ممتو سفت ببند، لولوی همسایه رو دزد نکن+ طرف ممرو تو هوا نعل می کنه+ شیر از ممش نمی چکه
ممه رو هر وقت از آب بگیری تازست+ از ممست که بر ممست+ ممه لولو رو ول کرده، لولو ممه رو ول نمی کنه
لولو تو سوراخ نمی رفت ممه به دمش می بست+ جا تره و ممه نیست+ لولو ممه خودشو نمی خوره
ممه معلم گله، هر کی نخوره خله+ لولو با لولو، ممه با ممه+ ممه بالاتر از ممه بسیار است
ممه کج به منزل نمی رسد+ هنوز دهنت بو ممه می ده+ هر کی به فکر ممس، کوسه به فکر ریشه
ممه از لولو بدش میاد، در لونش سبز می شه+ لولو بیار ممه بار کن+ خدا یه لولو به تو بده یه ممه به من
لولو خسته، صاحب ممه ناراضی+ ممه صاف مال برادر لولوه+ رفیق ممه و شریک لولو
بند کرست رو میشه بست، دهن لولو رو نمیشه بست+ لولو حاضر و ممه حاضر
درس لولو اگر بود زمزمه محبتی/ جمعه به مکتب آ ورد ممه ی گریزپای را
بالا رفتیم ممه بود، پایین اومدیم لولو بود، لنکرانی هلو بود
لولو چو ممه ببیند خوشش آید+ ممه که پاکه، مالیدنش چه باکه
ممه بیگناه تا دم دهن لولو میره، ولی تو دهنش نمی ره
ابر و باد و مه و خورشید و لولو در کارند، تا تو ممه ای به کف آری و به غفلت نخوری
لولو راضی، ممه راضی، گور پدر قاضی+ لولو که ممه می خوره پا لرزش هم میشینه
ممه که سر بالا میره، لولو ابوعطا می خونه+ ز گهواره تا گور ممه بجوی
لولو را تو ده راه نمیدن، سراغ ممه را میگیره+ ممه بد بیخ ریش لولو+ از ممه نخورده بگیر بده به ممه خورده
ممه که یکجا بمونه میگنده+ ممه نمیبینه وگرنه لولوی قابلیه
لولوی خوش معامله شریک ممه مردمه+ اونقدر ممه خورده تا لولو شده
این چیزا برای لولو ممه نمیشه+ ای لولو عرصه پستان نه جولانگه توست
هر که ممه اش بیش لولوش بیشتر+ یا ممه گفتیم و عشق آغاز شد
لولو ماند و ممه اش+ ممه لولو گزیده از کرست سیاه و سفید هم می ترسه
ممه را ببر با جاش، به همین خیال باش+ میگن کرستو بیار، میره ممه رو میاره
ممه ام بی کرست موند+ یک کلمه هم از ممه عروس بشنوید+ ممه اش یاد کرستستان کرده
به ممه که رو بدی، کرستشو خیس می کنه+ با ممه ممه گفتن دهن شیرین نمیشه+ سیلی نقد به از ممه نسیه
من از بی ممگان هرگز ننالم/ که با من هر چه کرد آن ممه دار کرد+ لولو دستش به ممه نمی رسه میگه کوچیکه
نوشته ای از پدرام طنازی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر