در این سالهایی که حکومت جمهوری اسلامی دکترین گروگانگیری را بر روی ایرانیان دو تابعیتی پیاده کرده است، گرفتاری هیچکدام از این ایرانی ها به اندازه ظلمی که بر احمد رضا جلالی رفته، دل مرا نشکانده است؛ خاصه که همسر این ایرانی شریف گفته است :
حتی اگر او را به ناحق اعدام کنند، حاضر نیست با «حمید نوری» جنایتکار معاوضه شود.
برای شناخت خانواده احمدرضا جلالی همین یک جمله «حاضرم بمیرد اما با حمید نوری معاوضه نشود»، کفایت میکند و براستی در برابر عظمت و بزرگمنشی و شجاعت همسر ایشان، چه میتوان گفت؟سرگذشت احمد رضا رضا جلالی وقتی غمگین تر میشود که بدانیم، وحوش ولایت فقیه در سرزمین مادری اش برای ترساندن کشور «سوئد»میخواهند او را اعدام کنند. یعنی حکومت ایران برای فشار آوردن بر کشور سوئد و لغو حکم حمید نوری جنایتکار، ایرانی شریف و نخبه ای را میخواهد قربانی کند!
من نمیدانم چرا کشورهای غربی هرگونه ورود شهروندان خویش را به ایران اشغالی که تحت حاکمیت آخوندها است، ممنوع نمیکنند؟
چرا شهروندان دو‌تابعیتی با توجه به سابقه خرابی که حکومت دارد، خودشان با پای خودشان به قتلگاه میروند؟ هر چه هست، جمهوری اسلامی که از احکام دادگاه های اروپایی شوکه شده است و میبیند دوره مماشات با تروریست ها دیگر تمام شده است، وحشی تر از همیشه آماده جنایت است.
با توجه به حکم حمید نوری، اعدام احمد رضا جلالی دور از ذهن نیست اما ما میتوانیم با پیگیری و آگاهی رسانی و فعالیت در شبکه های اجتماعی، هزینه جنایات رژیم را برایش بالا ببریم.
پس از فرهاد میثمی، زندانی سیاسی که از ۱۷ اردیبهشت در حمایت از احمدرضا جلالی اعتصاب غذا کرده است، اینک خبر میرسد که هوشنگ رضایی، دگر زندانی سیاسی، با اشاره به افزایش اعدام‌ها و شکنجه‌ها در زندان، از اعتصاب غذای خود در حمایت از احمدرضا جلالی خبر داده است.
امید داریم دیگر زندانیان سیاسی هم _ فارغ از هر مرام و مسلکی _ با حمایت از احمد رضا جلالی نگذارند حکومت باز هم جنایت بی مکافات دیگری را مرتکب شود.
شرایط احمد رضا جلالی نشان میدهد که ییلاق و قشلاق دو‌تابعیتی ها حتی اگر به قصد دیدن خانواده هایشان باشد، باز هم نمی ارزد و بهتر است ایرانیان خودشان ایران رفتنشان را تحریم کنند و با کلید زدن کمپین تحریم سراسری سفر به «ایران اشغالی»، جمهوری اسلامی را رسواتر کنند. به امید ایرانی آباد و آزاد…
