحی (مسئول روابط عمومی) در زندان هستند.



جرس

گزارشي از آخرين وضعيت سعيد جلالي‌فر در زندان

سعید جلالی‌فر، فعال حقوق بشر، که در روز ۸ مردادماه در پی مراجعه به دادگاه انقلاب، بازداشت شده بود، هم‌چنان در بند ۳۵۰ زندان اوین به سر می‌برد.طبق اخبار رسیده در روزهای گذشته وی مجددا از سوی بازجوی خود احضار شده و در خصوص پروندهٔ جدیدی که هنوز از مفاد آن اطلاعی در دست نیست، مورد تفهیم اتهام قرار گرفته است.سعید جلالی‌فر، از اعضای کمیته گزارشگران حقوق بشر بوده است که در تاریخ ۹ آذرماه ۸۸، همزمان با شدت گرفتن برخورد با اعضای کمیته بازداشت شد و بیش از سه ماه در بند ۲۰۹ زندان اوین به سر برد. وی در روزهای پایانی سال ۸۸ با سپردن قرار وثیقه ۱۰۰ میلیون تومانی از زندان آزاد شد.سعید جلالی‌فر، در حالی از سوی دادگاه در مورد وثیقه‌اش تحت فشار قرار گرفت که تا زمان بازداشت، برای وی دادگاهی تشکیل نشده بود. قاضی مقیسه رئیس شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب، پس از چند بار احضار و به دلیل عدم حضور او در دادگاه، دستور به ضبط وثیقه این فعال حقوق بشر داد. سعید جلالی‌فر پس از آن به دادگاه انقلاب مراجعه کرد و به دستور قاضی بازداشت شد. وی سپس از سوی همین شعبه به اتهام «اجتماع و تبانی علیه نظام» به تحمل ۳ سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم با اعتراض وی به دادگاه تجدید نظر ارجاع شده است.در دو سال گذشته و پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸، کمیته گزارشگران حقوق بشر از جمله تشکل‌هایی بود که تحت شدید‌ترین هجمه‌های امنیتی قرار گرفت و اکثریت اعضای آن مورد بازداشت قرار گرفتند.پریسا کاکایی، سعید کلانکی، سعید حائری، مهرداد رحیمی، کوهیار گودرزی، شیوا نظرآهاری، سعید جلالی‌فر، علی کلایی و نوید خانجانی از جمله افرادی بودند که توسط نیروهای امنیتی بازداشت شده و سپس در دادگاه مورد محاکمه قرار گرفتند.هم‌اکنون اکثر افراد نامبرده دارای حکم‌های حبس تعزیری از سوی دادگاه انقلاب هستند.این در حالی است که کوهیار گودرزی، دبیر سابق کمیته هم‌چنان در شرایط نامعلومی در بازداشت نیروهای امنیتی به سر می‌برد.



کمیته گزارشگران حقوق بشر

گذشت دو ماه از بازداشت غیر قانونی رضا انتصاری

رضا انتصاری تصویر بردار سینما و عکاس خبری قریب به دو ماه است که در بند امنیتی زندان اوین بدون برخورداری از حق ملاقات به سر می برد .رضا انتصاری یکی از دراویش گنابادی و از اعضای سایت مجذوبان نور که در بامداد ۱۴ شهریور ماه به همراه ۱۰ تن دیگر از همکاران این سایت بدون ارائه حکم قانونی بازداشت و به بند امنیتی زندان اوین منتقل شده بود نزدیک به دو ماه است ملاقاتی با خانواده و وکلای خویش نداشته است .در ادامه این گزارش آمده است بر طبق گفته های یک شاهد عینی انگشتان دست این تصویر بردار سینما حین حمله و یورش ماموران امنیتی برای بازداشت وی و دیگر اعضای سایت مجذوبان نور آسیب دیده و شکسته است .لازم به ذکر است با وجود صدور قرار وثیقه ۵۰ میلیون تومانی از سوی دادسرای اوین برای ایشان ٬ وی از تودیع وثیقه خودداری کرده است .یادآور می شود از اواخر تابستان سال جاری فشارها بر دراویش گنابادی افزایش یافت به نحوی که در طی تنها ۳ هفته نزدیک به ۱۰۰ تن از ایشان بازداشت و ضرب و شتم شدند ٬ که از این میان بعد از گذشت دو ماه ۱۴ تن در زندانهای شیراز و تهران به سر می برند .



کمپین پاسداشت حقوق دراویش

بازگرداندن حسین رونقی ملکی به زندان اوین پس از دو عمل جراحی

حسین رونقی ملکی وبلاگ‌نویسی که از ۲۲ آذر ماه سال ۱۳۸۸ بدون یک روز مرخصی در زندان اوین به سر می‌برد، روز گذشته به فاصله کوتاهی بعد از دو عمل جراحی به زندان اوین و بند ۳۵۰ بازگردانده شد.این وبلاگ‌نویس که برای چهارمین بار در طول هشت ماه گذشته مورد عمل جراحی قرار گرفته، از وضعیت بد جسمی و ناراحتی کلیوی رنج می‌برد و نیاز مبرم به رسیدگی مداوم پزشکی دارد. علی‌رغم این موضوع مسئولین قضایی و امنیتی از اعطای مرخصی به وی خودداری می‌کنند. احمد رونقی ملکی در خصوص آخرین وضعیت وی و پیگیری مرخصی استعلاجی وی به «خانه حقوق بشر ایران» گفت: «سه نامه تایید پزشکان که به وضعیت بد جسمی حسین اشاره کرده بودند و نامه‌ی پزشکی قانونی را که طی روزهای گذشته گرفتیم را به دادستانی تهران داده‌ایم و همچنان منتظر اعطای مرخصی به او هستیم. مدارک پزشکی کامل است، سه پزشک آن را تأیید کرده‌اند و پزشکی قانونی هم به وضعیت وخیم حسین اشاره کرده و گفته است که حسین باید در بیرون از زندان به درمان خود بپردازد، اما دادستانی هنوز جوابی به ما نداده است.»احمد رونقی در مورد آخرین وضعیت فرزندش به خبرنگار خانه حقوق بشر گفت: «اوائل آبان او را با تأخیر به بیمارستان منتقل کردند. در روز سوم آبان ماه یک جراحی روی حسین انجام شد که ببیند محل خون‌ریزی کلیوی حسین از کجا است و آن را درمان کنند. روز چهار آبان ماه هم به خاطر وضعیت بد کلیه‌ها و درمان آن عملی روی حسین انجام شد که طی آن لوله‌ای در بدنش قرار دادند. برای حدود دو ماه دیگر نیز تاریخ عمل مجدد در نظر گرفته‌اند. اما اگر با همین شرایط در زندان بماند، امکان عفونت کلیه‌‌اش و از دست دادن آن بسیار زیاد خواهد. این مسأله می‌تواند سلامت جانی فرزندم را به خطر بیاندازد.»پدر این وبلاگ‌نویس که ماه‌ها است پیگیر گرفتن مرخصی استعلاجی برای فرزندش است و هر هفته مجبور است مسافت شهر ملکان در تبریز تا تهران را برای این پیگیری‌ها و ملاقات با فرزند طی کند، با ابراز نگرانی از وضعیت جسمی فرزندش گفت: «نزدیک به دو سال است که حسین بدون یک روز مرخصی در زندان به سر می‌برد. این در حالی است که دست کم یک سال از این مدت را در وضعیت بد جسمی گذارنده است. حسین چهار بار همل جراحی کرده در این یک سال و از نظر روحی هم دیگر وضعیت خوبی ندارد. ما همچنان می‌خواهیم که به او مرخصی پزشکی بدهند تا بتوانیم او را بستری کنیم و از او مراقبت کنیم.»اصرار بر نگهداری این وبلاگ‌نویس و فعال حقوق بشر در درون زندان و عدم اعطای مرخصی موجب تشدید بیماری کلیوی وی در بند ۳۵۰ زندان اوین شده است؛ احمد رونقی پیش‌تر نیز در گفت‌وگو با خانه حقوق بشر ایران گفته بود که «حسین قبل از زندان به طور کامل سالم بوده است و به خاطر فشارهای روحی و جسمی که در دوران بازداشت یک ساله بر او وارد شده دچاری بیماری شده است، اما با این همه عدم رسیدگی پزشکی به وی و نگهداشتن وی در محیطی مثل زندان که با توجه به بیماری برای وی بد است، موجب تشدید بیماریش شده است.»در طول یک سال گذشته پزشکان بارها تأکید کرده بودند که رونقی باید مورد مراقبت پزشکی دائم و در محیطی غیر از زندان نگهداری شود، در غیر این صورت بیماری وی تشدید خواهد شد و موجب صدمات جسمی شدید به وی می‌شود. علی‌رغم این توصیه‌ها و درخواست‌های مکرر پزشکان و خانواده از اعطای مرخصی به این وبلاگ‌نویس تاکنون خودداری شده است.لازم به ذکر است که پیش‌تر دادستان تهران نیز در مقطعی با مرخصی وی موافقت کرده بود، اما اطلاعات سپاه پاسداران با اصرار بر نگهداری وی در زندان جلوی مرخصی رونقی را گرفته بود.حسین رونقی ملکی وبلاگ‌نویس و فعال حقوق بشر هم اکنون نزدیک به ۷۰۰ روز است که بدون مرخصی در زندان اوین به سر می‌برد. وی در تاریخ ۲۲ آذر ماه ۱۳۸۸ در شهر ملکان در نزدیکی تبریز بازداشت و بلافاصله به بند ۲ الف زندان اوین منتقل شد. وی مدت ۱۰ ماه را در سلول‌های انفرادی این بند زندان اوین تحت فشارهای روحی و جسمی برای اخذ مصاحبه و اعترافات تلویزیونی قرار گرفت و سرانجام از سوی شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب اسلامی به ۱۵ سال حبس تعزیری محکوم شد.این حکم از سوی دادگاه تجدید نظر استان تهران به تأیید رسیده و این وبلاگ‌نویس هم اکنون با وجود بیماری و نیاز مبرم به درمان پزشکی در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در بند ۳۵۰ زندان اوین است.



خانه حقوق بشر ایران